هفته گذشته پایان خیمهشببازی مسخرهیی بود که رژیم هر سال در دهه زجر تحت عنوان «جشنواره فیلم سیمرغ» راه میاندازد؛ این جشنواره امسال اساساً روی مجاهدین و مخدوش جلوه دادن چهرهٴ مجاهدین زوم شده بود و متمرکز بود.
بهعبارت دیگر این جشنواره اساساً درست شده بود برای بزک کردن چهره کریه دیکتاتوری ولایتفقیه تا بهاصطلاح ویترینی برای رژیم باشد، ولی امسال تماماً روی مجاهدین و مقاومت انقلابی و برای شیطانسازی چهره مجاهدین متمرکز شده بود. یکی از مقامهای وزارت ارشاد، فردی به اسم ایوبی که مسئول امور سینمایی در رژیم است در این باره 20بهمن در تلویزیون رژیم میگوید: در سالهای گذشته بعضی سینماگرها میآمدند «یک مسأله اجتماعی و یک بحران اجتماعی رو، وسیله قرار میدادند برای عقده گشایی برای اینکه مخالفتشون رو با نظام… اعلام کنه، ولی امسال در هیچکدوم از فیلمها این حرفها نیست...» یعنی امسال رژیم بهخاطر وضعیت بهشدت بحرانی و خرابش و بهدلیل وحشتی که از حضور و نفوذ مجاهدین در نسل جوان احساس میکند، تعارفها و صحنهسازیهای قبلی را کنار گذاشت و صاف رفت روی اصل مطلب و هدف نهایی این قبیل جشنوارهها، یعنی مقابله با مجاهدین و آلترناتیو و جایگزین انقلابی رژیم؛ یعنی همان چیزی که تا قبل از این تلاش میکرد در پرده و پوشیده پیش ببرد، خیلی رک و عریان هدف این جشنواره را اعلام کرد و این را به هیأت داوران هم تحمیل کرد و در نتیجه، کل این جشنواره مفتضح شد و به هم ریخت. توجه کنید که روزنامه حکومتی جهان صنعت چطور به ورشکستگی و سوت و کوری جشنواره اعتراف میکند:
«تعداد اندکی از سینماگرانی که هر روز در این محل به تماشای فیلمها میآمدند، در برج میلاد دیده شدند. و در جای دیگر همین مقاله اضافه میکند: ”در برج میلاد... تقریباً نیمی از سالن نمایش خالی بود... خلوت بودن سالن رسانهها باعث شد... دقایقی پس از شروع فیلم دیگر مراقبی برای چک کردن کارتها حضور نداشته باشد».
علت این بود که رژیم میخواست برای فیلمی به نام «ماجرای نیمروز» تبلیغات کند. این فیلم به سفارش وزارت اطلاعات برای خراب کردن چهرهٴ مجاهدین و درباره وقایع دهة 60 و بهخصوص 19بهمن حماسه شهادت اشرف و موسی و بهمنظور شیطانسازی از مجاهدین و فرشته سازی از دژخیمان و بازجوهای وزارت اطلاعات ساخته شده بود و به داوران دستور داده بودندکه باید این فیلم را فیلم اول اعلام کنند و جایزههای مختلف به آن بدهند. اما از آنجا که فیلم بهلحاظ حرفهیی و سینمایی هم فیلم مزخرفی بود، از 7تا داور، 5 داور گویا زیر بار نرفتند، اما از آنجا که جربزة این را که در برابر رژیم و وزارت اطلاعات بایستند و بگویند بابا از تف و لعن مردم میترسیم! بهانه آوردند که ما چون دو تابعیتی هستیم و به خارج رفت و آمد داریم، ممکن است مجاهدین بلایی سرمان بیاورند. مصاحبه یکی از این داورها که مزدوری است به نام افخمی در تلویزیون رژیم با همان معاون وزارت ارشاد به نام ایوبی، نکات افشاگرانهٴ زیادی دارد. یک جا ایوبی همون معاون وزارت ارشاد، این ادعای سخیف افخمی را رد کرد و گفت من خودم در فرانسه که مرکز مجاهدین هست بودم چنین تهدیدی از طرف مجاهدین مطلقاً وجود ندارد و طی این سالها مجاهدین حتی یک بار از این حملاتی که شما میگویید به کسی نکردند! بعد هم حرف آخر را زد و جلو دوربین و در برابر انظار بینندگان تلویزیون گفت: «شما به اعضای هیأت داوران بگید که شما اگر چنانچه این فیلم بهخصوص رو... اگر بهش رأی ندهید پس شما طرفدار [مجاهدین] هستید» یعنی با این تهدیدها بود که بالاخره آن فیلم کذایی را فیلم اول جشنواره انتخاب کردند و چند تا جایزه هم به آن دادند. چون خود خامنهای پشت این فیلم بود. ایوبی در همان مصاحبه تلویزیونی که عرض کردم، خیلی رک گفت: «امسال واقعاً سینمای ایران به دغدغه کشور، به دغدغه نظام، به دغدغه مقام معظم رهبری، پاسخ مثبت داد». ملاحظه میکنید که دغدغهٴ کل نظام و دغدغهٴ ولیفقیه ارتجاع، فقط مجاهدین و نفوذ و گسترش آنها است.
