«سفره ما خالیه، ظلم وستم کافیه!»؛ این شعاری است که از عمق وجود کارگران ایران به‌گوش می‌رسد. زیرا غارتگران حاکم بر میهنمان تمامی ثروتهای این مملکت را غارت کرده‌اند، اقتصاد کشور را به ویرانی و به بن‌بست کشانده و مردم به‌خصوص کارگران ایران را به خاک سیاه فقر نشانده‌اند.
اعتصاب این کارگران نشان‌دهنده وجدان بیدار کارگران فقرزده و به‌جان آمده برای احقاق حقوق از دست رفته‌شان می‌باشد.
این کارگران در اعتراض به حقوق پایمال شده‌شان مقابل ساختمان استانداری خوزستان در اهواز تجمع کردند.
آنها پیشتر در بیانیه‌ای اعلام کرده بودند در اعتراض به عدم پرداخت ۳ماه دستمزدشان اعتصاب خواهند کرد.
کارگران معترض مقابل ساختمان استانداری تجمع کرده و شعار دادند: «سفره ما خالیه، ظلم و ستم کافیه!»، «دست‌های پشت‌پرده، با کارخونه چه کرده!»، «ذلت نمی‌پذیریم، حقمون رو می‌گیریم!» و «این همه لشکر آمده، طاقتشون سرآمده!».
در جریان این اعتراض برخی از دانش‌آموزان اهوازی با شرکت در تجمع کارگران حمایت خودشان را از کارگران اعلام کردند.
گروه ملی صنعت فولاد توسط گروه سرمایه‌گذار امیرمنصور آریا در اهواز اداره می‌شد. به‌گفته کارگران بعد از تشکیل پرونده قضایی برای متهم پرونده و اعدام او، این واحد صنعتی ابتدا به چنگ قوه قضاییه خامنه‌ای افتاد و پس از غارتگریهای کلان قضاییه آخوندها از این مجموعه صنعتی، آن را به بانک ملی سپردند و بانک ملی هم آن را با قیمتی نازل به مافیای حکومتی تحت عنوان بخش خصوصی سپرد.
اکنون سردمداران حکومتی می‌گویند شرکت ورشکست شده است. کارگران خواستار دست‌برداشتن مافیای حکومتی تحت عنوان خصوصی‌سازی هستند.
آنها خواهان تعیین‌تکلیف وضعیت مالکیت کارخانه و خواستار بازگشت این کارخانه به جرگه کارخانه‌های تحت پوشش کارخانه‌های دولتی هستند.
این کارخانه نیز مانند بسیاری از کارخانه‌های ایران در جریان ماجرای خصوصی‌سازی صنایع و به وابستگان رژیم به امیرمنصور آریا واگذار شد.
این اعتراضات نزدیک به یک ماه است که در حال برگزاری است. کارگران معترض می‌گویند فشار اقتصادی، عدم تأمین نیازهای خانواده، هزینه درمان و مشکلات عدیده دیگر که ناشی از عدم پرداخت مطالباتشان است، از دلایل تجمع اعتراضی آنان است.
آنها گفته‌اند تا زمانی که پاسخ روشنی از مدیران استانی، مسئولان بانک ملی و مدیران شرکت نگیرند، به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
کارگران گروه ملی صنعت فولاد در زمره ۸۳درصد کارگرانی هستند که زیر خط مرگ زندگی می‌کنند.
کارگرانی که بسیاری از نیازهای انسانی نظیر تغذیه سالم و مقوی، آموزش، بهداشت، مسافرت و… برای آنها تبدیل به امکانات و دارایی‌هایی لوکس و دست‌نیافتنی شده است و در مورد نیازهای اساسی نظیر خوراک و پوشاک، مجبورند محدودیتهای زجرآور را تحمل کنند.
در شرایطی این کارگران حقوق نمی‌گیرند و در وضعیت تأسف‌بار معیشتی قرار دارند که قیمت هزینه معیشت زندگی از جلمه قیمت اقلام خوراکی روزبه‌روز در حال افزایش است.
فقر و محرومیت و وضعیت معیشتی کارگران گروه ملی صنعت فولاد هم‌چون سایر بحرانهای فزاینده اقتصادی و اجتماعی حاصل غارت و چپاول نظام آخوندی است.
کارگران گروه صنعتی فولاد اهواز هم‌چون سایر کارگران در سراسر ایران برای احقاق حقوق به غارت رفته خود برخاسته‌اند.
کارگرانی که در اعترضات سال ۹۶ پیشتاز اعتراض و اعتصاب در ایران بودند. آنان با ۱۹۸۵حرکت اعتراضی از ۵۷۶۰حرکت در سال ۹۶، بیشترین سهم را در ایستادگی و اعتراض علیه نظام ولایت فقیه به خود اختصاص دادند.
خیزش و خروش کارگران هم‌چون سایر اقشار مثل معلمان، کامیون‌داران، دانش‌آموزان و دانشجویان و... سر بازایستادن ندارد. آنها همگام و در همبستگی با سایر اقشار این نظام ضدکارگری و ضدمردمی را به زباله‌دان تاریخ خواهند فرستاد و در ایران آباد و آزاد فردا به حقوق حقه خود هم‌چون سایر اقشار دست پیدا خواهند کرد.
