نابودی جنگل‌ها و منابع آبی و از بین رفتن کشاورزی همراه با فقری که روزانه آشکارتر می‌شود، چهره استان چهارمحال و بختیاری امروز است.
خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۵مرداد ۹۷ تحت عنوان نابودی نیمی از جنگل‌های چهارمحال و بختیاری تا ۱۵سال آینده گوشه‌هایی از فقر و محرومیت در این قسمت از میهن اشغال‌شده را چنین برملا می‌کند: «اقتصاد چهارمحال و بختیاری وابسته به کشاورزی و دامپروری است، وقتی آب نباشد اقتصاد مردم با مشکل مواجه می‌شود، اگر مشکل بی‌آبی برطرف نشود مردم با بحران جدی روبه‌رو خواهند بود... در این استان خانواده‌هایی هستند که در فقر مطلق به‌سر می‌برند و کارت یارانه‌هایشان را در گرو نانوایی می‌گذارند که نان خالی بخورند و زنده بمانند».
این گزارش هم‌چنین به سیاست‌های ضدمردمی وزرات نیروی رژیم که با غارت آبهای سد کارون ۴ در شهرستان لردگان منجر به از بین رفتن مراتع و دام‌های اهالی محروم این استان شده است، این چنین اعتراف می‌نماید: «وجود آب این سد بزرگترین فرصت برای استفاده بهینه از این آب در امورات کشاورزی است و اگر وزارت نیرو اجازه برداشت از این آب را به مردم بدهد خیلی از مشکلات مناطق برطرف و آبادانی صورت خواهد گرفت».
خبرگزاری حکومتی ایلنا در ادامه اعترافاتش عامل اصلی نابودی جنگل‌های بلوط در چهارمحال و بختیاری را برداشت‌های بی‌رویه آب از ذخایر زیرزمینی و احداث سدهای بزرگ بدون کوچکترین توجیه اقتصادی اعلام کرده است. این خبرگزاری ضمن تأکید به این‌که ایران طی ۲۰سال اخیر جنگل‌های استان به برهوتی تبدیل شده که مدتها زمان لازم دارد تا به گذشته خود باز گردد، به‌نقل از یک کارگزار حکومتی اضافه می‌کند: «احداث سدها باعث نابودی جنگل‌های بلوط شده‌است و طبق پیش‌بینی‌های کارشناسان طی ۱۵سال آینده نیمی از جنگل‌های این استان به دلایل گفته شده نابود خواهند شد».
این کارگزار حکومتی هم‌چنین کمبود امکانات جهت اطفاء‌حریق در شرایط اضطراری را عامل مهم دیگری در نابودی جنگل‌های این استان دانسته و می‌افزاید: «بیشتر جنگل‌ها و درختان بلوط در شهرستان لردگان وجود دارند اما در زمان آتش‌سوزی به‌دلیل کوهستانی و صعب‌العبور بودن خیلی راحت نمی‌شود به نقاط آتش‌سوزی دسترسی پیدا کرد و بالگردی برای اطفای حریق وجود ندارد و همین امر باعث کندی سرعت‌عمل در خاموشی این جنگل‌ها در هنگام آتش‌سوزی می‌شود».
خبرگزاری حکومتی ایلنا در ادامه ضمن اشاره به پتانسیل‌های بالقوه کشاورزی و جاذبه‌های گردشگری در استان چهارمحال و بختیاری وجه غارتگرانه حاکمیت فاسد آخوندی را به بی‌لیاقتی و ناکارآمدی متولیان حکومت گره زده و اضافه می‌کند: «استان چهارمحال و بختیاری مناطق تاریخی بسیاری دارد که به‌دلیل کمبود بودجه در این استان به آنها رسیدگی نمی‌شود. به‌طور مثال اداره میراث فرهنگی در لردگان حتی یک ساختمان ندارد و تنها یک نفر به‌عنوان مسئول در اداره فعالیت می‌کند. حتی ماشینی در اختیار این اداره نیست. اشیای تاریخی بسیاری هم در این استان وجود دارد که مکانی برای نگه‌داری آنها نیست و عده‌یی سودجو با کاوش‌های غیرقانونی باعث تخریب مناطق زیادی از این استان می‌شوند».
این کارگزار حکومتی در نهایت سیمای فقر و محرومیت مضاعفی را که در این قسمت از میهن اشغال‌شده بر مردم محروم این منطقه تحمیل شده است این چنین توصیف می‌کند: «...خیلی از مدارس این استان نیاز به نوسازی دارد مردم استان چهارمحال و بختیاری خیلی به‌لحاظ مالی وضعیت مناسبی ندارند... خانواده‌هایی هستند که در فقر مطلق به‌سر می‌برند و کارت یارانه هایشان را در گرو نانوایی می‌گذارند که نان خالی بخورند و زنده بمانند».
شایان یادآوری است که استان چهارمحال و بختیاری با داشتن تنها یک‌درصد از مساحت ایران، ۱۰درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد و منشأ معروف‌ترین رودخانه‌های دائمی ایران یعنی کارون و زاینده رود می‌باشد. اما با این وجود گرفتار کم‌آبی است.
واقعیت این است که سونامی کمبود آب در استان چهارمحال و بختیاری تماماً ریشه در غارت گسترده منابع آبی توسط نهادهای حکومتی به‌خصوص نهادهای وابسته به بیت خامنه‌ای دارد.
