افشاگریهای مربوط به نقض تراژیک و مستمر حقوق‌بشر توسط مرتجعان حاکم بر میهنمان به‌یمن فعالیت‌های مقاومت ایران و اشرف‌نشانان، امسال بیش از سالهای دیگر در مجامع بین‌المللی طنین انداخته و در افکار عمومی جهان انعکاس یافته است. لازم به یادآوری است که همه ساله با اهتمام مجاهدین و مایه‌گذاری اعضا و هوادرانشان، محکوم کردن رژیم ضدبشری ایران، در دستورکار شورای حقوق‌بشر قرار می‌گیرد.
امسال نیز شورای حقوق‌بشر چهل‌وسومین جلسه خود را از ۲۴فوریه تا ۲۰مارس ۲۰۲۰(۵اسفند ۹۸ تا ۱فروردین ۱۳۹۹) در دفتر سازمان ملل در ژنو برگزار می‌کند. یادآوری می‌شود که این شورا در قطعنامه ۴۰/۱۸ خود، تصمیم به تمدید مأموریت گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران برای یک دوره یک‌ساله دیگر گرفت و از گزارشگر ویژه خواست که در چهل‌وسومین جلسه آن گزارشی را در مورد اجرای مأموریت به شورا ارائه دهد. گزارش گزارشگر ویژه، جاوید رحمان در اجلاس این شورا مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
گزارش گزارشگر ویژهٔ حقوق‌بشر در ایران
جاوید رحمان، گزارشگر ویژهٔ حقوق‌بشر در ایران، گزارشی را برای ارائه به چهل‌وسومین جلسهٔ شورای حقوق‌بشر تهیه کرده است که در آن نگرانی‌های مبرم جهانی در قبال نقض‌های جدی حقوق‌بشر در ایران برجسته شده است. این گزارش که مطابق قطعنامهٔ ۱۶۷/۷۴ مجمع عمومی ارائه می‌شود به مواردی از قبیل حکم اعدام(به‌ویژه اعدام کودکان)، آزادی بیان، انجمن، تجمع و وضعیت حقوق‌بشر زنان و دختران و حقوق‌بشر اقلیتها می‌پردازد. شرایط زندانها و مراکز بازداشتی در حاکمیت آخوندی نیز قسمت دیگری از این گزارش است.
بازتاب تظاهرات مردم ایران در قیام سراسری آبان و سرکوب وحشیانه آن توسط رژیم مهمترین بخش این گزارش را تشکیل می‌دهد. این بازتاب، نشان می‌دهد که قیام عظیم مردم در آبانماه چه تأثیراتی در سطح جهان داشته است.
در بخشی از این گزارش، جاوید رحمان تصریح می‌کند که از آمار (بالای) کشته‌شدگان، مجروحان جدی و بدرفتاری با دستگیرشدگان در اعتراضات نوامبر ۲۰۱۹(آبان ۹۸) شوکه شده است. بازداشت‌شدگان شکنجه می‌شوند و برای گرفتن اعترافات اجباری تحت فشار قرار می‌گیرند.
این گزارش می‌افزاید: «گزارشهایی مبنی بر ممانعت از رسیدگی پزشکی به دستگیرشدگان مجروح وجود دارد. برخی از بازداشت‌شدگان در حبس انفرادی نگهداری می‌شوند یا در معرض ناپدید شدن اجباری قرار دارند. خانواده‌های کشته‌شدگان توسط نیروهای امنیتی تهدید شده‌اند تا [دربارهٔ کشته‌شدگان] صحبت نکنند».
گزارش با بیان این‌که خیزش مردم ۲۹استان از ۳۱استان ایران را دربرگرفته بود، به فراگیری قیام و نارضایتی گستردهٔ مردم اشاره کرده است و متقابلاً واکنش وحشیانه رژیم را برجسته و تصریح کرده که صدها تن در این قیام از جمله ۱۲کودک کشته و بیش از ۷هزار نفر دستگیر شده‌اند.
گزارش هم‌چنین با یادآوری این‌که «طبق اعلامیهٔ جهانی حقوق‌بشر و کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، همه مجاز به شرکت در اجتماعات قانونی و صلح‌آمیز هستند»، نسبت به بکارگیری عامدانهٔ سلاح مرگبار بر علیه تظاهرکنندگان ابراز نگرانی کرده است و با اشاره به اعتراف فرماندار رژیم در شهر قدس، مبنی بر دستور به شلیک به‌سوی تظاهرکنندگان، از وجود گزارشات و فیلم‌هایی خبر داده که در آنها تظاهرکنندگان غیرمسلح در حال فرار هستند و هم‌زمان نیروهای امنیتی به‌سوی آنها شلیک می‌کنند و این‌گونه صحت اخبار وحشگیریهای رژیم در قبال مردم را تأیید کرده است.
گزارش گزارشگر ویژه تصریح می‌کند که نیروهای امنیتی به‌طور مستقیم سر و اعضای حیاتی بدن تظاهرکنندگان را هدف قرار داده‌اند.
