در روزنامه‌های حکومتی روز سه‌شنبه ۲۶آذر هم‌چنان، آثار قیام مردم ایران بر رژیم در عرصه‌های مختلف دیده می‌شود. از ابراز وحشت مستقیم گرفته تا مسائل مربوط به اف.ای.تی.اف یا مذاکره کردن و نکردن با آمریکا و بررسی بحرانهای اجتماعی ـ اقتصادی، در تمامی عرصه‌ها انعکاس وحشت نظام از قیام مردم ایران دیده می‌شود.
وحشت از قیام و استمرار و پیامدهای آن موضوع مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است.
روزنامهٔ آرمان هم‌سو با باند روحانی نوشته است:« اتفاقات آبان نشان داد که چه فاصله زیادی میان مردم و مسئولان وجود دارد به‌نحوی که گویا مسئولان نمی‌توانند مشکلات مردم را درک کنند. حجم بیکاری در جامعه بسیار بالاست و جوانان با مسائل مختلفی مواجهند». این روزنامه در ادامه افزوده است:« اتفاقات اخیر به اضافه مشکلات اقتصادی و معیشتی جامعه موجب بروز بی‌اعتمادی در جامعه شده و درد مردم از این بی‌اعتمادی که هر روز بیشتر می‌شود، این است که چطور برخی مسئولان درک درستی نسبت به جامعه و از بین رفتن اعتماد مردم ندارند و گویا نمی‌خواهند از دست رفتن اعتبار خود را در جامعه قبول کنند. در حالی که با این رویکرد فقط بی‌اعتمادی تشدید می‌شود».
ابتکار هم به نقل پاسدار جلالی خطاب به باندهای متخاصم نوشته است« نباید فراموش کنیم که امروز در میانه یک جنگ تمام‌عیار و چندلایه با دشمن هستیم...هر چند در این بین شاید برخی نتوانند آن‌چنان که باید و شاید در برابر دشمن ایستادگی کنند و گاهی هم گل به خودی بزنند».
وطن امروز هم به نقل از مهدی محمدی مهرهٔ امنیتی باند پاسدار جلیلی نوشته است:« نگاه امنیتی در شرایطی که شما با یک پدیده سیاسی- اجتماعی مواجه هستید، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. همه چیز را از منظر دشمن تحلیل خواهید کرد، در حالی که مسأله اصلی میان شما و بخش‌هایی از جامعه خودتان رخ داده و اساساً راه‌حلی برای آن ندارید. به این ترتیب، به مسأله اصلی توجه نخواهید کرد؛ آن مسأله روز‌به‌روز بزرگ‌تر می‌شود و ممکن است زمانی برسد که مجبور شوید به آن توجه کنید اما دیگر دیر شده است». این مهرهٔ امنیتی رژیم در ادامه در مورد قیام مردم ایران افزوده است:« اما درباره آشوب‌های آبان ۹۸، خطای مهلک دقیقاً زمانی روی خواهد داد که به موضوع، امنیتی نگاه نکنید... دشمنی که در کمین نشسته، با مهارت بر یک زمینه داخلی سوار شد و توانست برای مدتی کوتاه، اعتراض را به آشوب و امر اجتماعی و اقتصادی را به امر سیاسی و امنیتی تبدیل کند. هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند حمله به پادگانهای نظامی، بانکها، فروشگاهها و کشتن مردم بی‌گناهی که در حال عبور از خیابان بوده‌اند، کار «مردم» بوده است. الگویی از خشونت که این بار مشاهده شد، شدیدتر و سازمان‌یافته‌تر و حرفه‌یی‌تر از آن بود که بتوان آن را به مردم عادی نسبت داد».
بررسی سفر روحانی به ژاپن در روزنامه‌های دو باند و کشمکش بر سر مذاکره کردن یا نکردن با آمریکا، وجه دیگری از نگرانی رژیم از پیامدهای قیام مردم است.
جوان وابسته به سپاه پاسداران نوشته است:« سفر پیش روی رئیس‌جمهور به ژاپن و وعده توافقات احتمالی در این سفر، جریان رسانه‌یی حامی رئیس‌جمهور را دچار ذوق‌زدگی کرده و با بر شماری دستاورد‌هایی برای این سفر، به انتظاراتی در جامعه دامن می‌زنند که افکار عمومی مردم ایران در طول دولت یازدهم و دوازدهم بار‌ها از ایجاد این انتظارات کاذب لطمه دیده، به‌گونه‌یی که کارشناسان یکی از دلایل و زمینه‌های اصلی آشوب‌های آبان ماه را این‌گونه جریان‌سازی‌ها می‌دانند»… در ادامه نسبت به تهدید انفجار اجتماعی تأکید کرده و افزوده است:« هدف اصلی از این نوشتار هشدار نسبت به ایجاد انتظارات و توقعات کاذب در افکار عمومی است که هزینه‌های عدم تحقق آن بسیار سنگین‌تر و سخت‌تر از دستاورد‌های محدود آن است».
