با تشدید جنگ قدرت در درون رژیم، باندهای متخاصم گوشهای از فساد عظیمی که اکنون به هویت نظام تبدیل شده، برملا می‌کنند به‌طوری که فضاحت آن از کف و میانه رژیم عبور کرده و به رأس نظام رسیده است
روز ۲۶مرداد روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت ضمن اشاره به فراگیر بودن و نهادینه بودن فساد در نظام ولایت نوشت: «فساد اندر فساد در اقتصاد کشور طوری نفوذ کرده است که سال‌های سال هم که بگذرد نمی‌توان امیدی به بهبود شرایط داشت». این روزنامه حکومتی با طرح این سؤال که: «چه کسی پاسخگوی چنین شرایطی است»؟ بدون پاسخ به آن ادامه می‌دهد: «شفاف نبودن هر یک از برنامه‌ها به‌طور عمد است». و به این ترتیب به نهادینه بودن و هدفمند بودن فساد در ساختار برنامه‌ریزی نظام اذعان می‌کند.
از سوی دیگر مجلس ارتجاع نیز در روز ۲۶مرداد صحنهٔ جنگ باندها و اشاره به دزدیهای همدیگر بود.
اکبر ترکی عضو مجلس ارتجاع به چپاول ۱۴هزار میلیارد تومانی از ارز ۴۲۰۰تومانی در دولت روحانی اشاره کرد و گفت:« وضع معیشت مردم بد است گذران زندگی برای مردم سخت شده حداقل ۱۴میلیارد دلار معادل تقریبی ۱۴هزار میلیارد تومان [۱۴۰هزار میلیارد تومان] پولی که برای تأمین کالاهای اساسی بوده را گزارشی به مجلس داده بشود مردم عزیز مان بتوانند از اون استفاده بکنند».
حسابرسی در کف خیابان
بخشی از برملا شدن فسادها هم ناشی از احساس به پایان رسیدن عمر نظام و وحشت از روز حساب است. برای همین می‌بینیم که بعد از سال‌ها چپاول بودجه مبارزه با ریزگردها یک عضو مجلس ارتجاع به زبان آمده و می‌گوید: «به یاد داشته باشیم که هر سال ۱۰۰میلیون یورو در خصوص این موضوع اختصاص داده شده، به استناد اسنادی که خود وزارتخانه به کمیسیون کشاورزی ارائه کرده سال ۹۵گفته ۱۳میلیارد تومان فقط گرفتند، ۹۶هشتاد تا و ۹۷صدوچهل و سه تا، مابقی مبالغ را کجا مصرف کردند؟
چرا سال ۹۵در اختیار خود وزارتخانه، ۹۶در اختیار سازمان جنگلها، ۹۷در اختیار استانداری، ۹۸در اختیار کارگروه ملی مقابله قرار گرفته؟ گویی مدیریت واحدی ندارد. اطلاعات نادرست چرا می‌دهید؟
عدم تطابق بین داده ورودی یعنی مقدار مبلغی که داده شده و خروجی حکایت از هدر دادن بیت‌المال و مسیر مجعول آنها».
این کارگزار حکومتی در ادامه در مورد چپاولهای انجام شده در گروه ملی فولاد ایران ابراز نگرانی کرد و گفت: «هرآن ممکن است دوباره مشکل آن به کف خیابان کشیده شود«.
این کارگزار حکومتی اگر چه به‌سادگی از یک‌هزار و صدوپنجاه میلیارد تومان دزدی ـ مابه‌التفاوت بودجه اختصاصی به ریزگردها در سال ۹۷ـ می‌گذرد، اما خوب به یک نکته مهم و نگرانی اصلی نظام «... مشکل آن به کف خیابان کشیده شود« اشاره می‌کند.
غارت نهادینه؛ فساد بی‌حساب و کتاب...
دست بازی کارگزاران افسارگسیخته حکومتی در غارت مردم، باعث اذعان و اعتراف به آن توسط علی ادیانی عضو مجلس ارتجاع در جلسه روز ۲۶مرداد از دولت شد.
وی با بیان این‌که: «آمار را دارم، نمی‌خواهم این آمار را بگویم» موضوع یک غارت جریان‌وار را عنوان کرده و می‌گوید: «من آمار را دارم نمی‌خواهم این آمار را بگویم در همین دوره شورای شهر چه تعدادی از اعضای شورای شهر به‌دلیل تخلفات مالی تبانی سو استفاده ویژه خواری رانت دادن و شهردارها هم ایضا دستگیر شدند.
سواحل دریا، دست چه کسانی هست؟ اکثراً دست مجموعه دولتیهاست شما چه سواحل شمال چه سواحل جنوب در اختیار نهادهای دولتی‌ست آن‌قدر هرج و مرج اتفاق افتاد که هر کی هر جور می‌خواهد در سواحل ساخت و ساز داره می‌کند و سواحل شمال و سواحل جنوب مؤید این معناست»
نهادینه بودن فساد و رانت خواری، که به انهدام تولید و افزایش بیکاری منجر شده است، در جنگ قدرت به بیانهای مختلف از طرف کارشناسان هر دو باند حکومتی ابراز شده است.
روزنامهٔ حکومتی آرمان در روز ۲۶مرداد به نقل از فرشاد مومنی کارشناس حکومتی نوشت: «وقتی گروه‌هاروارد (سال‌ها پیش) گزارشی در مورد ایران منتشر کردند، اشاره کرده بودند که محال است ایران توسعه پیدا کند چون تا زمانی که از طریق سوداگری زمین و مستغلات و تجارت پول که بیان محترمانه رباخواری است، درآمدهای بیشتر با ریسک اندک دارد دیگر کسی دردسرهای تولید را به عهده نخواهد گرفت».
این نمونه‌ها که تنها مشتی از خروار فساد سیستماتیک و نهادینه در بالای نظام است به‌سادگی نشان می‌دهد هر دو روی سکه نظام به یک اندازه فاسد و هر دو باند سخت نگران روزهای پایانی و فرجام کار به دست مردم هستند.
