قیام ایران، خیزش دلیرانه مردم و تهاجم دلیرانه آنها به مراکز سرکوب رژیم نظیر مراکز بسیج و... و بن‌بست رژیم در این‌که اگر دست به سرکوب بزند، خیزش شعله‌ورتر می‌شود و اگر اقدامی نکند، قیام گسترش پیدا می‌کند، سران رژیم و به‌خصوص قوه قضاییه آن را به‌شدت در هراس افکنده است.
رئیس بیدادگاه انقلاب رژیم در تهران در وحشت از تداوم قیام به تظاهرکنندگان هشدار می‌دهد: «هر روزی که از اغتشاشات بگذرد و افراد دستگیر شوند، جرم و مجازات‌شان بیشتر می‌شود و ما اینها را دیگر معترضان نسبت به حقوق‌شان نمی‌دانیم بلکه این افراد کسانی هستند که می‌خواهند به اصل نظام ضربه بزنند».
اما از آنجایی که می‌داند حنای تهدیدش برای سرکوب رنگی ندارد، عاجزانه دست به دامان خانواده‌ها می‌شود و می‌گوید: ”به خانواده‌ها توصیه می‌کنم مراقب فرزندان و جوانان خود باشند“ (سایت حکومتی آفتاب نیوز 12دی 96)
پاسدار اسماعیل کوثری جانشین فرمانده قرارگاه ضد ثارالله سپاه پاسداران ضدخلقی در تهران نیز ضمن اعتراف نسبت به ”وضعیت ناامنی تهران“، وحشت خود را از این شرایط این‌طور بارز می‌کند: ”اجازه تداوم ناامنی را نمی‌دهیم و ادامه این راه نیز قطعاً به ضرر آنها (قیام کنندگان) خواهد بود “. (سایت حکومتی انتخاب 12دی 96)
پاسدار رمضان شریف سخنگوی سپاه رژیم در همین رابطه می‌گوید: «هماهنگی‌های خوبی توسط قرارگاه [ضد] ثارالله تهران در تعامل با مجموعه دستگاههای امنیتی- انتظامی کشور انجام شد.» (سایت حکومتی انتخاب 11دی 96)
آخوند صادق لاریجانی سردژخیم قوه قضاییه نیز در وحشت از قیام ایران به دادستانهای سراسر کشور رژیم دستور برخورد قاطع با قیام‌کنندگان را می‌دهد و می‌گوید: «امروز در گوشه و کنار کشور شاهد برخی اقدامات غیرقابل قبول هستیم». (سایت صدا و سیمای رژیم 11دی 96)
واقعیت این است اکنون که از جرقه حریق برخاسته و در حال حاضر هزار کانون شورشی در شهرهای مختلف تشکیل شده و آتش بر پیکره نظام ولایت‌فقیه افروخته است، این رقم عربده‌کشیها و تهدیدهای سردمداران سرکوب و قضاییه رژیم، در حکم فریاد در تاریکی از سر ترس و وحشت است.
تا آنجا هم که به مردم به‌پا خاسته برمی‌گردد هم با سرکوب رژیم و هم تهدیدها و.. آشنایی کامل دارند. بنابراین گذشته از این‌که رژیم در شرایط حاضر و طلسم‌شکستگی ولایت چه میزان توان سرکوب داشته باشد، آنها نشان دادند که حاضر به پرداخت هر قیمتی برای آزادی از فاشیسم مذهبی حاکم بر میهنمان هستند.
بنابراین شعله‌های سرکش قیام و بی‌محابایی مردم دلیر در آن به گونه‌یی است که ترفند سرکوب و دستگیری آنها تاثیر در عزم جزم آنان ندارد. این تهدیدات ناشی از بن‌بست و به آخر خط رسیدن خلیفه ارتجاع و نظام ننگین آن است، و به‌مثابه آب در هاون کوبیدن است.
رئیس بیدادگاه انقلاب رژیم در تهران در وحشت از تداوم قیام به تظاهرکنندگان هشدار می‌دهد: «هر روزی که از اغتشاشات بگذرد و افراد دستگیر شوند، جرم و مجازات‌شان بیشتر می‌شود و ما اینها را دیگر معترضان نسبت به حقوق‌شان نمی‌دانیم بلکه این افراد کسانی هستند که می‌خواهند به اصل نظام ضربه بزنند».
اما از آنجایی که می‌داند حنای تهدیدش برای سرکوب رنگی ندارد، عاجزانه دست به دامان خانواده‌ها می‌شود و می‌گوید: ”به خانواده‌ها توصیه می‌کنم مراقب فرزندان و جوانان خود باشند“ (سایت حکومتی آفتاب نیوز 12دی 96)
پاسدار اسماعیل کوثری جانشین فرمانده قرارگاه ضد ثارالله سپاه پاسداران ضدخلقی در تهران نیز ضمن اعتراف نسبت به ”وضعیت ناامنی تهران“، وحشت خود را از این شرایط این‌طور بارز می‌کند: ”اجازه تداوم ناامنی را نمی‌دهیم و ادامه این راه نیز قطعاً به ضرر آنها (قیام کنندگان) خواهد بود “. (سایت حکومتی انتخاب 12دی 96)
پاسدار رمضان شریف سخنگوی سپاه رژیم در همین رابطه می‌گوید: «هماهنگی‌های خوبی توسط قرارگاه [ضد] ثارالله تهران در تعامل با مجموعه دستگاههای امنیتی- انتظامی کشور انجام شد.» (سایت حکومتی انتخاب 11دی 96)
آخوند صادق لاریجانی سردژخیم قوه قضاییه نیز در وحشت از قیام ایران به دادستانهای سراسر کشور رژیم دستور برخورد قاطع با قیام‌کنندگان را می‌دهد و می‌گوید: «امروز در گوشه و کنار کشور شاهد برخی اقدامات غیرقابل قبول هستیم». (سایت صدا و سیمای رژیم 11دی 96)
واقعیت این است اکنون که از جرقه حریق برخاسته و در حال حاضر هزار کانون شورشی در شهرهای مختلف تشکیل شده و آتش بر پیکره نظام ولایت‌فقیه افروخته است، این رقم عربده‌کشیها و تهدیدهای سردمداران سرکوب و قضاییه رژیم، در حکم فریاد در تاریکی از سر ترس و وحشت است.
تا آنجا هم که به مردم به‌پا خاسته برمی‌گردد هم با سرکوب رژیم و هم تهدیدها و.. آشنایی کامل دارند. بنابراین گذشته از این‌که رژیم در شرایط حاضر و طلسم‌شکستگی ولایت چه میزان توان سرکوب داشته باشد، آنها نشان دادند که حاضر به پرداخت هر قیمتی برای آزادی از فاشیسم مذهبی حاکم بر میهنمان هستند.
بنابراین شعله‌های سرکش قیام و بی‌محابایی مردم دلیر در آن به گونه‌یی است که ترفند سرکوب و دستگیری آنها تاثیر در عزم جزم آنان ندارد. این تهدیدات ناشی از بن‌بست و به آخر خط رسیدن خلیفه ارتجاع و نظام ننگین آن است، و به‌مثابه آب در هاون کوبیدن است.
