دراین هفته، سومین مناظره کاندیداهای نمایش انتخابات قرار بود حول مسائل اقتصادی باشد که اساساً به افشای بخشی از دزدیها و فسادهای هر دو باند، توسط کاندیداها پرداخته شد و صحبتی از برنامهها و راهحلها برای وضعیت بهغایت بحرانی اقتصادی نبود که البته طبیعی هم بود، چرا که چگونه عاملان این وضعیت میتوانستند خود راهحل ارائه کنند.
دراین مناظره همانطور که همه شاهد بودند، هاشمی طبا ابتدا در مورد کالای قاچاق و با اشاره تلویحی به سپاه و نیروهای امنیتی رژیم، از ۱۱۴ اسکله که رسماً قاچاق وارد کشور میکنند نام برد و گفت: «واقعاً بگویند این 114 اسکله مال کیست، چگونه باندهایی که قاچاق وارد میکنند شناخته نمیشود و به مردم اعلام نمیشود و از آنها جلوگیری نمیشود».
آخوند رئیسی جلاد گفت: «کسانیکه 100 تا 110 کانتینر قاچاق کالا وارد کشور میکنند در مرآ و منظر این جلو چشم همه که این چیزی نیست که کسی از آن پوشیده باشد، این دیگر کوله بری نیست».
آخوند شیاد روحانی هم گفت: «ما دیگر قاچاق کالا به این صورت در دنیا نداریم».
در رابطه با راهحلها هم که همانطور که آمد اساساً راهحلی نداشتند و البته بهدلیل ساختار فاسد رژیم ولایت فقیه هیچ وقت هم ندارند. اما بهطور مقطعی باند روحانی روی ادامه همین کارهای دولتش در دوره ۴ سال گذشته تأکید داشت که سیاستی که منجر به سونامی بیکاری و رکود صنایع شده و باند رئیسی جلاد هم هیچ حرفی جز ادامه همان خرابکاریهای احمدینژاد نداشتند که با حذف یارانهها، ۴۵ هزار تومان یارانه نقدی داد ولی به قول هاشمی طبا ۲۰۰ هزار تومان از جیب مردم بیرون کشید. باند روحانی هم در برابر نظر آنها که میگفتند ما یارانهها را افزایش میدهیم میگفتند شما منابع مالی این افزایش را نمیگویید و منابع مالی برای تأمین چنین افزایشی وجود ندارد. اما یک راهحل در برابر قاچاق کالا، روحانی مطرح کرد و آن اینکه کارها را به بخش خصوصی بدهیم ولی باز در اینجا هم با عنوان «خصولتی» به سپاه و باند خامنهای حمله کرد که تحت عنوان خصوصی همه شرکتها را بالا کشیدهاند. و گفت: «ما باید در کشور رقابت آزاد را ایجاد بکنیم، برای اینکه رقابت آزاد را ایجاد بکنیم، باید مهلت بدیم به بخش خصوصی، نه اینکه خصولتیها بیان همه فضا را بگیرن. گروههایی که حامی امنیتی دارند، حامی سیاسی دارند، نگذارند رقابت آزاد ایجاد بشه، با رقابت آزاد هست که ما میتوانیم کالای خوب تولید کنیم و جلوی قاچاق را از ریشه بگیریم». واضح است که این حرفها جدید نیستند و حتی پاسدار احمدینژاد هم از برادران قاچاقچی یاد میکرد.
موضوع دیگری که اینها روی آن انگشت گذاشتند دزدیهایی بود که از هم رو کردند. مثلاً جهانگیری به قالیباف گفت: «آقای قالیباف اموال مردم را چه کردی؟ طبق گزارش سازمان بازرسی کل کشور، 2200میلیارد تومن اموال مردم را بخشیدی، تخفیفهای نجومی دادی، آپارتمان 10میلیارد تومنی را 2میلیارد دادی. نه پول گرفتی، گفتی 20ساله بیان پولش رو بدن. هرکس خواست ورود کنه، اجازه ندادی، شما در برج میلاد بستنی 400هزارتومانی برای چه کسانی سرو میکردید؟».
