این روزها، جنگ و دعوای پاسدار احمدینژاد، سوگلی خامنهای، با قوه قضاییه بالا گرفته است. قوه قضاییه خامنهای، بقایی معاون احمدینژاد را به جرم اختلاس و دزدیهای میلیاردی دستگیر کرد، اما دو سه روز بعد با سپردن وثیقة دهها میلیاردی آزاد شد، ولی از آنجایی که بهمحض آزادی دست به افشاگری درباره وضعیت زندانها زد و روی دروغگویی آخوند اژهای معاون قوه قضاییه دست گذاشت و بهخصوص از آنجا که با اطمینان گفت که رژیم با این وضعیت بهزودی سرنگون میشود؛ جنگ و جدال این بار با مطرح شدن چندین فقره از دزدیهای احمدینژاد و دار و دستهاش که رسانههای رژیم خیلی راحت از آن بهعنوان تخلفات یاد میکنند، دوباره بالا گرفت و دادستان دیوان محاسبات رژیم اعلام کرد که 7حکم قطعی علیه شخص احمدینژاد صادر شده است. در این مصاحبه که در روزنامه اعتماد 8مرداد 96 به چاپ رسیده، خبرنگار از دادستان کذایی سؤال میکند که پس چرا این احکام بلااجرا ماندهاند؟ دادستان کذایی جواب میدهد: «اینکه بگویند بلااجرا بیانصافی است. اقدامات اجرایی شده ولی وقتی ضرر به حدی بزرگ است در مورد بعضی احکام، طرف نه توان آن را دارد که پس بدهد، نه اموالش این را پوشش میدهد، نه حسابهایش این را پوشش میدهد، ممنوعالخروج و ممنوعالمعامله هم شده. دیگر این را چه کار باید کرد؟». عجب منطقی؟! پس نتیجه میگیریم و تجارب متعدد هم همین را نشان میدهد که وقتی دزدی خیلی بزرگ است، خود همین، مصونیت برای دزد مربوطه ایجاد میکند! والاّ چرا همین منطق برای هزارها نفری که الآن بهدلیل اینکه نمیتوانند بدهییشان را بپردازند در زندان بهسر میبرند، مورد استفاده قرار نمیگیرد؟
اما حالا رقم پولهای دزدیده شده را نگاه کنید که در همان مصاحبه در روزنامه اعتماد درج شده است.
خبرنگار میپرسد: «ظاهراً کل رقم تخلفات دولت احمدینژاد ٤٨هزار میلیارد تومان است، که ١٢ هزار میلیارد آن فقط مربوط به ایشان (یعنی احمدینژاد) است. این احکام مربوط به همین ١٢ هزار میلیارد است؟ در مورد بقیه تخلفات دولت قبل چه احکامی صادر شده است؟
از جواب دادستان که آمار و ارقام سرسامآوری درباره پروندههای بهاصطلاح تخلفات زمان احمدینژاد ارائه میدهد که بگذریم و میتوان در روزنامه حکومتی اعتماد 8تیر ماه آن را خواند، اما نکتهیی که قابلتوجه است این است که این دزدیها که یکشبه صورت نگرفته است، 8سال تمام این دولت بهاصطلاح پاکدست مشغول چپاول و غارت مردم محرومی بوده که برای امرار معاش ناچارند اعضای بدنشان یا بچههایشان را بفروشند، و این دزدها تا وقتی با رئیس دزدها همراه و هماهنگ بودند، کسی کاری به کارشان نداشت؛ اما الآن که بین دزدها دعوا در گرفته، این چیزها هم از پرده بیرون افتاده است. خلاصه بعد از انتشار این حرفها، احمدینژاد هم در یک نامهسرگشاده گفته که من هم، باندهای قدرت و ثروت را افشا میکنم. مشخص است که او هم پروندهها و ماجراها از دزدیهای طرف مقابل در دستش دارد و اثبات هم کرده که در بازی «بگم بگم» اهل سر شکستن میباشد؛ ما پیشگو نیستیم ولی پیشبینی میشود که این دعوا هم به ول کن تا ول کنم به پایان میرسد و سر آن کسی که در این نظام ضدمردمی مثل همیشه بیکلاه میماند باز هم مردم ایران است.
اما حالا رقم پولهای دزدیده شده را نگاه کنید که در همان مصاحبه در روزنامه اعتماد درج شده است.
خبرنگار میپرسد: «ظاهراً کل رقم تخلفات دولت احمدینژاد ٤٨هزار میلیارد تومان است، که ١٢ هزار میلیارد آن فقط مربوط به ایشان (یعنی احمدینژاد) است. این احکام مربوط به همین ١٢ هزار میلیارد است؟ در مورد بقیه تخلفات دولت قبل چه احکامی صادر شده است؟
از جواب دادستان که آمار و ارقام سرسامآوری درباره پروندههای بهاصطلاح تخلفات زمان احمدینژاد ارائه میدهد که بگذریم و میتوان در روزنامه حکومتی اعتماد 8تیر ماه آن را خواند، اما نکتهیی که قابلتوجه است این است که این دزدیها که یکشبه صورت نگرفته است، 8سال تمام این دولت بهاصطلاح پاکدست مشغول چپاول و غارت مردم محرومی بوده که برای امرار معاش ناچارند اعضای بدنشان یا بچههایشان را بفروشند، و این دزدها تا وقتی با رئیس دزدها همراه و هماهنگ بودند، کسی کاری به کارشان نداشت؛ اما الآن که بین دزدها دعوا در گرفته، این چیزها هم از پرده بیرون افتاده است. خلاصه بعد از انتشار این حرفها، احمدینژاد هم در یک نامهسرگشاده گفته که من هم، باندهای قدرت و ثروت را افشا میکنم. مشخص است که او هم پروندهها و ماجراها از دزدیهای طرف مقابل در دستش دارد و اثبات هم کرده که در بازی «بگم بگم» اهل سر شکستن میباشد؛ ما پیشگو نیستیم ولی پیشبینی میشود که این دعوا هم به ول کن تا ول کنم به پایان میرسد و سر آن کسی که در این نظام ضدمردمی مثل همیشه بیکلاه میماند باز هم مردم ایران است.