بهعبارت دیگر این جشنواره اساساً درست شده بود برای بزک کردن چهره کریه دیکتاتوری ولایتفقیه تا بهاصطلاح ویترینی برای رژیم باشد، ولی امسال تماماً روی مجاهدین و مقاومت انقلابی و برای شیطانسازی چهره مجاهدین متمرکز شده بود. یکی از مقامهای وزارت ارشاد، فردی به اسم ایوبی که مسئول امور سینمایی در رژیم است در این باره 20بهمن در تلویزیون رژیم میگوید: در سالهای گذشته بعضی سینماگرها میآمدند «یک مسأله اجتماعی و یک بحران اجتماعی رو، وسیله قرار میدادند برای عقده گشایی برای اینکه مخالفتشون رو با نظام… اعلام کنه، ولی امسال در هیچکدوم از فیلمها این حرفها نیست...» یعنی امسال رژیم بهخاطر وضعیت بهشدت بحرانی و خرابش و بهدلیل وحشتی که از حضور و نفوذ مجاهدین در نسل جوان احساس میکند، تعارفها و صحنهسازیهای قبلی را کنار گذاشت و صاف رفت روی اصل مطلب و هدف نهایی این قبیل جشنوارهها، یعنی مقابله با مجاهدین و آلترناتیو و جایگزین انقلابی رژیم؛ یعنی همان چیزی که تا قبل از این تلاش میکرد در پرده و پوشیده پیش ببرد، خیلی رک و عریان هدف این جشنواره را اعلام کرد و این را به هیأت داوران هم تحمیل کرد و در نتیجه، کل این جشنواره مفتضح شد و به هم ریخت. توجه کنید که روزنامه حکومتی جهان صنعت چطور به ورشکستگی و سوت و کوری جشنواره اعتراف میکند:
«تعداد اندکی از سینماگرانی که هر روز در این محل به تماشای فیلمها میآمدند، در برج میلاد دیده شدند. و در جای دیگر همین مقاله اضافه میکند: ”در برج میلاد... تقریباً نیمی از سالن نمایش خالی بود... خلوت بودن سالن رسانهها باعث شد... دقایقی پس از شروع فیلم دیگر مراقبی برای چک کردن کارتها حضور نداشته باشد».
علت این بود که رژیم میخواست برای فیلمی به نام «ماجرای نیمروز» تبلیغات کند. این فیلم به سفارش وزارت اطلاعات برای خراب کردن چهرهٴ مجاهدین و درباره وقایع دهة 60 و بهخصوص 19بهمن حماسه شهادت اشرف و موسی و بهمنظور شیطانسازی از مجاهدین و فرشته سازی از دژخیمان و بازجوهای وزارت اطلاعات ساخته شده بود و به داوران دستور داده بودندکه باید این فیلم را فیلم اول اعلام کنند و جایزههای مختلف به آن بدهند. اما از آنجا که فیلم بهلحاظ حرفهیی و سینمایی هم فیلم مزخرفی بود، از 7تا داور، 5 داور گویا زیر بار نرفتند، اما از آنجا که جربزة این را که در برابر رژیم و وزارت اطلاعات بایستند و بگویند بابا از تف و لعن مردم میترسیم! بهانه آوردند که ما چون دو تابعیتی هستیم و به خارج رفت و آمد داریم، ممکن است مجاهدین بلایی سرمان بیاورند. مصاحبه یکی از این داورها که مزدوری است به نام افخمی در تلویزیون رژیم با همان معاون وزارت ارشاد به نام ایوبی، نکات افشاگرانهٴ زیادی دارد. یک جا ایوبی همون معاون وزارت ارشاد، این ادعای سخیف افخمی را رد کرد و گفت من خودم در فرانسه که مرکز مجاهدین هست بودم چنین تهدیدی از طرف مجاهدین مطلقاً وجود ندارد و طی این سالها مجاهدین حتی یک بار از این حملاتی که شما میگویید به کسی نکردند! بعد هم حرف آخر را زد و جلو دوربین و در برابر انظار بینندگان تلویزیون گفت: «شما به اعضای هیأت داوران بگید که شما اگر چنانچه این فیلم بهخصوص رو... اگر بهش رأی ندهید پس شما طرفدار [مجاهدین] هستید» یعنی با این تهدیدها بود که بالاخره آن فیلم کذایی را فیلم اول جشنواره انتخاب کردند و چند تا جایزه هم به آن دادند. چون خود خامنهای پشت این فیلم بود. ایوبی در همان مصاحبه تلویزیونی که عرض کردم، خیلی رک گفت: «امسال واقعاً سینمای ایران به دغدغه کشور، به دغدغه نظام، به دغدغه مقام معظم رهبری، پاسخ مثبت داد». ملاحظه میکنید که دغدغهٴ کل نظام و دغدغهٴ ولیفقیه ارتجاع، فقط مجاهدین و نفوذ و گسترش آنها است.