متقابلاً قالیباف هم رانتخواری روحانی را رو کرد و گفت: «این رانت املاک نجومی هم شخص آقای روحانی شما تو این شهر زمین گرفتید تو شهرک غرب متری 3هزار تومن 800 متر زمین گرفتید 385 متر متری 140هزار تومن».
اما جدا از آنچه فوقاً آمد موضوعات دیگر اقتصادی هم طی هفته گذشته وجود داشت از جمله: موضوع کارخانه ذوبآهن اصفهان بود که موسوی لارگانی نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس رژیم اعلام کرد کارخانه ذوب آهن اصفهان در آستانه ورشکستگی است و «۶هزار میلیارد تومان بدهی دارد» این فرد گفته است که علت این مسأله این است که «برخی از مسئولان وزارت راه، برای رفتن به سفرهای خارجی و درآمد هنگفت ناشی از واردات، مانع خرید کالاهای داخلی میشوند». و خلاصه تولیدات ذوب آهن روی دست کارخانه مانده است. (سایت حکومتی رویش نیوز 16 اردیبهشت 96)
همچنین در هفته گذشته بهدلیل رکود بازار مسکن ۲۲هزار کارگر سنگهای ساختمانی بیکار شدند و ۷۵ درصد واحدهای تولیدی سنگ تعطیل شدهاند. (خبرگزاری حکومتی تسنیم17اردیبهشت 96)
البته این را باید اضافه کرد که بر اساس آمار جدید مرکز آمار ایران طی چهار سال اخیر بیش از 332هزار نفر در بخش ساختمان کشور بیکار شدهاند. (روزنامه حکومتی مشرق16اردیبهشت 96)
یکی دیگر از تبعات رکود عمیق در کشور تعطیلی ۵۰ هزار تعاونی در کشور است که رژیم آنها را یکی از نقاط مثبت اقتصادی خودش میدانست. در حالیکه اتفاقاً در این حوزه هم فساد بیداد میکند و تظاهراتهای مالباختگان که پیوسته ادامه دارد یک نمونهاش هست. علی اکبر کریمی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس رژیم گفته دلیل تعطیلی این تعاونیها یکی رکود عمیق در کشور است و دیگری فسادی است که این تعاونیها داشتهاند و تأکید کرده: «طی سالهای اخیر برخی تعاونیها از خط و مرز و چارچوب وظایف قانونی خود خارج شدند و موجبات افول و نزول این بخش را فراهم کردند که در حقیقت بحرانهایی مانند برخی تخلفات در شرکتهای سرمایهگذاری سهامی بخش مسکن و یا مؤسسات مالی بهوجود آمد. حتی برخی شرکتهای تولید پوشاک که در قالب تعاونی فعالیت میکردند به صنعت ساختمان دست اندازی کردند و برخی دیگر نیز بانکها و صندوقها را تشکیل دادند واز مردم پولهایی گرفتند که همین مسائل منجر به معضلات و مشکلات فعلی شده است». (سایت خبری تی نیوز 18اردیبهشت96)
موضوع دیگر اقتصادی در هفته قبل این بود که شرکت نورد و لوله اهواز هم اعلام کرد بهدلیل بیتوجهی وزارت صنایع و معادن، این صنعت در حال تعطیلی است. امیر مهریزی رئیس هیأت مدیره شرکت نورد و لوله اهواز گفت: «مواد مورد نیاز کارخانه از سوی فولاد اهواز و فولاد مبارکه اصفهان و همچنین فولاد هرمزگان تحویل داده نمیشود... . یک سال و نیم برای تهیه مواد مورد نیاز خود دوندگی میکنم اما دریغ از دادن یک کیلو محصول به این واحد تولیدی که همین عامل باعث به زمین خوردن کارخانه و اخراج تعداد زیادی از کارگران شده است».
جالب است که این کارگزار رژیم، فساد در نظام ولایت را یکی از عوامل رکود کارخانهها معرفی کرد و گفت: «با یک دهم از اختلاسهای که این دوستان انجام میدهند میتوان کارخانه را نجات داد و ۲۰هزار کارگر را مشغول کار کرد اما اصلاً برای این دولت مهم نیست». (سایت حکومتی تهران نیوز 17اردیبهشت 96)
واقعیت این است که شعبده مناظرهها و تبلیغات انتخاباتی در این هفته آیینه تمام نمایی از فساد افسارگسیخته و تولید کمر شکسته داخلی بود.
