پس از گزارش تفریغ بودجه سال۹۷ توسط رئیس دیوان محاسبات رژیم در مجلس آخوندی، روحانی ضمن ابراز نگرانی نسبت به رو شدن این دزدی، از رئیس دیوان محاسبات گلایه کرد چرا پیش از انتشار علنی این گزارش دولت و نهادهای ذیربط را از آن مطلع نکرده است: «به مسئولان مربوطه دولتی مگر قهر است با اینها، این گزارش را که خود مسئولان دولتی به او داده‌اند. خوب با آنها صحبت کند و بگوید آقا می‌خواهم این گزارش بدهم».(تلویزیون شبکه خبر ۲۷فروردین ۹۹)
رئیس دیوان محاسبات محاسبات نیز در مقام پاسخگویی به روحانی گفت گزارش محرمانه تفریغ بودجه، ۴اسفند۹۸ به روحانی ارسال شده بود: «گزارش تفریغ بودجه ۹۷ به‌صورت خیلی محرمانه با جزئیات به رئیس‌جمهور محترم منعکس شده بود. چرا تا زمان قرائت گزارش هیچ تردیدی به صحّت محتوا یا ارقام این گزارش وارد نکردند، ولی به‌محض اطلاع‌رسانی عمومی، ادعا کرد همه چیز صددرصد غلط است».(سایت اعتدال ۱اردیبهشت ۹۹)
اضافه بر کلان دزدی ۵میلیارد دلاری از ارز دولتی، انحرافات زیاد دیگری نیز وجود داشته است.
یکی از این موارد پرداخت ۵۳میلیون تومان به مدیران دولت روحانی است در صورتی که سقف پرداخت به آنها حدود ۲۳.۵میلیون تومان بوده است.
۶۸درصد انحراف از بودجه صورت گرفته است که این امر هم در راستای چپاول از اموال مردم صورت گرفته است.
از مجموع خصوصی‌سازی‌هایی که از ۹۴تا ۹۷ توسط دولت روحانی انجام گرفته ۷۴درصد انحراف داشته است.
دزدی از بودجه شرکت‌های دولتی و تخلفات بسیار در این نهادها یکی از مواردی است که در گزارش تفریغ بودجه سال به آن اشاره شده است.
بخشی از گزارش تفریغ بودجه اشاره به انواع تخلفات دستگاههای دولتی دارد که در این گزارش عناوین اختلاس و تصرف در وجوه عمومی و دولتی برای آنها بکار رفته است.
فساد مطروحه در گزارش تفریغ بودجه دیوان محاسبات، طبعاً جزیی ناچیز از فساد نهادینه سیاسی و اقتصادی در حاکمیت آخوندی است.
وجود فساد نهادینه و گسترده در شرایطی است که پیش از این علی خامنه‌ای منکر فساد سیستمی در رژیم شده بود و در سخنرانی خود در خرداد سال ۹۶در دیدار با مزدوران وابسته به باند خود در دانشگاههای کشور فساد را موردی دانست و گفت: «فساد سیستمی در دوره طاغوت وجود داشت و سیستم به‌طور طبیعی فسادآور بود اما امروز، فساده‌ایی وجود دارد که اگر چه فساده‌ای بدی نیز هستند، ولی فساد به‌صورت موردی است نه سیستمی است».(سایت خامنه‌ای ۱۷مرداد ۹۶)
تردیدی نیست که وقتی فساد در تمامی ارکان نظام جاری و نهادینه شده است تا جایی که به‌گفته علیرضا زاکانی از مهره‌های باند خامنه‌ای هیچ فسادی نیست مگر این‌که پشت سر آن یک قدرتی وجود داشته باشد، باید ریشه آن را در رأس نظام جستجو کرد. خامنه‌ای به همین دلیل فساد سیستماتیک را انکار می‌کند چون نمی‌خواهد و نمی‌تواند خودزنی کند.
یکی از مهره‌های حکومتی در دانشگاه موسوم به بهشتی(دانشگاه ملی) ضمن اعتراف به رابطه فساد عناصر و نهادهای دزد با مرکز قدرت می‌گوید «تمامی فساده‌ایی که در طول عمر ننگین رژیم آخوندی وجود داشته و کشف شده است بدون استثناء با گروه‌های اندکی از قدرت سیاسی ارتباط دارند و فساده‌ای اقتصادی در بنیاد خود سیاسی‌اند».(سایت خبرآنلاین ۳شهریور ۹۸)
فساد و دزدی آن‌چنان در حاکمیت ولایت فقیه گسترش و عمومیت یافته است که در این رابطه اسحاق جهانگیری معاون روحانی نگران سقوط حاکمیت است: «فساد مثل موریانه افتاده به جان این انقلاب می‌خواهد این انقلاب را از پا در بیاورد».(سایت تابناک ۳۰فروردین ۹۹)
کار فساد مالی در این حاکمیت آن‌چنان بالا گرفته است که همه ساله سازمان شفافیت بین‌المللی رتبه ایران تحت حاکمیت آخوندها را در بالای جدول کشورهای فاسد قرار می‌دهد.
آن روی سکه فساد نهادینه اضافه بر درگیر کردن اکثریت ۹۶درصدی مردم با فقر، درگیر کردن آنها با بحرانهای مختلف اجتماعی و به‌قول کارشناسان حکومتی آسیب‌های اجتماعی است.
آسیب‌هایی که مختص نظام ولایت فقیه و کمتر کشوری مانند ایران گرفتار آنها است.
ارتش حاشیه‌نشینان، ارتش بیکاران، کودکان کار، کودکان بی‌سرپرست، زنان سرپرست خانوار و... همه و همه بحران‌هایی است که ریشه در فساد سیستماتیک نظام ولایت فقیه دارد.
