تشدید فشارهای اقتصادی بر مردم و به‌ویژه محرومترین اقشار جامعه و کوچکتر کردن سال به سال سفره آنها یکی از بارزترین نتیجه جنایات رژیم ننگین ولایت فقیه و دولت آخوند حسن روحانی در زمینه گسترش فقر در جامعه است.
فقر و فاقه مردم و گرسنگی آنان به حدی است که به اعتراف قالیباف شهردار سابق رژیم در تهران 200هزار خانوار تهرانی محتاج نان شب هستند.
به اعتراف معاون بهداشتی وزیر بهداشت کشور 30درصد مردم گرسنه‌اند و نان خوردن هم ندارند.
نزدیک به 70درصد خانوارهای روستایی در فقر مطلق زندگی می‌کنند. و هر فرد از این مردم گرسنه و فقیر در روز تنها می‌توانند 2300تومان خرج غذا کنند که مشخص نیست که با این مبلغ مردم فقر زده چگونه می‌توانند خود را سیر کنند.!
با این وجود آخرین برگ جنایت دولت آخوند حسن روحانی برای ربودن نان از سفره مردم و هر چه بیشتر محتاج کردن آنان به نان شب، حذف یارانه 50درصدی نان در بودجه سال 97 است، که نتیجه بلافصل آن گرسنگی دادن به بیشتر مردم خصوصاً فقیرترین اقشار آن نظیر کودکان کار، کودکان خیابانی، کارتن خوابها، گورخوابها، خانوارهای بی‌سرپرست و... است.
این در شرایطی است که بسیاری از مردم فقیر نظیر کارگران نان را قسطی از نانوایی‌ها تهیه می‌کنند واخیراً همین نانوایی‌ها با اعلام این‌که دیگر توان فروش نان قسطی ندارند و نان را قسطی به آنها نمی‌فروشند، از فروش نان به آنان خودداری می‌کنند.
بدیهی است که با این سیاست ضدخلقی دهک‌های پایین جامعه بیش از گذشته آسیب پذیرتر می‌شوند.
زیرا با گران شدن قیمت نان و سایر مواد غذایی که روز به روز در حال گران شدن هستند، زندگی مردم و به‌ویژه مردم فقیر بیش از پیش در تنگنا قرار می‌گیرد. خصوصاً این‌که نان غذای اصلی مردم فقیر و اقشار کم‌درآمد اس و نان بخش بزرگی از سبد غذای خانوارهای کارگر ی و فقیر است.
فقر و فاقه مردم و قسطی خریدن نان توسط آنان آن‌چنان رایج است که مهره‌ها و ایادی رژیم نیز ناگزیر به اعتراف به این واقعیت شده‌اند.
دراین رابطه آخوند نقی باقری امام جمعه رژیم در شاهین‌دژ نسبت به عواقب فقر و فلاکت مردم هشدار داد و گفت: ”وضعیت معیشتی مردم بعد از عید طوری است که 60تا 70درصد مردم نه در حال فقر و مستمندی بلکه در حال فلاکت هستند. در ملاقات‌های عمومی برخی از مردم اذعان می‌کنند که از نانوایی‌ها به‌صورت قسطی و نسیه نان می‌گیرند! در جامعه‌ای که روزانه بیش از دو میلیون بشکه نفت صادر می‌کند نباید مردم آن نان نسیه بخرند! “ (خبرگزاری تسنیم 9خرداد 96)
این در شرایطی است که در اثر سیاستهای ضدمردمی دولت آخوند حسن روحانی سهم هزینه‌های خوراکی از مخارج خانوارها در دولت او سال به سال آب رفته است.
در سال 1392 سهم هزینه‌های خوراکی از مخارج خانوارها 26/3درصد بود که در سال 1393 به 24/3درصد، در سال 1394 به 23/6درصد و در سال 1395 به 22/9درصد کاهش یافت. (روزنامه کیهان 25شهریور 96)
یک روی سکه این وضعیت چهره کریه فقر روزافزون اکثریت مردم ایران است که زنان، و بچه‌های زباله‌گرد تلاش می‌کنند از درون منابع زباله متعفن نان و پس مانده مواد غذایی پیدا کنند. یک روی سکه آن پدیده نوکیسه‌ها، سرمایه داران، رانت‌خوارها، اختلاس کنندگان حکومتی که با تکیه بر اهرم های حکومتی واز طریق چپاول جیب مردم و منابع آنان زندگیهای آن‌چنانی در خانه‌های ویلایی و پنت‌هاوس‌ها با سفره‌های رنگین را دارند.