دراین مناظره همانطور که همه شاهد بودند، هاشمی طبا ابتدا در مورد کالای قاچاق و با اشاره تلویحی به سپاه و نیروهای امنیتی رژیم، از ۱۱۴ اسکله که رسماً قاچاق وارد کشور میکنند نام برد و گفت: «واقعاً بگویند این 114 اسکله مال کیست، چگونه باندهایی که قاچاق وارد میکنند شناخته نمیشود و به مردم اعلام نمیشود و از آنها جلوگیری نمیشود».
آخوند رئیسی جلاد گفت: «کسانیکه 100 تا 110 کانتینر قاچاق کالا وارد کشور میکنند در مرآ و منظر این جلو چشم همه که این چیزی نیست که کسی از آن پوشیده باشد، این دیگر کوله بری نیست».
آخوند شیاد روحانی هم گفت: «ما دیگر قاچاق کالا به این صورت در دنیا نداریم».
در رابطه با راهحلها هم که همانطور که آمد اساساً راهحلی نداشتند و البته بهدلیل ساختار فاسد رژیم ولایت فقیه هیچ وقت هم ندارند. اما بهطور مقطعی باند روحانی روی ادامه همین کارهای دولتش در دوره ۴ سال گذشته تأکید داشت که سیاستی که منجر به سونامی بیکاری و رکود صنایع شده و باند رئیسی جلاد هم هیچ حرفی جز ادامه همان خرابکاریهای احمدینژاد نداشتند که با حذف یارانهها، ۴۵ هزار تومان یارانه نقدی داد ولی به قول هاشمی طبا ۲۰۰ هزار تومان از جیب مردم بیرون کشید. باند روحانی هم در برابر نظر آنها که میگفتند ما یارانهها را افزایش میدهیم میگفتند شما منابع مالی این افزایش را نمیگویید و منابع مالی برای تأمین چنین افزایشی وجود ندارد. اما یک راهحل در برابر قاچاق کالا، روحانی مطرح کرد و آن اینکه کارها را به بخش خصوصی بدهیم ولی باز در اینجا هم با عنوان «خصولتی» به سپاه و باند خامنهای حمله کرد که تحت عنوان خصوصی همه شرکتها را بالا کشیدهاند. و گفت: «ما باید در کشور رقابت آزاد را ایجاد بکنیم، برای اینکه رقابت آزاد را ایجاد بکنیم، باید مهلت بدیم به بخش خصوصی، نه اینکه خصولتیها بیان همه فضا را بگیرن. گروههایی که حامی امنیتی دارند، حامی سیاسی دارند، نگذارند رقابت آزاد ایجاد بشه، با رقابت آزاد هست که ما میتوانیم کالای خوب تولید کنیم و جلوی قاچاق را از ریشه بگیریم». واضح است که این حرفها جدید نیستند و حتی پاسدار احمدینژاد هم از برادران قاچاقچی یاد میکرد.
موضوع دیگری که اینها روی آن انگشت گذاشتند دزدیهایی بود که از هم رو کردند. مثلاً جهانگیری به قالیباف گفت: «آقای قالیباف اموال مردم را چه کردی؟ طبق گزارش سازمان بازرسی کل کشور، 2200میلیارد تومن اموال مردم را بخشیدی، تخفیفهای نجومی دادی، آپارتمان 10میلیارد تومنی را 2میلیارد دادی. نه پول گرفتی، گفتی 20ساله بیان پولش رو بدن. هرکس خواست ورود کنه، اجازه ندادی، شما در برج میلاد بستنی 400هزارتومانی برای چه کسانی سرو میکردید؟».
متقابلاً قالیباف هم رانتخواری روحانی را رو کرد و گفت: «این رانت املاک نجومی هم شخص آقای روحانی شما تو این شهر زمین گرفتید تو شهرک غرب متری 3هزار تومن 800 متر زمین گرفتید 385 متر متری 140هزار تومن».