جوان در مطلب دیگری نوشته است:« این روز‌ها سخن از سفر روحانی به ژاپن است و همه گزاره‌ها حکایت از نوعی مذاکره نیابتی دارد». و در ادامه به خطاب به باند روحانی نوشته است: « هر گونه بازی با منافع ملی و منطقه‌یی برای کار کرد‌های باندی و حزبی، برای کارگزاران آن هزینه سنگینی دربر خواهد داشت، زیرا که در این جماعت، هنر امتیازدهی و حراج منافع ملی همواره بر رویکرد امتیازخواهی و طلبکار بودن غلبه دارد».
وطن امروز هم با حمله به باند روحانی رویکردهای ضدو نقیض او را در گشودن راه مذاکره برای فرار از خفگی اقتصادی مورد تمسخر قرار داده و نوشته است:« عراقچی، معاون سیاسی ظریف به یک رسانه هلندی گفته است: «یکی از درس‌های ما از برجام این است که ظاهراً نتیجه توافق و پایبندی به آن، تحریم‌های جدید بود»... شواهدی اما پیرامون سفر روزهای آینده روحانی به ژاپن وجود دارد که عکس این گفته را نشان می‌دهد. البته ان‌شاءالله شواهد دروغ می‌گوید و گربه است! در غیراین صورت باید فاتحه همان اندک امید ظریف را هم پیشاپیش بخوانیم!».
روزنامه آرمان از باند روحانی هم پیشاپیش از شکست سفر روحانی به ژاپن خبر داده و نوشته است:« ارزیابی کارشناسان حکایت از این دارد که سفر روحانی در ارتباط با موضوع میانجیگری است که ژاپنی‌ها از گذشته دنبال کردند و در مجموع چندان موفقیتی به دست نیاوردند. این‌که چرا مجدداً این بحثها مطرح شده، فعلاً مشخص نیست... می‌دانیم که ژاپنی‌ها بدون اجازه آمریکا قادر نیستند تصمیم مستقلی بگیرند. بنابراین این‌که بگوییم رفتن روحانی به ژاپن برای این باشد که ژاپنی‌ها را وادار بکند که اقداماتی انجام دهند یا در روابط ایران و ژاپن با سفر ایشان تحولی ایجاد شود، این هم دور از ذهن است».
استعفای روحانی در روزنامه‌های هر دو باند حاکم در سومین روز شروع این بحث ادامه دارد و در کشمکش بر سر این موضوع عمق وحشت باندهای حاکم از قیام همراه با شدت گرفتن بحران درون رژیم دیده می‌شود:
کیهان به قلم پاسدار شریعتمداری طرح استعفای روحانی در شرایط پس از قیام را کار «پادوهای رضاخانی» ارزیابی کرده و نوشته است:« در فرمول آشوب‌های اخیر که در لبنان و عراق هنوز ادامه دارد...کنار رفتن رئیس قوه مجریه کشور هدف یکی از فاکتورها و نقطه‌های نشان شده آن است».
جوان هم به قلم سردبیرش نوشته است:« این‌که طرح مسأله استعفا از سوی برخی اصلاح‌طلبان چقدر می‌تواند یک بازی برای کشاندن کشور به امر خسارت‌بار مذاکره و سازش باشد، در سخنان معاون اول رئیس‌جمهور که ساعاتی پس از نشست خبری سخنگوی دولت بیان شد، هویدا می‌شود. او در عصر همان صبحی که سخنگو پاس گل اصلاح‌طلبان برای استعفا را دریافت می‌کند، تصویری سیاه از کشور نقاشی می‌کند و به دیوار تحریم‌ها می‌آویزد». در روزنامه‌های باند روحانی هم عمق بحران درونی رژیم در بررسی موضوع استعفای روحانی دیده می‌شود:
جهان صنعت نوشته است:« اولین بار فعالان اصلاح‌طلب پیشنهاد استعفای رئیس‌جمهور را مطرح کردند؛ کسانی که روزی حامی دولت بودند و روحانی را به کرسی ریاست‌جمهوری رساندند اما حالا به‌خاطر دلایلی از جمله جلوگیری از تنش بیشتر در درون ساختار قدرت و افزایش شکاف مردم با حکومت، فراهم شدن اعتماد دوباره مردم نسبت به اصلاح‌طلبان و احتمال کسب قدرت از جانب این جریان در مجلس به‌دنبال مجاب کردن روحانی برای استعفا از ریاست دولت هستند».
