آخوند حسن روحانی امروز چهارشنبه 13بهمن 95 در مراسمی با عنوان روز ملی فناوری فضایی، حرفهایی زد که طبق معمول بخش عمده‌یی از حرفهایش پوشال بود. او در این صحبت حرفهای مفصلی در مورد انقلاب ضدسلطنتی زد و تلاش کرد که این انقلاب بزرگ مردمی که توسط خمینی سرقت شد را از اساس به خمینی نسبت بدهد و به خیال خودش تاریخ را تحریف کند.
بخش دیگری از حرفهای او در مورد فواید خودش بود و دفاع از برجام که بله این برجام چه مسائل مهمی را حل کرده است: «اکثر قاطع بندهای این برجام هم اجرا و پیاده شده، برخی از بندها هم با یک مشکلاتی داره مسیرش رو پیش می‌بره».
در حالیکه این آخوند شیاد ابتدا گفت: «یک حرفی مطرح بود، حالا یا ترس بود، یا شبهه بود هر چی که بود، می‌گفتند نمی‌شه ما در برابر قدرتهای بزرگ بنشینیم و مذاکره کنیم... می‌گفتن با دست خالی در برابر تانک چه جوری پیروز میشه و می‌گفتن شدنی نیست» اما «این کار انجام شد... رهبری هم از روز اول، هم حمایت کرد، هم هدایت کرد».
روشن است که اینها در فواید خودش و دفاع از خودش بود. اما لابه‌لای این پوشالها و این دفاع از خود، دو تا نکته مهم هم در حرفهای او وجود دارد. از جمله این‌که گفت: «مهمتر از مسأله مذاکرات هسته‌یی و برجام دو چیزه:
یکی پیام برجامه... برجام می‌خواد به ما بگه در غیر از مسأله هسته‌یی در بقیه مسائل جهانی در مسائل منطقه‌ای، مذاکره یکی از راه‌حلهایی است که می‌تواند گره‌های کور را باز کند، این پیغام برجامه».
ظاهر مسأله این است که این حرف که تکرار حرفهای قبلی او است که بارها گفته، پس چه نکته مهمی در آن هست؟
در پاسخ باید گفت که این بار تفاوت در این است که روحانی صحبت را روی موضوع مشخص سوریه برد و عملاً از برجام دو صحبت کرد. او گفت: «این که ما در آستانه، می‌نشینیم صحبت می‌کنیم، با کشورهای دیگر در کنار مقامات سوریه و مخالفان دولت سوریه، این یعنی پیام برجام».
به این ترتیب روحانی اذعان کرد یا پرده را کنار زد که مذاکرات آستانه گامی در راستای برجام منطقه‌یی یعنی زهر منطقه‌یی بوده است، این مساله‌ای است که تا حالا سعی می‌کردند لابه‌لای یک سری دود و دم آن را بپوشانند.
نکته دومی که روحانی گفت این بود که «اگر در منطقه امروز مشکلات فراوانی وجود دارد، اگر ما توانستیم پای میز مذاکره حل کنیم، این یعنی پیام برجام». این در واقع پیشروی بیشتری بود که روحانی با استفاده از این فرصت به‌دست آمده به‌آن دست زد. یعنی این‌که همهٴ مشکلات منطقه را باید به روش برجام حل کنیم. بعبارت دیگر به خامنه‌ای می‌گوید که راهی جز این نداری که زهر منطقه‌یی را هم بخوری. بعد هم اشاره کرد به «فرصت برجام». این عین عبارت خودش بود: «فرصت برجام». یعنی خلاصه در این اوضاع و احوال خراب که دنیا دارد روی سرمان می‌ریزد، ما تنها فرصت برجام، یعنی زهر خوری را داریم.
آخوند روحانی البته در این سخنرانی، باز هم پای خامنه‌ای را پیش کشید و گفت برجام هم با حمایت، هم با هدایت خود خامنه‌ای، بوده. در انتها هم به دلواپسان حمله کرد که چرا تا ما می‌رویم مذاکره، شروع می‌کنند به مخالفت و سنگ انداختن.
