با فضیحتی که روز چهارشنبه ۳۱مرداد، در مجلس ارتجاع، در انظار همگان قرار گرفت و با اعترافهای ناگزیر پزشکیان، کل رژیم، از ولی‌فقیه تا مجلس، تا رئیس‌جمهور ارتجاع و تا انتخابات و غیره... لجن‌مال شدند این واقعه، فریاد و فغان سینه‌چاکان ولایت را به‌آسمان رسانده است. آشفتگی این جماعت به‌خصوص از آن جهت است که آن مضحکه، اثباتگر واضح دیدگاه مقاومت ایران دربارهٔ استبداد مطلقهٔ ولایت فقیه بود. از این بهتر نمی‌شد نشان داد که در خلافت قرون‌وسطایی ولایت فقیه نهادهای حاکمیت از مجلس و دولت و قضاییه تا ساز و کارهایی مانند انتخابات و قانون و قانون اساسی، تماماً مسخره و پوشالی‌اند.
در این مورد مقالهٔ پاسدار شریعتمداری در کیهان خامنه‌ای، بسیار گویاست. نامبرده در کیهان (اول شهریور) خطاب به‌پزشکیان می‌نویسد: «ادعای غیر‌واقعی دیروز جنابعالی با استقبال گستردهٔ دشمنان قسم خورده نظام روبه‌رو شده».
کیهان سپس با اعتراف به‌این که سراپای رژیم به‌لجن کشیده شده، می‌نویسد: «ادعای ایشان بلافاصله به‌دستاویز دشمنان تابلودار نظام تبدیل شد که مردم‌سالاری و مجلس و حتی اختیارات رئیس‌جمهور را به‌زیر بکشند!».
کیهان سپس به‌مصداق آن روباهی که دمش را به‌عنوان شاهد نشان می‌داد، به‌طور مضحکی به یک مطلب از دفتر خامنه‌ای استناد کرده که در آن گفته شده: «رویهٔ ثابت در همه دولتها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات بوده است و این هم، حسب تکالیفی است که در قانون اساسی برای رهبری در امور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شده است. در خصوص برخی وزارتخانه‌ها مثل علوم، آموزش و پرورش و ارشاد اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی حساسیتهایی دارند، چرا که انحراف در آنها، موجب ایجاد انحراف در حرکت کلان کشور به‌سمت آرمانها می‌شود و نگهبانی و مراقبت در خصوص حرکت عمومی به‌سمت آرمانها وظیفه قطعی رهبری است».
بگذریم که همین مطلب هم حاکی از آن است که وزیران حداقل ۷وزارتخانه توسط خلیفهٔ ارتجاع تعیین می‌شود، اما معلوم نیست کیهان در مورد این حرف صریح پزشکیان که گفت وزیر راه و مسکن، تنها وزیر زن کابینه هم با دستور تلفنی خامنه‌ای منصوب شده، چه توضیحی می‌تواند بدهد.
کیهان سپس به‌پزشکیان توصیه و تأکید کرد که حرفهای دیروز خود را تصحیح کند، یعنی پس بگیرد «تا راه را بر سوءاستفاده دشمنان سد کرده و آنان را مانند همیشه ناکام بگذارید». بیچاره تیغ‌کش مطبوعاتی خلیفهٔ ارتجاع که گمان می‌کند اگر پزشکیان چنین کند، می‌تواند آب رفته را به جوی ولایت بازگرداند.
علاوه بر کیهان، جماعتی، تو سر زنان و ماله‌کشان به‌دنبال این قضیه راه افتاده‌اند. یکی از اعضای مجلس ارتجاع به‌نام شریعتی در حساب ایکس خود نوشت: «هزینه کردن رئیس‌جمهور از رهبر انقلاب برای رأی گرفتن از مجلس، خطای بزرگی بود چون اگر رأی نیاوردند مجلس را مقابل گزینه رهبری قرار می‌دهد. اگر رأی بیاورند هم مسئول عملکردشان در آینده نخواهند بود».
یکی دیگر که عنوان سخنگوی کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع را یدک می‌کشد، نوشت: «هزینه کردن از رهبری هنر نیست». و دیگری هم ضمن این اعتراف که «رأی به‌کابینه پزشکیان یا رأی به‌کابینه رهبر انقلاب؟!» نوشت: «این نوع ادبیات ایشان و هزینه کردن از رهبری اصلاً شایسته نبود!».
از اینها جالبتر و خنده‌دارتر روزنامهٔ ارگان سپاه پاسداران (جوان ـ اول شهریور) است که در مقاله‌یی با عنوان «چرا کار مجلس عین استقلال بود؟» آسمان و ریسمان را به‌هم بافت و کشک و دوغ را به‌ابر و باد گره زد تا نتیجه بگیرد: «استقلال مجلس یا هر قوه‌یی وقتی خدشه‌دار می‌شود که پیوند‌ها (منظور پیوند با ولی‌فقیه است؟) را در نظر نگرفته باشیم»!
خلیفهٔ درماندهٔ ارتجاع را بنگرید که در دست و پا زدن مذبوحانه برای خارج شدن از این گنداب، محتاج چه «نجات غریق»های ابلهی شده است.
به گفتهٔ رهبر مقاومت «بیچاره خامنه‌ای که در نخستین قدم بازسازی و بازنویسی سناریو گندیدهٔ «اصلاح‌طلب ـ اصول‌گرا» سکهٔ یک پول می‌شود. این‌چنین، برخلاف همهٔ قسم‌های ملا، دم خروس بیرون می‌زند. همگان به‌عیان می‌بینند که «سگ زرد برادر شغال» و در قلادهٔ ولی‌فقیه است.
گفته بودیم که از نشستن او بر کرسی ریاست استقبال می‌کنیم کاین هنوز از نتایج سحر است...» (مسعود رجوی ـ اول شهریور ۴۰۳).
