روز ۱۴فروردین بازاریان و اصناف شهرهای سردشت و سنندج و سقز و جوانرود و مریوان در اعتراض به بستن مرزها اعتصاب کرده و خواستار بازگشایی مرزها شدند.
در این اعتصاب، بازار اردلان، بازار بزرگ سقز، پاساژهای عرفانی، مولوی، کوردستان، تقی‌زاده، فولادی، آهنی و مرادویسی به‌حالت تعطیل درآمدند و بازاریان در مقابل پاساژها تجمع کردند.
هم‌چنین بازاریان اعتصابی جوانرود در مقابل فرمانداری این شهرستان تجمع و خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند. آنها نه فقط اعتصاب کردند و بازارها را تعطیل کردند، بلکه همان‌طور که اشاره شد دست به تجمع اعتراضی هم زدند. روز ۱۵فروردین نیز اعتصاب در شهرهای جوانرود و مریوان ادامه پیدا کرد.
ویژگی اعتصاب در شهرهای کردستان
مهمترین ویژگی اعتصابهای اخیر در شهرهای کردستان این است که یکپارچه و گسترده است و در هماهنگی با هم و به‌صورت هم‌زمان در چند شهر شروع شد.
البته روز شنبه ۵اسفندماه سال ٩٦ نیز، اصناف و بازاریان پیرانشهر و بانه در اعتراض به مسدود نمودن بازارچه‌های مرزی اعتصاب کرده بودند.
چرا بازار شهرها اعتصاب کردند؟
معیشت بسیاری از مردم شهرهای مرزی کردستان وابسته به مرزها است. اکنون چندین ماه است که دیگر جنسی وارد بازار این شهرها نمی‌شود و بازار از رونق افتاده و هزاران نفر بیکار شدند و با توجه به محرومیت مردم این منطقه، اگر همین حداقل داد و ستد هم نباشد همان نان بخور و نمیرشان هم قطع می‌شود و به همین دلیل، کارد به استخون مردم رسیده و دست به اعتصاب گسترده زدند.
میزان سرمایه‌گذاری رژیم در کردستان
این در حالی است که رژیم هیچ سرمایه‌گذاری جدی در کردستان ندارد و مطابق گزارشهای مرکز آمار ایران، میانگین میزان بیکاری بین جوانان ۱۵ تا ۲۴سال در استان کردستان نزدیک به ۵۰درصد است. از طرف دیگر بودجه رژیم برای استان کردستان ۹۵صدم از یک‌درصد، یعنی زیر یک‌درصد است.
این اعتصابات با توجه به همبستگی و اتحادی که بعد از قیام سراسری مردم ایران در دیماه ۹۶ ایجاد شده تا رسیدن به نتیجه نهایی ادامه خواهد داشت.
برای مثال هاشمی‌طبا، یکی از کاندیداهای مورد تأیید خبرگان برای نمایش انتخابات سال ۹۶ ریاست جمهوری رژیم، در مصاحبه با سایت حکومتی خبرآنلاین تاریخ ۱۴فروردین ۹۷ وحشت خود را از شرایط انفجاری جامعه این‌طور بیان می‌کند: «خطرات شدیدی آینده کشور را تهدید می‌کند از قبیل آن‌که ایران دارد ماهیت سرزمینی و وجودی خودش را از دست می‌دهد. بنابراین اولویت‌بندیهای حکومت در چنین وضعیتی خیلی اهمیت دارد. به نظر من بعضی احکام برنامه ششم فقط باید اجرا و بقیه کنار گذاشته شود».
بله! می‌بینیم وقتی کسی که برای کاندیداتوری نمایش انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم از فیلترهای مختلف عبور کرده، در چنین موقعیت و فضایی قرار دارد و به این صراحت به خطرات آینده اشاره می‌کند، مشخص است که رژیم در سال ۹۷ با چه خطراتی از جانب مردم ایران روبه‌روست.
البته رژیم و مزدورانش خوب می‌دانند بعد از خیزشهای عظیم اجتماعی در سال ۹۶ در سال جدید با سلسله‌یی از قیام و فریاد و انقلاب روبه‌رو خواهند بود.
واقعیتی که خانم مریم رجوی در ساعتهای پایانی سال ۹۶ در مراسم تحویل سال ۱۳۹۷ در جمع مجاهدان آزادی در آلبانی این‌چنین روی آن دست گذاشت:
«در سرتاسر سال ۹۶ جامعه ایران در حال و هوای خیزش و قیام بود. سال ۹۶ با فصل قیام به‌سر رسید؛ و سال ۹۷ را می‌توان و باید به سالی سرتاسر قیام تبدیل کرد و این قیام و انقلابی است تا پیروزی».
