خامنهای سال ۹۸ را سال رونق تولید نامیده بود و در پیام نوروزی سال ۹۹ هم مدعی درست بودن این نامگذاری شد.
او برای اثبات این ادعا متوسل به صاحبنظران اقتصادی وابسته به بیت و باند خود شد و در این رابطه گفت: «این گزارشها نشان میدهد در سال ۹۸ علاوه بر استقبال صاحبنظران از شعار رونق تولید، در عمل نیز از آن استقبال شد و با کار و تلاش دستگاههای مختلف، تولید تا حدودی به راه افتاد البته اثر آن در زندگی مردم محسوس نشد».
ولیفقیه نظام در عین اینکه ادعا دارد که در پهنه عمل نامگذاری سال گذشته(رونق تولید) درست بوده، مدعی این هم میباشد که تا حدودی این امر محقق شده است، اما بلافاصله با گفتن این حرف « البته اثر آن در زندگی مردم محسوس نشد» تلویحا به میان تهی بودن ادعایش در مورد رونق تولید اقرار میکند.
باید از ولیفقیه ارتجاع پرسید این چه رونقی در تولید است که در زندگی مردم محسوس نشده است؟
ادعای رونق تولید در جایی درست است که روی اقتصاد کشور و در نهایت روی زندگی مردم حداقل تاثیری داشته باشد، و گرنه چنین ادعایی پوچ و توخالی و نشانه بیسوادی و جهل مدعی آن است.
صرفنظر از این تناقض واقعیت این است که در سال گذشته بهدلیل سیاستهاس ضدمردمی حاکمیت و بنبست کامل در اقتصاد، تولید رونقی نداشت.
یکی از مشکلات عمده کارخانهها و مؤسسات تولیدی افزایش نرخ تورم و افزایش نرخ دلار و به تبع آن افزایش قیمت مواد اولیه بوده و هست، که باعث افزایش هزینه تولید و افزایش کالاهای داخلی شده، و در نتیجه کالاهای داخلی نمیتوانند با کالاهای وارداتی رقابت کنند.
بهرغم قول و قرارهای قبلی دولت روحانی در زمینه بهبود فضای کسب وکار و برداشتن موانع تولید، اما این طبق معمول در حد شعار ماند، طوری که به اذعان رسانهها و مهرههای حکومتی بیش از ۵۰درصد از شهرکهای صنعتی با کمتر از ظرفیت کار میکنند و بقیه هم تعطیل و نیمه تعطیل هستند.
فضای متلاطم اقتصادی باعث تعطیلی بخش قابل توجهی از بنگاههای اقتصادی کشور و کسبوکارهای کوچک و در نتیجه کاهش تولید شده است، این وضعیت به نوبه خود به معضل بیکاری دامن زده است.
چنین فضای متلاطمی است که باعث شده سرمایهگذاری بهشدت کاهش بیابد و به پایینترین نقطه خود در سالهای اخیر برسد.
صرفنظر از این واقعیتها رسانهها و مهرههای هر دو باند رژیم هم در نوشتهها و گفتههای خود در رابطه با رکود تولید مواردی را بیان کرده و میکنند که دقیقاً رو در روی ادعای ولیفقیه ارتجاع در زمینه رونق تولید است.
در این رابطه روزنامه آرمان وابسته به باند روحانی ضمن اعتراف به این که «۶۷درصد کارگران زیر خط فقر هستند» در زمینه مشکلات واحدهای تولیدی در سال ۹۸ هم مینویسد: « رشد تورم و عمیقتر شدن رکود از جمله مشکلاتی بودند که طی سال ۱۳۹۸ فعالیت واحدهای تولیدی را بیش از پیش تحتتاثیر قرار دادند. واحدهایی که حوزه اصلی فعالیت کارگران به حساب میآیند و بروز هر یک از این مشکلات بیش از هر اتفاق دیگری دستمزد و معیشت آنها را به خطر میاندازند»(آرمان ۲۸بهمن ۹۸)
روزنامه جهان صنعت دیگر رسانه وابسته به باند روحانی در این رابطه نوشت «در شرایط رکود تولید و کاهش فروش کارخانهها بهدلیل قیمتگذاری دستوری و کاهش قدرت خرید مردم آیا میتوان بیشتر از این بر بخش تولید فشار آورد؟». (جهان صنعت ۱۰آذر۹۸)
