هراس از جعبه سیاه
بیش از ۴۰روز از فاجعهٔ سقوط هواپیما به‌دست سپاه پاسداران گذشته، حاکمیت آخوندی تاکنون پاسخی قانع‌کننده، نه به افکار عمومی دنیا و نه به خانواده‌های قربانیان نداده است.
ظریف، وزیر خارجه آخوندها، در مونیخ با وقاحت تمام اذعان کرد که رژیم با وجود این‌که قادر به استخراج اطلاعات از جعبه سیاه هواپیمای اوکراینی نیست، اما آن‌را به دولتهای خارجی تحویل نخواهد داد.
بر هیچ کسی پوشیده نیست که کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه وجود دارد؛ از این‌رو مردم حق خود می‌دانند بپرسند؛ علت چیست که سردمداران رژیم بر پنهان‌کاری اصرار می‌کنند و از بیان واقعیت در هراسند؟
زیر سؤال بردن آمار ۱۵۰۰شهید آبان
خودداری رژیم از بیان واقعیت و پاسخگو نبودن رژیم امر تازه‌ای نبوده و فقط منحصر به هواپیمای اوکراینی نیست. سران رژیم با گذشت ۳ماه از قیام آبان و شهادت حداقل ۱۵۰۰تن از جوانان قیام‌کننده، هم‌چنان از ارائهٔ آمار واقعی سر باز می‌زنند. موضع‌گیری رئیس‌جمهور ارتجاع شکی باقی نمی‌گذارد که آنها نه می‌خواهند و نه می‌توانند حقایق را بازگو کنند.
روحانی طی کنفرانسی در پاسخ به سؤال خبرنگاران خارجی در این زمینه گفت:
«در این حادثه رسانه‌های خارجی اغراق و مبالغه عجیب و غریبی کردند... همین‌جور هی بردند بالا هر روز روزانه هی ۱۰۰نفر ۱۰۰نفر بردند بالا تا از ۱۰۰۰هم به‌هرحال عبور کرد. اینها که کاملاً نادرسته و ناصحیحه».(ایلنا ۲۷بهمن ۹۸)
وی که مزورانه سعی می‌کرد عده‌ای از جان باختگان را «خودی»، «بسیجی» و نیروهای انتظامی جا بزند؛ و یا «مردم عادی که داشته عبور می‌کرده مورد هدف قرار گرفته» بنامد و کشتار جوانان توسط نیروهای سرکوبگر را توجیه کند، با رذالت تمام گفت:
«اینها کاملاً مشخص بشود و آنهایی که به‌هرحال جزو معترضان بودند و تخلف کردند، یعنی تهاجم کردند به یک مرکز نظامی و مرکز نظامی از خودش دفاع کرده» اما باز هم از دادن رقم مشخص خودداری کرد و فقط به این اکتفا کرد که بگوید: «اینها تفکیک بشود و به مردم اعلام بشود. این‌که چند نفر کشته شدند این آمار در اختیار پزشکی قانونی کشور است».(همان منبع)
رئیس‌جمهور ارتجاع که ادعا می‌کرد تعداد کشته‌شدگان خیلی کم است، نه تنها شیادانه از اعلام آمار همان تعداد کم هم طفره رفت، بلکه حتی لازم ندید زمان بدهد و معین کند که پزشکی قانونی برای این به‌اصطلاح بررسی چند ماه وقت نیاز دارد؟!
ناگفته نماند که بلافاصله پزشکی قانونی رژیم اعلام کرد که آمار و ارقام کشته شده‌ها را به دولت داده است و مسئولیت با دولت و شورای امنیت ملی رژیم است!
کتمان خون ریخته بر سنگفرش و فراخوان به نمایش انتخابات
این دو فاکت تنها نمونه‌ای از ریاکاری و پاسخگو نبودن سران رژیم است و نشان می‌دهد تا چه حد از جنایاتی که مرتکب شده‌اند، در تنگنا قرار دارند. آنها به‌خوبی می‌دانند هر رقمی که بگویند چه کم و چه زیاد، می‌تواند جرقه‌ای باشد که آتش قیام دیگری را شعله‌ور سازد. قیامی که شعله‌های آن بسا فروزان‌تر از قبل به هوا برخیزد.