آرمان هم نوشته است: «سؤال این است که آیا گران کردن بنزین با این وضعیت اسفناک کار دیگران بوده است؟ رئیس‌جمهور که با خنده جواب مردم را داد...بر اساس گزارشاتی که داده شد، حتی وزیر اطلاعات اعلام کرد بخش قابل توجهی از عوامل تخریب و کشتار مردم در خانه‌های تیمی‌شان شناسایی و دستگیر شده بودند...پس نتیجه می‌گیریم اصلاح‌طلبان می‌خواهند بازی را در میدان دیگری ببرند و فرار از یکسری واقعیتها بکنند. در واقعیت بهانه‌جویی کنند که جای دیگر تصمیم‌گیری می‌شود.» این روزنامهٔ حکومتی در ادامه نوشته است: «مگر روحانی که چندین سال است در هرم تصمیم‌گیری کشور حضور دارد از اختیارات رئیس‌جمهور بی‌خبر است؟ آیا نمی‌داند که قوه مجریه دارای چه شرایط و امکاناتی است؟ بیاییم منصفانه حرف بزنیم و صادقانه با مردم صحبت کنیم. یک تصمیم‌گیری راجع به بنزین انجام گرفت که در تاریخ جمهوری اسلامی ایران چنین اتفاقی و چنین تصمیم نابجایی که ساعت ۱۲شب به مردم اعلام کنند، تجربه نکردیم».
دعوای تقسیم تقصیر در روزنامه‌های باند خامنه‌ای در عرصه‌های مختلف هم‌چنان ادامه دارد.
رسالت از باند مؤتلفه تمام عقب‌ماندگیها و ناکارآمدی نظام را بر گردن باند روحانی انداخته و نوشته است:« نمی‌شود بنزین را سه هزار تومان کنیم و خودرویی به مردم بدهیم که در ۱۰۰کیلومتر، ۱۲لیتر یا بیشتر مصرف بنزین دارد. نمی‌شود از آلودگی هوا بنالیم و خودروی تولید داخل، دودزا باشد. نمی‌شود با افتخار به یورو ۴برسیم و ببینیم باید با یورو ۵پیش برویم. نمی‌شود سالانه به‌اندازه یک جنگ جدی و تمام‌عیار در جاده‌ها کشته و مصدوم بدهیم و خودروهای ما هنوز ابتدائیات مسائل ایمنی را نداشته باشند. نمی‌شود مسائل مربوط به امنیت خودرو مثل ایربگ و ترمز چندمرحله‌ای و... به‌عنوان آپشن اختیاری مطرح باشد و ادعا کنیم جزو معدود کشورهای خودروساز دنیا هستیم».
جوان در مطلبی با عنوان « تحریم‌ها ناکارآمدی شما را روکرد» به بهانه حرفهای جهانگیری تمام باند روحانی را مورد حمله قرار داده و نوشته است:« معاون اول روحانی بار دیگر فرصتی یافت تا جملاتی متناقض و در رد سخنان خود بگوید و برخلاف آنچه در دیدار قبلی با فعالان اقتصادی و در روز ملی صادرات مطرح کرده بود، بگوید: «میزان صادرات نفت به‌شدت کاهش یافته است و به‌خاطر گوش‌های نامحرم نمی‌گویم چه میزان صادرات نفت داریم.»! موضوع اف.ای.تی.اف هم در روزنامه‌های هر دو باند حاکم مورد مناقشه و ابراز وحشت نسبت به شرایط وخیم رژیم است.
ستاره صبح زیر عنوان « قرار گرفتن در لیست سیاه FATF، خودکشی پولی و بانکی» نوشته است:« مگر ایران قرار است روی لجاجت سلیقه‌ای عده‌یی که احتمالاً خواهان انزوای بین‌المللی هستند، تا ابد در تحریم بماند؟...اگر عده‌یی فکر می‌کنند که کشور از نظر اقتصادی و سیاسی مثل کره شمالی در انزوا باشد، پس باید از سازمان ملل هم که زیر سیطره امپریالیسم ایالات‌متحده آمریکاست بیرون آمد. این در حالی است که عقل سیاسی و مصلحت ایجاب می‌کند که نباید این‌طور در سازوکارهای جهانی رفتار کرد. اگر قرار است کشور در جهان فعلی زیست کند، باید قواعد زندگی در چنین جهانی را نیز رعایت کند. روزنامه‌های باند خامنه‌ای هم پاسخ باند رقیب را با حملات متقابل داده‌اند.
وطن امروز نوشته است:« دولت به ماجرای تصویب لوایح مربوط به FATF به‌عنوان پلی برای مذاکره و توافق می‌نگرد. دولت روحانی که در اداره دولت و جامعه با بحران کارآمدی مواجه شده است، خطر طرد و حذف از عرصه سیاست را بیش از هر زمان دیگری حس می‌کند. بنا بر نظرسنجی برخی نهادها، محبوبیت دولت در برهه فعلی به کمتر از ۵درصد رسیده است، در چنین شرایطی دولت روحانی آخرین تلاش‌ها را برای باز کردن گره مذاکره و حل مشکلات داخلی با بهره‌مندی از گشایش خارجی به کار گرفته است».
کیهان خامنه‌ای هم نوشته است: «FATF راه دور زدن تحریم‌ها را می‌بندد موافقان به فشار حداکثری ترامپ کمک نکنند».