اما جدا از آنچه فوقاً آمد موضوعات دیگر اقتصادی هم طی هفته گذشته وجود داشت از جمله: موضوع کارخانه ذوبآهن اصفهان بود که موسوی لارگانی نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس رژیم اعلام کرد کارخانه ذوب آهن اصفهان در آستانه ورشکستگی است و «۶هزار میلیارد تومان بدهی دارد» این فرد گفته است که علت این مسأله این است که «برخی از مسئولان وزارت راه، برای رفتن به سفرهای خارجی و درآمد هنگفت ناشی از واردات، مانع خرید کالاهای داخلی میشوند». و خلاصه تولیدات ذوب آهن روی دست کارخانه مانده است. (سایت حکومتی رویش نیوز 16 اردیبهشت 96)
همچنین در هفته گذشته بهدلیل رکود بازار مسکن ۲۲هزار کارگر سنگهای ساختمانی بیکار شدند و ۷۵ درصد واحدهای تولیدی سنگ تعطیل شدهاند. (خبرگزاری حکومتی تسنیم17اردیبهشت 96)
البته این را باید اضافه کرد که بر اساس آمار جدید مرکز آمار ایران طی چهار سال اخیر بیش از 332هزار نفر در بخش ساختمان کشور بیکار شدهاند. (روزنامه حکومتی مشرق16اردیبهشت 96)
یکی دیگر از تبعات رکود عمیق در کشور تعطیلی ۵۰ هزار تعاونی در کشور است که رژیم آنها را یکی از نقاط مثبت اقتصادی خودش میدانست. در حالیکه اتفاقاً در این حوزه هم فساد بیداد میکند و تظاهراتهای مالباختگان که پیوسته ادامه دارد یک نمونهاش هست. علی اکبر کریمی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس رژیم گفته دلیل تعطیلی این تعاونیها یکی رکود عمیق در کشور است و دیگری فسادی است که این تعاونیها داشتهاند و تأکید کرده: «طی سالهای اخیر برخی تعاونیها از خط و مرز و چارچوب وظایف قانونی خود خارج شدند و موجبات افول و نزول این بخش را فراهم کردند که در حقیقت بحرانهایی مانند برخی تخلفات در شرکتهای سرمایهگذاری سهامی بخش مسکن و یا مؤسسات مالی بهوجود آمد. حتی برخی شرکتهای تولید پوشاک که در قالب تعاونی فعالیت میکردند به صنعت ساختمان دست اندازی کردند و برخی دیگر نیز بانکها و صندوقها را تشکیل دادند واز مردم پولهایی گرفتند که همین مسائل منجر به معضلات و مشکلات فعلی شده است». (سایت خبری تی نیوز 18اردیبهشت96)
موضوع دیگر اقتصادی در هفته قبل این بود که شرکت نورد و لوله اهواز هم اعلام کرد بهدلیل بیتوجهی وزارت صنایع و معادن، این صنعت در حال تعطیلی است. امیر مهریزی رئیس هیأت مدیره شرکت نورد و لوله اهواز گفت: «مواد مورد نیاز کارخانه از سوی فولاد اهواز و فولاد مبارکه اصفهان و همچنین فولاد هرمزگان تحویل داده نمیشود... . یک سال و نیم برای تهیه مواد مورد نیاز خود دوندگی میکنم اما دریغ از دادن یک کیلو محصول به این واحد تولیدی که همین عامل باعث به زمین خوردن کارخانه و اخراج تعداد زیادی از کارگران شده است».
جالب است که این کارگزار رژیم، فساد در نظام ولایت را یکی از عوامل رکود کارخانهها معرفی کرد و گفت: «با یک دهم از اختلاسهای که این دوستان انجام میدهند میتوان کارخانه را نجات داد و ۲۰هزار کارگر را مشغول کار کرد اما اصلاً برای این دولت مهم نیست». (سایت حکومتی تهران نیوز 17اردیبهشت 96)
واقعیت این است که شعبده مناظرهها و تبلیغات انتخاباتی در این هفته آیینه تمام نمایی از فساد افسارگسیخته و تولید کمر شکسته داخلی بود.