این درجه از شدت فقر و نابرابری طبقاتی در حاکمیت نظام ولایت‌فقیه که مهره‌ها و کارگزاران رژیم صحبت از لشگر گرسنگان می‌کنند و نسبت به آثار و عواقب اجتماعی و تهدیدات آن برای رژیم ابراز نگرانی می‌کنند، در حالی است که آخوند روحانی پس از شکست در زمینه بهبود وضعیت معیشتی مردم به‌خصوص وضعیت معیشت اقشار فقیر و کم درآمد، هنوز هم در زمینه بهبود وضعیت مردم شعارهای توخالی و پرطمطراق می‌دهد.
یکی از شعارهای اصلی دولت روحانی رفع فقر و کاهش فاصله طبقاتی در جامعه است که به‌دنبال ریشه‌کنی فقر مطلق خواهد بود. اما آمار‌های بانک مرکزی می‌گویند دولت نه تنها به سمت کاهش فقر و رفع فاصله طبقاتی در جامعه حرکت نکرده است، بلکه این فاصله را بیشتر و وضع عدالت توزیعی در جامعه را بغرنج‌تراز گذشته کرده است.
بر اساس آمار ارائه شده از طرف بانک مرکزی رژیم، در سالهای اخیر شکاف طبقاتی 15برابر افزایش یافته است.
دراین زمینه روزنامه حکومتی همدلی نوشت: «در دولت روحانی روند رشد شکاف طبقاتی به شکلی بی‌سابقه افزایش یافته و بر اساس آمار بانک مرکزی، 10درصد بالایی طبقه مرفه 15برابر ثروتمندتر شده‌اند. آمار‌های بانک مرکزی می‌گویند دولت نه تنها به سمت کاهش فقر و رفع فاصله طبقاتی در جامعه حرکت نکرده است بلکه این فاصله را بیشتر و وضع عدالت توزیعی در جامعه را بغرنج‌تر از گذشته کرده است.» (همدلی 17آبان 96)
فقر و فاقه مردم و گرسنگی آنان به حدی است که به اعتراف قالیباف شهردار سابق رژیم در تهران 200هزار خانوار تهرانی محتاج نان شب هستند.
به اعتراف معاون بهداشتی وزیر بهداشت کشور 30درصد مردم گرسنه‌اند و نان خوردن هم ندارند.
نزدیک به 70درصد خانوارهای روستایی در فقر مطلق زندگی می‌کنند. و هر فرد از این مردم گرسنه و فقیر در روز تنها می‌توانند 2300تومان خرج غذا کنند که مشخص نیست که با این مبلغ مردم فقر زده چگونه می‌توانند خود را سیر کنند.!
با این وجود آخرین برگ جنایت دولت آخوند حسن روحانی برای ربودن نان از سفره مردم و هر چه بیشتر محتاج کردن آنان به نان شب، حذف یارانه 50درصدی نان در بودجه سال 97 است، که نتیجه بلافصل آن گرسنگی دادن به بیشتر مردم خصوصاً فقیرترین اقشار آن نظیر کودکان کار، کودکان خیابانی، کارتن خوابها، گورخوابها، خانوارهای بی‌سرپرست و... است.
این در شرایطی است که بسیاری از مردم فقیر نظیر کارگران نان را قسطی از نانوایی‌ها تهیه می‌کنند واخیراً همین نانوایی‌ها با اعلام این‌که دیگر توان فروش نان قسطی ندارند و نان را قسطی به آنها نمی‌فروشند، از فروش نان به آنان خودداری می‌کنند.
بدیهی است که با این سیاست ضدخلقی دهک‌های پایین جامعه بیش از گذشته آسیب پذیرتر می‌شوند.
زیرا با گران شدن قیمت نان و سایر مواد غذایی که روز به روز در حال گران شدن هستند، زندگی مردم و به‌ویژه مردم فقیر بیش از پیش در تنگنا قرار می‌گیرد. خصوصاً این‌که نان غذای اصلی مردم فقیر و اقشار کم‌درآمد اس و نان بخش بزرگی از سبد غذای خانوارهای کارگر ی و فقیر است.