جاوید رحمان در این گزارش هم‌چنین نسبت به گزارشهای به‌کارگیری نیروی مرگبار علیه تظاهرکنندگان غیرمسلح ابراز نگرانی عمیق می‌کند.
فیلترینگ اینترنت در جریان قیام آبان یکی دیگر از محورهای گزارش است.
بررسی نقش و تأثیر تحریم‌ها بر دیکتاتوری آخوندی قسمت‌های دیگر این گزارش را تشکیل می‌دهد.
مقاومت ایران، پیگیر نقض حقوق‌بشر
همان‌طور که در ابتدای این نوشتار اشاره شد، آنچه جامعه جهانی را وادار می‌کند که در قبال وضعیت حقوق‌بشر در ایران واکنش نشان دهد، نقش بی‌بدیل و تأثیرات به‌سزای فعالیت‌های اعضاء و هواداران مقاومت ایران است؛ نقشی که بیش از همه خود رژیم به آن اعتراف می‌کند و بالاترین مقامات رژیم بارها نسبت به آن به سوزوگداز پرداخته‌اند.
چه سرمایه‌های عظیم ملی و چه مبالغ هنگفتی که رژیم به مصرف می‌رساند تا با باج‌دهی به طرف‌حساب‌های بین‌المللی بر جنایاتش سرپوش بگذارد و مانع رسیدن صدای مظلومیت و دادخواهی مردم ایران به گوش جهان گردد!
اگر نبود مقاومتی که در اوج دلسوزی و مسئولیت‌پذیری و با تحمل انواع سختی‌ها و کمبودها از حقوق مردم ایران دفاع کند،
اگر نبود منابع سرشار و اطلاعات ارزنده‌ای که گزارشات حقوق‌بشری را مستند کرده و غنا ببخشد، تمامی رنج و شکنج‌ها و خونهای پاک فرزندان میهن ما به بار ننشسته، مشمول مرور زمان می‌گشت و به فراموشی سپرده می‌شد. در آن صورت گزارشهای حقوق‌بشری لاجرم بر داده‌های رژیم آخوندی متکی می‌شد و نتایج آن هم از پیش معلوم بود؛ نتایجی که قطعاً منجر به تحکیم پایه‌های رژیم می‌گشت.
اگر به‌تعداد جان‌باختگان و شکنجه‌شدگان انقلاب مردم سوریه نظری بیافکنیم، آنگاه اهمیت حضور مقاومت و نقشی که در در صحنهٔ بین‌المللی ایفا می‌کند، بیشتر قابل فهم می‌گردد.
تردیدی نیست که حضور مقاومت در عرصهٔ فعالیت‌های حقوق‌بشری، مجامع بین‌المللی و سازمانهای حقوق‌بشری را به انعکاس مسائل ایران ترغیب و توجهات را به‌سوی مبارزات مردم بر علیه رژیم جلب می‌کند.
اهمیت مقطع زمانی انتشار گزارش
در شرایطی که اقشار مختلف مردم به شکل گسترده بر علیه رژیم آخوندی به خیزش و قیام برخاسته‌اند و همه روزه از چهارگوشهٔ ایران صدای حق‌طلبی و آزادیخواهی به گوش می‌رسد، انتشار چنین گزارشهایی بر شنیده شدن صدای مردم ایران و واکنش جهانی نسبت به آن دلالت می‌کند. این امر مردم را در افزودن به کم و کیف کارزار خود علیه نظام ضدبشری و ایران‌ستیز آخوندی تشجیع می‌کند. هم‌چنین باید افزود که این گزارش بر صحت افشاگریهای مقاومت ایران و نیروی محوری آن، سازمان مجاهدین خلق ایران، در زمینهٔ نقض وحشیانه حقوق‌بشر از سوی آخوندها تأکید می‌کند و به همان میزان بر مراودات جهانی نظام آخوندی تأثیر منفی و کاهنده به جا می‌گذارد. جهانیان اکنون می‌دانند که معامله و زد و بند با نظامی که دست در خون جوانان ایران دارد به‌سادگی امکان‌پذیر نیست. محکومیت جهانی و نیز انزوای نظام آخوندی طبعاً دست پاسداران و نیروهای سرکوبگر او را در سرکوب خواهد بست. البته این به‌معنای آن نیست که نظام آخوندی از سرکوب و قهر کوتاه خواهد آمد اما هزینهٔ این عمل را برایش افزایش خواهد داد. در واقع باید گفت گزارش کنونی گزارشگر ویژهٔ حقوق‌بشر، برآیند خونهای پاکی است که در قیام آبان بر کف خیابانهای شهرهای به‌پاخاسته ایران ریخت و مقاومت ایران با تمام توان اجازه نداد که این خونها به هدر برود.
بی‌تردید در شرایطی که نمایش انتخاباتی نظام آخوندی با کسادی گسترده مواجه شده و این رژیم در لیست سیاه اف.ای.تی.اف قرار گرفته، انتشار گزارش گزارشگر ویژه، آخوندها را در کرنر و انزوایی شدید‌تر قرار داده و باعث سرشکستگی و رسوایی هر چه بیشتر نظام پا به‌گور ولایت فقیه شده است.
