آخوند روحانی و اعضای دولتش برای سرپوش گذاشتن روی بسیاری از مشکلات جامعه به آمارهای دروغ متوسل می‌شوند.
اما در دروغگویی و کوچک نمایی آمار نیز تناقض‌گویی می‌کنند و هر مقامی آماری می‌دهد که با آمار دیگر مقامات این دولت در تناقض است. یکی از این موارد، آمار بیکاران است.
اختلاف در زمینه اعلام آمار بیکاری بین آمارهای ارایه شده توسط این مقامات آن‌چنان زیاد و چند میلیونی است که صدای تلویزیون رژیم هم در آمده است. و از آن به‌عنوان ”معضلی فراگیر که آمار واحدی نداریم“ نام می‌برد.
تناقض این است که رحمانی فضلی وزیر کشور میانگین رقم بیکاری در کشور را 12درصد و در برخی شهرها 60درصد اعلام می‌کند. (خبرگزاری ایسنا 9مهر 96)
اما نوبخت سخنگوی دولت، آمار وزیر کشور را را رد می‌کند و می‌گوید: ”نشنیدم خودم صحبت جناب وزیر کشور را که 60درصد نرخ بیکاری هست. چنین عددی نیست. “ (تلویزیون شبکه 2رژیم 6دی 96)
اما همین نوبخت که آمار اعلام شده توسط وزیر کشور رژیم را رد می‌کند، خودش اعتراف می‌کند ”هر خانه سه بیکار دارد“ و دلیل افزایش قیمت سوخت را نیز ایجاد شغل برای افراد بیکار همین خانواده‌ها می‌داند! (خبرگزاری تسنیم 24آذر 96)
اما هنوز مرکب حرفهای نوبخت خشک نشده است، اسحاق جهانگیری ضمن این‌که بیکاری را یک ابرچالش برای نظام می‌داند، حرف نوبخت را رد می‌کند: ”این که گفته می‌شود در هر یک از خانواده سه بیکار داریم درست نیست“. (سایت انتخاب 25آذر 96)
صرف نظر از این تناقض گویی‌ها واقعیت این است که بیکاری در ایران تحت حاکمیت آخوندها به حدی بیداد می‌کند که تاجگردون یکی از نمایندگان مجلس رژیم آمار فارغ‌التحصیلان بیکار را حدود دو برابر آماری می‌داند، که دولت ضد‌مردمی از آمار بیکاران در کشور می‌دهد.
در زمینه فارغ‌التحصیلان بیکار این نماینده مجلس رژیم می‌گوید: ”پنج، شش میلیون نفر الآن فارغ‌التحصیلان بیکار در کشور داریم“.
مهرداد باهوج لاهوتی یکی دیگر از نمایندگان مجلس ارتجاع آمار بیکاری را بالای ۴.۵میلیون نفر می‌داند.
اما رئیس مرکز آمار رژیم جمعیت فعال کشور را 27میلیون اعلام می‌کند که از این تعداد سه میلیون و صد و پنجاه و شش هزار نفرش بیکار است.
ملاحظه می‌شود با توجه به این‌که نوبخت گفته است که از هر خانوار 3نفر بیکار هستند، و رحمانی فضلی آمار بیکاری در برخی از شهرها را 60درصد اعلام کرده، آمار اعلام شده از طرف رئیس مرکز آمار رژیم با واقعیت بیکاری فاصله نجومی و میلیونی دارد.
اختلاف فاحش چند میلیونی در ارایه آمار توسط مقامات دولت روحانی آن‌چنان فاحش است، که
نقوی حسینی یکی دیگر از اعضای مجلس رژیم می‌گوید: ”این اختلاف چند میلیونی در سنجش نرخ بیکاری یکی از عجایب است.“ (تلویزیون شبکه دو 6دی 96)
به‌رغم این تناقض گویی‌ها و به‌رغم کوچک نمایی آمار بیکاری، اما واقعیت این است که موج بیکاری در میان اقشار جامعه رو به افزایش است.
زیرا به‌دلیلی ورشکستگی اقتصادی، تعطیلی کارخانه‌ها، مؤسسات تولیدی و کارگاهها، به‌طور روزانه کارگران زیادی از کار اخراج می‌شوند و به ارتش بیکاران می‌پیوندند.
این وضعیت در شرایطی است که به گفته وزیر کشور رژیم سالیانه می‌بایست یک میلیون و ۳۰۰هزار نفر وارد بازار کار شوند (سایت افکار نیوز 10مهر 96)
رشد آمار بیکاری در کشور به گونه‌یی است که در عین‌حال که جهانگیری آمار ارایه شده رحمانی فضلی در زمینه بیکاری 60درصدی در بعضی از شهرها را قبول ندارد. اما بیکاری را یکی از ابرچالشها برای نظام آخوندی می‌داند.
پیش از این نیز رحمانی فضلی بیکاری را به‌عنوان یکی از مشکلاتی که برای نظام مشکل امنیتی ایجاد می‌کند دانست و روزنامه حکومتی اعتماد وابسته به دولت روحانی نوشت ”کشور روی گسل بیکاری قرار دارد“
این واکنش‌ها بر اساس این واقعیت است که معضل بیکاری در حال حاضر تبدیل به هیولایی شده است که میلیون ها نفر را به‌صورت مستقیم درگیر کرده و در کمین میلیونها نفر دیگر نیز است.