روحانی به تنها چیزی که فکر نمی‌کند پاسخگویی است. وی در حالی‌که خون ۱۵۰۰شهید قیام آبان هنوز بر کف خیابان‌ها نخشکیده، در عوض همهٔ هم و غم خود را صرف برپایی نمایش انتخابات کرده و از مردمی که هنوز داغدار جنایت‌های رژیمند، درخواست می‌کند که در این نمایش مسخره شرکت کنند.
دانشجویان و به چالش کشیدن درغگویی‌های نظام
در چنین شرایطی است که دانشجویان دانشگاه امیرکبیر(پلی‌تکنیک) روز یکشنبه ۲۷بهمن ۹۸ شجاعانه به صحنه آمدند تا بساط دجال‌گری رژیم را برهم‌زنند.
آنها در صفوفی واحد، چهلم قربانیان سقوط هواپیمای اوکراینی را گرامی‌داشتند و در اعتراض به عاملان این جنایت و نیز اوضاع فاجعه‌بار اجتماعی که آخوندهای حاکم به‌وجود آورده‌اند، دست به تجمع زده؛ و با شعارهای خود نظام را به چالش کشیدند.
دانشجویان با وجود آماده‌باش نیروهای سرکوبگر رژیم در دانشگاه، شجاعانه تظاهرات خود را برگزار کردند و در حالی‌که مزدوران رژیم برای ممانعت از قرائت قطعنامه مراسم حمله کرده بودند، تسلیم نشدند و مراسم را با خواندن قطعنامه تا آخر به پایان بردند.
شعارهای رادیکال این تظاهرات بسیار تأمل‌برانگیز و دال بر هوشیاری دانشجویان و نشانه‌روی صحیح آنها بر روی هدف اصلی بود. آنها با شعار «متحد متحد مقاومت می‌کنیم» و «بترسید بترسید ما همه با هم هستیم» خطاب به رژیم و مزدورانش، تصریح کردند که در برابر این رژیم سرکوبگر و فاسد هرگز کوتاه نیامده و ساکت نخواهند نشست. آنها هم‌چنین رهبر پوشالی نظام را نشانه رفته و شعار دادند: «غلط می‌کنی اشتباه می‌کنی» و «به من نگو فتنه‌گر فتنه تویی ستمگر»!
دانشجویان هم‌چنین با شعارهای «مردم درگیر فقرند اینا به‌فکر رأی‌اند» و «میزان رنج مردم است» نمایش انتخابات آخوندی را به سخره گرفتند و بر لزوم تحریم این نمایش مهوع تأکید کردند.
«نه صندوق، نه آراء، تحریم انتخابات»
این حرکت انقلابی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، مورد استقبال جامعهٔ دانشجویی ایران قرار گرفت. در روز دوشنبه ۲۸بهمن ۹۸ دانشجویان دانشگاه علم و صنعت تهران نیز در اعتراض به جنایتها و کتمان‌سازی‌های نظام آخوندی در زمینهٔ سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی و کشتار بیش از ۱۵۰۰تن از جوانان ایران‌زمین تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنها با شعار «نه صندوق، نه آراء، تحریم انتخابات» بلوغ انقلابی خود را بار دیگر به نمایش گذاشتند.
دانشجویان آگاه میهن که به گواه تاریخ هیچ‌گاه ظلم و ستم و سرکوب بر هم‌وطنان‌شان را برنتافته‌اند، یک بار دیگر ثابت کردند که مقهور سرکوب و اختناق رژیم منحوس آخوندی نمی‌شوند و از حقوق ملت خود کوتاه نخواهند آمد و بساط نمایش انتخابات را بر سر گردانندگان آن خراب خواهند کرد.