روزنامه سیاست روز وابسته به باند خامنهای ضمن اعتراف به بیهوده بودن تلاش برای گرهگشایی گره کور تولید، با استناد به نظریه کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی وابسته به حاکمیت، سیاستهای ضدمردمی حاکمیت در بهوجود آمدن این گره کور و عدم رونق تولید دخیل میداند: «این سیاستها سد راه تولید و تولید کنندگان شده و مجالی برای رونق و یا حرکت روبه جلو برای آنها نمیگذارد و نمیتوان امیدوار بود که رونق تولید مسیر خود را طی کرده و به سرمنزل مقصود برسد. حال اگر هم منابع مالی موجود برای آنها مهیا باشد باز هم این ناهماهنگی و تناقضات میتواند به شکلی باشد که این منابع و مسیر اجرای آن را دچار انحراف قابل توجه کند». (سیاست روز۱۶بهمن ۹۸)
سایت ایکنا دیگر رسانه وابسته به باند خامنهای ضمن اشاره به کوچک شدن اقتصاد ایران در سال ۹۸ و منفی بودن درآمد سرانه در این سال و سلطه رکود تورمی در آن با صراحت مینویسد: «رونق تولید در سال جاری اتفاق نیفتاد و کماکان همانند سال ۹۷ نیز رکود تورمی بر اقتصاد کشور حاکم است». (ایکنا ۶اسفند ۹۸)
صرفنظر از این موارد که بیانگر پوشال از کاردرآمدن نامگذاری سال توسط خامنهای آن هم پس از یک سال از گذشت چنین نامگذاری است، در همان زمان نیز که خامنهای سال ۹۸ را سال رونق تولید نامید، این ادعای او مورد شک و تردید رسانهها و کارشناسان نظام قرار گرفت و عدهیی هم قاطعانه گفتند و نوشتند که این امر محقق نخواهد شد.
سایت تابناک ۱۷فروردین ۹۸ ارزیابی منفی از وضعیت تولید در سال ۹۷ بهنقل از کارشناسان اقتصادی رژیم عوامل زیر را بهعنوان موانع رونق تولید برشمرد: «غیرقابل پیشبینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات"، "بیثباتی سیاستها، قوانین و مقررات و رویههای اجرایی ناظر بر کسب و کار"، "دشواری تأمین مالی از بانکها"، "موانع در فرآیندهای اداری و اخذ مجوزهای کسب و کار در دستگاههای اجرایی" و "فساد و سوءاستفاده افراد از مقام و موقعیت اداری در دستگاههای اجرایی».
نتیجهگیری نهایی این سایت حکومتی در زمینه رونق تولید در سال ۹۸ چنین است« بهدلیل آنکه سالیان سال است این موانع بر سر راه تولید بوده و رفع نشده است و از سوی دیگر کشور در شرایط تحریمی سختی بهسر میبرد کارشناسان امیدی به ایجاد رونق در تولید در سال جاری ندارند، چرا که بیشتر کارشناسان رشد اقتصادی در سال جاری را منفی پیشبینی کردهاند».
اکنون نیز که سال ۹۸ سپری شده این عوامل همچنان به قوت خود باقی است و در سال ۹۹ نیز بحرانیتر از سال قبل ادامه خواهد یافت.
خامنهای سال ۹۹ را سال جهش تولید نام گذاشته است در این رابطه باید از او پرسید منظورش کدام تولید و جهش کدام تولید است.
جهش تولید در یک اقتصاد و تولید قوی صورت میگیرد. لازمه جهش در چنین اقتصادی آرامش و ثبات اقتصادی، عدم وجود قاچاق کالا در آن، کنترل واردات، وارادات کالاهای سرمایهیی و ضروری، سیاستهای درست در بازارهای پولی و بانکی و... و از همه مهمتر نبودن فساد نهادینه و موریانهای در اقتصاد است که در حال حاضر فساد سرتا پای اقتصاد را درنوردیده است.
این در شرایطی است که بهدلیل افزایش نرخ تورم و افزایش نرخ دلار قیمت اولیه مواد بسیاری از کارخانهها و کارگاههای تولیدی مدام در حال افزایش است، که این امر باعث افزایش هزینه تولید و افزایش قیمت کالاهای داخلی میشود.
با چنین وضعیتی معلوم نیست که ولیفقیه نظام بر چه پایه و اساسی امیدوار است که سال ۹۹ سال جهش تولید باشد، در شرایطی که کارخانهها و مراکز تولیدی یکی پس از دیگری تعطیل میشوند و تولید کارخانههایی هم که تعطیل نشدهاند اندک و به هیچوجه پاسخگوی حداقل نیازهای کشور نیستند. البته این ارزیابی که در سال ۹۹ در تولید رونقی صورت نمیگیرد با این فرض است که پارامتر بحران کرونا و تاثیرات منفی آن در اقتصاد کشور و تولید را دخیل ندهیم، در صورتی که این بحران در همه پهنههای اقتصادی و اجتماعی از جمله در تولید اثر منفی خود را میگذارد.