اما در دروغگویی و کوچک نمایی آمار نیز تناقض‌گویی می‌کنند و هر مقامی آماری می‌دهد که با آمار دیگر مقامات این دولت در تناقض است. یکی از این موارد، آمار بیکاران است.
اختلاف در زمینه اعلام آمار بیکاری بین آمارهای ارایه شده توسط این مقامات آن‌چنان زیاد و چند میلیونی است که صدای تلویزیون رژیم هم در آمده است. و از آن به‌عنوان ”معضلی فراگیر که آمار واحدی نداریم“ نام می‌برد.
تناقض این است که رحمانی فضلی وزیر کشور میانگین رقم بیکاری در کشور را 12درصد و در برخی شهرها 60درصد اعلام می‌کند. (خبرگزاری ایسنا 9مهر 96)
اما نوبخت سخنگوی دولت، آمار وزیر کشور را را رد می‌کند و می‌گوید: ”نشنیدم خودم صحبت جناب وزیر کشور را که 60درصد نرخ بیکاری هست. چنین عددی نیست. “ (تلویزیون شبکه 2رژیم 6دی 96)
اما همین نوبخت که آمار اعلام شده توسط وزیر کشور رژیم را رد می‌کند، خودش اعتراف می‌کند ”هر خانه سه بیکار دارد“ و دلیل افزایش قیمت سوخت را نیز ایجاد شغل برای افراد بیکار همین خانواده‌ها می‌داند! (خبرگزاری تسنیم 24آذر 96)
اما هنوز مرکب حرفهای نوبخت خشک نشده است، اسحاق جهانگیری ضمن این‌که بیکاری را یک ابرچالش برای نظام می‌داند، حرف نوبخت را رد می‌کند: ”این که گفته می‌شود در هر یک از خانواده سه بیکار داریم درست نیست“. (سایت انتخاب 25آذر 96)
صرف نظر از این تناقض گویی‌ها واقعیت این است که بیکاری در ایران تحت حاکمیت آخوندها به حدی بیداد می‌کند که تاجگردون یکی از نمایندگان مجلس رژیم آمار فارغ‌التحصیلان بیکار را حدود دو برابر آماری می‌داند، که دولت ضد‌مردمی از آمار بیکاران در کشور می‌دهد.
در زمینه فارغ‌التحصیلان بیکار این نماینده مجلس رژیم می‌گوید: ”پنج، شش میلیون نفر الآن فارغ‌التحصیلان بیکار در کشور داریم“.
مهرداد باهوج لاهوتی یکی دیگر از نمایندگان مجلس ارتجاع آمار بیکاری را بالای ۴.۵میلیون نفر می‌داند.
اما رئیس مرکز آمار رژیم جمعیت فعال کشور را 27میلیون اعلام می‌کند که از این تعداد سه میلیون و صد و پنجاه و شش هزار نفرش بیکار است.
ملاحظه می‌شود با توجه به این‌که نوبخت گفته است که از هر خانوار 3نفر بیکار هستند، و رحمانی فضلی آمار بیکاری در برخی از شهرها را 60درصد اعلام کرده، آمار اعلام شده از طرف رئیس مرکز آمار رژیم با واقعیت بیکاری فاصله نجومی و میلیونی دارد.
اختلاف فاحش چند میلیونی در ارایه آمار توسط مقامات دولت روحانی آن‌چنان فاحش است، که
نقوی حسینی یکی دیگر از اعضای مجلس رژیم می‌گوید: ”این اختلاف چند میلیونی در سنجش نرخ بیکاری یکی از عجایب است.“ (تلویزیون شبکه دو 6دی 96)
به‌رغم این تناقض گویی‌ها و به‌رغم کوچک نمایی آمار بیکاری، اما واقعیت این است که موج بیکاری در میان اقشار جامعه رو به افزایش است.
زیرا به‌دلیلی ورشکستگی اقتصادی، تعطیلی کارخانه‌ها، مؤسسات تولیدی و کارگاهها، به‌طور روزانه کارگران زیادی از کار اخراج می‌شوند و به ارتش بیکاران می‌پیوندند.
این وضعیت در شرایطی است که به گفته وزیر کشور رژیم سالیانه می‌بایست یک میلیون و ۳۰۰هزار نفر وارد بازار کار شوند (سایت افکار نیوز 10مهر 96)
رشد آمار بیکاری در کشور به گونه‌یی است که در عین‌حال که جهانگیری آمار ارایه شده رحمانی فضلی در زمینه بیکاری 60درصدی در بعضی از شهرها را قبول ندارد. اما بیکاری را یکی از ابرچالشها برای نظام آخوندی می‌داند.
پیش از این نیز رحمانی فضلی بیکاری را به‌عنوان یکی از مشکلاتی که برای نظام مشکل امنیتی ایجاد می‌کند دانست و روزنامه حکومتی اعتماد وابسته به دولت روحانی نوشت ”کشور روی گسل بیکاری قرار دارد“
این واکنش‌ها بر اساس این واقعیت است که معضل بیکاری در حال حاضر تبدیل به هیولایی شده است که میلیون ها نفر را به‌صورت مستقیم درگیر کرده و در کمین میلیونها نفر دیگر نیز است.