فقر و فاقه مردم و قسطی خریدن نان توسط آنان آن‌چنان رایج است که مهره‌ها و ایادی رژیم نیز ناگزیر به اعتراف به این واقعیت شده‌اند.
دراین رابطه آخوند نقی باقری امام جمعه رژیم در شاهین‌دژ نسبت به عواقب فقر و فلاکت مردم هشدار داد و گفت: ”وضعیت معیشتی مردم بعد از عید طوری است که 60تا 70درصد مردم نه در حال فقر و مستمندی بلکه در حال فلاکت هستند. در ملاقات‌های عمومی برخی از مردم اذعان می‌کنند که از نانوایی‌ها به‌صورت قسطی و نسیه نان می‌گیرند! در جامعه‌ای که روزانه بیش از دو میلیون بشکه نفت صادر می‌کند نباید مردم آن نان نسیه بخرند! “ (خبرگزاری تسنیم 9خرداد 96)
این در شرایطی است که در اثر سیاستهای ضدمردمی دولت آخوند حسن روحانی سهم هزینه‌های خوراکی از مخارج خانوارها در دولت او سال به سال آب رفته است.
در سال 1392 سهم هزینه‌های خوراکی از مخارج خانوارها 26/3درصد بود که در سال 1393 به 24/3درصد، در سال 1394 به 23/6درصد و در سال 1395 به 22/9درصد کاهش یافت. (روزنامه کیهان 25شهریور 96)
یک روی سکه این وضعیت چهره کریه فقر روزافزون اکثریت مردم ایران است که زنان، و بچه‌های زباله‌گرد تلاش می‌کنند از درون منابع زباله متعفن نان و پس مانده مواد غذایی پیدا کنند. یک روی سکه آن پدیده نوکیسه‌ها، سرمایه داران، رانت‌خوارها، اختلاس کنندگان حکومتی که با تکیه بر اهرم های حکومتی واز طریق چپاول جیب مردم و منابع آنان زندگیهای آن‌چنانی در خانه‌های ویلایی و پنت‌هاوس‌ها با سفره‌های رنگین را دارند.
این درجه از شدت فقر و نابرابری طبقاتی در حاکمیت نظام ولایت‌فقیه که مهره‌ها و کارگزاران رژیم صحبت از لشگر گرسنگان می‌کنند و نسبت به آثار و عواقب اجتماعی و تهدیدات آن برای رژیم ابراز نگرانی می‌کنند، در حالی است که آخوند روحانی پس از شکست در زمینه بهبود وضعیت معیشتی مردم به‌خصوص وضعیت معیشت اقشار فقیر و کم درآمد، هنوز هم در زمینه بهبود وضعیت مردم شعارهای توخالی و پرطمطراق می‌دهد.
یکی از شعارهای اصلی دولت روحانی رفع فقر و کاهش فاصله طبقاتی در جامعه است که به‌دنبال ریشه‌کنی فقر مطلق خواهد بود. اما آمار‌های بانک مرکزی می‌گویند دولت نه تنها به سمت کاهش فقر و رفع فاصله طبقاتی در جامعه حرکت نکرده است، بلکه این فاصله را بیشتر و وضع عدالت توزیعی در جامعه را بغرنج‌تراز گذشته کرده است.
بر اساس آمار ارائه شده از طرف بانک مرکزی رژیم، در سالهای اخیر شکاف طبقاتی 15برابر افزایش یافته است.
دراین زمینه روزنامه حکومتی همدلی نوشت: «در دولت روحانی روند رشد شکاف طبقاتی به شکلی بی‌سابقه افزایش یافته و بر اساس آمار بانک مرکزی، 10درصد بالایی طبقه مرفه 15برابر ثروتمندتر شده‌اند. آمار‌های بانک مرکزی می‌گویند دولت نه تنها به سمت کاهش فقر و رفع فاصله طبقاتی در جامعه حرکت نکرده است بلکه این فاصله را بیشتر و وضع عدالت توزیعی در جامعه را بغرنج‌تر از گذشته کرده است.» (همدلی 17آبان 96)
