بقراط پزشک یونانی دوره باستان در یک خطابه به دانشجویانش تأکید کرده بود، یکی از دوستان خود را مسئول مراقبت از بیماران تحت‌نظر خود کنید تا با خوشرویی و ملاطفت، دستورات طبی شما را انجام دهند و به‌نحو درستی از بیماران نگهداری کنند... حالا بیش از دوهزار‌و‌پانصد سال از آن توصیه حکیمانه و انسان‌دوستانه می‌گذرد، اما در نظام ولایت مطلقه فقیه شاهدیم که پرستار جوان و با محبتی را به‌خاطر آواز خواندن برای کودکان بیمار، مورد بازخواست قرار داده و تهدیدش نموده‌اند که دیگر از این کارها نکند! «پرستاری که ویدیوهایی از آواز خواندنش برای کودکان بستری در بیمارستان وایرال شده بود، اعلام کرد برای این ویدیوها تذکر گرفته و تهدید شده است» (رویداد۲۴-۲۱تیر۱۴۰۳)
هر چند درد و رنج بیمار و پرستار و پزشک از سلطه ارتجاعی فاشیسم دینی فراتر از این خشک‌مغزیها و آزارهای موذیانه است ولی نمونه کوچکی از وضعیت جامعه مصیبت‌زده ایران است. مشکلات سالیان دور پرستاران ایران اکنون چنان بغرنج و تودرتو گردیده است که به مانند کلاف سردرگمی هر روز خود را با زخمی دیگر بر پیکر فرسوده شده پرستاران نشان می‌دهد.
طبق تعریف صحیح و علمی، پرستار فردی است که در زمینه اصول علمی و مهارتهای حرفه‌یی مراقبت، درمان و آموزش بیماران، تحصیل کرده و در آن مهارت داشته باشد و عضوی از تیم درمانی است.
اگر کسی برای یک بار بیمار شده و گذرش به مراکز درمانی افتاده باشد، او را می‌شناسد. حضور حیات‌بخش او در همه جا هست. کسی است که در شب‌های پردرد بیماران، برای تسکین درد آنان سر از پا نمی‌شناسد. لبخند او در خسته‌ترین ساعت کار همیشه التیام بخش‌ترین درمان برای بیماران است، اما کمتر کسان می‌دانند که در پشت این لبخند چه رنجی نهفته است.
پرستاری از شغل‌های پرمشقت در رژیم آخوندی است. بسیاری از پرستاران برای این‌که بتوانند زندگی روزانه خود را در زیرخط فقر بگذرانند ناچار از انجام ۲شیفت کاری پشت سر هم هستند. با این‌حال کمبود پرستار یک مشکل همیشگی است. علاوه بر این که بسیاری از پرستاران به‌خاطر شرایط کاری طاقت‌فرسا و نبود کمترین امکانات معشیتی و رفاهی ضروری، مهاجرت کرده‌اند و این اقدام به‌نحو گسترده‌ای ادامه دارد. در سال‌های گذشته از کمبود دست کم ۱۰۰هزار پرستار آمار داده می‌شد. در عین‌حالی که طرح‌های ارتجاعی «تفکیک جنسیتی» پرستاران هم اجرا می‌گردید.
اعتراض پرستاران به وضعیت بحرانی شغلی خود
اعتراض پرستاران همانند اعتراضات سایر اقشار مردم مانند کارگران، معلمان، کشاورزان، بازنشستگان و... نمودی از خشم مردم نسبت به سیاست‌های ضدمردمی رژیم آخوندی است که به‌دلیل اقدامات و رویکردهای چپاول‌گرانه روزبه‌روز بیش از گذشته مردم را به خاک سیاه می‌نشانند، اما در عین‌حال جیب‌های سران و مهره‌های نظام از اموال به یغما رفته همین مردم پر می‌شود؛ از این رو پرستاران هیچگاه از اعتراض نسبت به وضعیت موجود بازنایستاده‌اند و نمی‌ایستند.
توجه به گوشه‌ای از مشکلات پرستاران، عمق درد آنها را نشان می‌دهد: عدم اجرای صحیح قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، اضافه کاریهای اجباری با حقوق ناچیز، فشار بیش از حد به پرستاران شاغل و استخدام نکردن نیروهای جدید، بخش کوچکی از دشواریهای آنان است که منجر به مهاجرت پرستاران می‌گردد.