در مجموع به نظر می‌رسد که روحانی با تکیه به اوضاع خراب نظام و ضعف خامنه‌ای زبانش برای خوراندن زهرهای بعدی به ولی‌فقیه ارتجاع درازتر شده است.
بخش دیگری از حرفهای او در مورد فواید خودش بود و دفاع از برجام که بله این برجام چه مسائل مهمی را حل کرده است: «اکثر قاطع بندهای این برجام هم اجرا و پیاده شده، برخی از بندها هم با یک مشکلاتی داره مسیرش رو پیش می‌بره».
در حالیکه این آخوند شیاد ابتدا گفت: «یک حرفی مطرح بود، حالا یا ترس بود، یا شبهه بود هر چی که بود، می‌گفتند نمی‌شه ما در برابر قدرتهای بزرگ بنشینیم و مذاکره کنیم... می‌گفتن با دست خالی در برابر تانک چه جوری پیروز میشه و می‌گفتن شدنی نیست» اما «این کار انجام شد... رهبری هم از روز اول، هم حمایت کرد، هم هدایت کرد».
روشن است که اینها در فواید خودش و دفاع از خودش بود. اما لابه‌لای این پوشالها و این دفاع از خود، دو تا نکته مهم هم در حرفهای او وجود دارد. از جمله این‌که گفت: «مهمتر از مسأله مذاکرات هسته‌یی و برجام دو چیزه:
یکی پیام برجامه... برجام می‌خواد به ما بگه در غیر از مسأله هسته‌یی در بقیه مسائل جهانی در مسائل منطقه‌ای، مذاکره یکی از راه‌حلهایی است که می‌تواند گره‌های کور را باز کند، این پیغام برجامه».
ظاهر مسأله این است که این حرف که تکرار حرفهای قبلی او است که بارها گفته، پس چه نکته مهمی در آن هست؟
در پاسخ باید گفت که این بار تفاوت در این است که روحانی صحبت را روی موضوع مشخص سوریه برد و عملاً از برجام دو صحبت کرد. او گفت: «این که ما در آستانه، می‌نشینیم صحبت می‌کنیم، با کشورهای دیگر در کنار مقامات سوریه و مخالفان دولت سوریه، این یعنی پیام برجام».
به این ترتیب روحانی اذعان کرد یا پرده را کنار زد که مذاکرات آستانه گامی در راستای برجام منطقه‌یی یعنی زهر منطقه‌یی بوده است، این مساله‌ای است که تا حالا سعی می‌کردند لابه‌لای یک سری دود و دم آن را بپوشانند.
نکته دومی که روحانی گفت این بود که «اگر در منطقه امروز مشکلات فراوانی وجود دارد، اگر ما توانستیم پای میز مذاکره حل کنیم، این یعنی پیام برجام». این در واقع پیشروی بیشتری بود که روحانی با استفاده از این فرصت به‌دست آمده به‌آن دست زد. یعنی این‌که همهٴ مشکلات منطقه را باید به روش برجام حل کنیم. بعبارت دیگر به خامنه‌ای می‌گوید که راهی جز این نداری که زهر منطقه‌یی را هم بخوری. بعد هم اشاره کرد به «فرصت برجام». این عین عبارت خودش بود: «فرصت برجام». یعنی خلاصه در این اوضاع و احوال خراب که دنیا دارد روی سرمان می‌ریزد، ما تنها فرصت برجام، یعنی زهر خوری را داریم.
آخوند روحانی البته در این سخنرانی، باز هم پای خامنه‌ای را پیش کشید و گفت برجام هم با حمایت، هم با هدایت خود خامنه‌ای، بوده. در انتها هم به دلواپسان حمله کرد که چرا تا ما می‌رویم مذاکره، شروع می‌کنند به مخالفت و سنگ انداختن.
در مجموع به نظر می‌رسد که روحانی با تکیه به اوضاع خراب نظام و ضعف خامنه‌ای زبانش برای خوراندن زهرهای بعدی به ولی‌فقیه ارتجاع درازتر شده است.