بحران مهاجرت: هر ماه ۲۰۰ پرستار
عضو شورای عالی نظام پرستاری می‌گوید: «یکی از مطالبات مهم پرستاران، اجرای صحیح قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است. مدت زمان زیادی است که تعرفه خدمات پرستاران به حساب پرستاران واریز نشده است و بیش از یک سال است که این تعرفه، به دست پرستاران نرسیده است. علاوه بر این، رفاهیات همکاران پرستار اصلاً مناسب نیست. حق اضافه کاری پرستاران نیز بسیار کم است و در شأن پرستاران نیست؛ اکنون یک پرستار با سابقه ۲۵ سال، به ازای هر ساعت اضافه کار ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان پول دریافت می‌کند که مبلغ بسیار پایینی است و از همین مبالغ نیز مالیات کسر می‌شود. جذب نیروهای فعال در دوران کرونا نیز یکی از مطالبات جدی جامعه پرستاری از دولت آینده است» (مهر۳۱تیر۱۴۰۳).. عضو شورای عالی نظام پرستاری هشدار می‌دهد که باید به داد پرستاران رسید؛ در حال حاضر ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر از پرستاران به‌صورت ماهانه از کشور خارج می‌شوند.
۸۰ درصد پرستاران شیراز در اعتصاب
در هفته گذشته پرستاران میهن به‌خاطر شدت بحرانهای شغلی خود دست به اعتصاب و اعتراض زدند و در شیراز حدود ۹۰ درصد از پرستاران اعتصاب گسترده‌ای برپا کردند. «نزدیک به ۹ بیمارستان شیراز و یکی از بیمارستانهای کرج، در هفتهای که گذشت با بحران شدیدی روبهرو شدند. پرستاران آنها در اعتراض به اضافهکار اجباری، اجرا نشدن قوانین، حقوق پایین، کار سخت و فراوان، توهینها و تهدیدها، دست از کار کشیدند و در خانه نشستند» (آفتاب‌نیوز۲۱مرداد۱۴۰۳).
هر چند در این مدت آنها با تماس‌های متعدد نیروهای امنیتی، تهدید به اخراج و تشکیل پرونده‌های امنیتی مواجه شده‌اند و رئیس دانشگاه شیراز اعلام کرده که تمام پرستاران معترض اخراج می‌شوند و بیمارستانها برای جبران نیرو دست به دامان بیمارستانهای تهران، ارتش، ماماها، سربازان سلامت و دانشجویان پرستاری شده‌اند.
«اردیبهشت‌ماه امسال بود که در پی اعتراضهای پیوسته، گروهی از پرستاران بیمارستانهای شهدای تجریش تهران، بیمارستان طالقانی چالوس، بیمارستان طالقانی آبادان و پرستاران چندین مرکز درمانی یزد، با استعفای دسته‌جمعی‌شان خبرساز شدند. در همان دوره، پرستاران بیمارستانهای گلستان و بقاییِ اهواز و بیمارستان باغ ملک هم اعتراض کردند» (هم میهن۲۱مرداد۱۴۰۳).
حقوقهای نجومی برای سرکوبگران غارتگر
در حالی که میلیون‌ها تن از مردم ایران در فقر و فلاکت ناشی از سیاست‌های ارتجاعی و ضدمردمی خلیفه ارتجاع به سر می‌برند. کارگران و بازنشستگان و امروز پرستاران و فردا دیگر اقشار به جان آمده در محل کار و خیابانهای شورشی سراسر میهن فریاد اعتراض خود را بلند می‌کنند، ولی کارگزاران دزد و تبهکار فاشیسم مذهبی جیب‌های خود را از دارایی‌های همین مردم پر می‌کنند.
کارشناسان دیوان محاسبات کشور اعلام کرده‌اند: «۱۲ دستگاه اجرایی کشور بند ج تبصره ۱۲ قانون بودجه ۱۴٠۲ کل کشور، مبنی بر ممنوعیت دریافتی حقوق و مزایای بیش از ۵۵ میلیون تومان در ماه در خصوص ۱٠۱۷۴ نفر را رعایت نکرده‌اند»! (سایت الف۲۰ مرداد ۱۴۰۳).
بله امروز درد و رنج پرستاران، دیروز و فردا و هر روز فریاد پرطنین بازنشستگان، اعتصاب و اعتراض جمعی کارگران، خروش کشاورزان و فریاد بی‌صدای گرسنگان و بیکاران شراره‌های خشم یک خلق اسیر در قبال درد مشترک است که دیر نیست در پیوند با یکدیگر هماوا با آتش کانون‌های قهرمان شورشی و خیزش جوانان قیام آفرین، دفتر ایام ضحاک زمان را درهم بپیچد و بند از بند نظام فرتوتش بگسلد.
