از بام افتادن تشت رسوایی مجلس فرمایشی و انتخابات پوشالی و کابینه دستوری در اعترافات پزشکیان در جلسهٔ علنی مجلس ارتجاع، بار دیگر به همگان نشان داد که در استبداد مطلقهٔ ولایت فقیه نمایش انتخابات پوچ و بی‌معنی و فقط لوث کردن کلمهٔ انتخابات است.
این رسوایی یادآور فضاحت انتخابات در استبداد سلطنتی است. رضا خان قلدر که مجلس فرمایشی یکدست شدهٔ خودش را «طویله» می‌نامید، هرگز اعتقادی به رأی و انتخابات نداشت. سفیر انگلیس در سال ۱۳۰۵ در گزارش سالانهٔ خود در بارهٔ وضعیت مجلس ایران می‌نویسد:
«مجلس ایران را نمی‌توان جدی گرفت، نمایندگان مجلس، نمایندگان آزاد و مستقلی نیستند و انتخابات مجلس آزادانه برگزار نمی‌شود. هنگامی که شاه طرح یا لایحه‌یی را مد نظر قرار داد تصویب می‌شود. زمانی که مخالف است رد می‌شود و هنگامی که بی‌اعتناست بحثهای فراوانی درباره طرح یا لایحه مزبور صورت می‌گیرد».
بعد از پایان تاریخ مصرف «شاه» قلدر، فرزندش هم، وقتی که سوار بر یابوی قدرت یکه تاز شد و به‌ویژه بعد از کودتای ۲۸مرداد، همان روش را در انتخاب و «انتخابات» پیش گرفت. حسین فردوست (رئیس سازمان بازرسی شاهنشاهی) در کتاب خود می‌نویسد: «محمدرضا دستور داد که با علم و منصور یک کمیسیون سه نفره برای انتخابات نمایندگان مجلس تشکیل دهم. هر روز، منصور با یک کیف پر از اسامی به آنجا می‌آمد. منصور اسامی افراد مدنظر را می‌خواند و علم هر که را می‌خواست تأیید می‌کرد و هر که را نمی‌خواست دستور حذف می‌داد. منصور نیز با جمله“ اطاعت می‌شود ”، با احترام حذف می‌کرد».
حالا هم در استبداد مطلقهٔ فقیه از اول تا آخر با خلیفه و چنگالهایش در سپاه و اطلاعات هماهنگ می‌شود. طوری که پزشکیان در تنگنای بحرانهای مرگبار اجتماعی و بحران درونی نظام ناگزیر اعتراف کرد: «برادرمان دکتر عراقچی، سرتیپ نصیرزاده، برادرمان آقای کاظمی، حاج آقا سید اسماعیل خطیب، اسکندر مومنی، آقای صراف اینها که می‌دانید بدون هماهنگی ما کاری نکردیم چه با پایین کمیته‌ها چه با بالا با کسانی که باید ما هماهنگ می‌کردیم».
در این لحظه یک نفر از وسط مجلس (ظاهراًبدون میکروفن و بدون اجازه) نسبت به وزیر ارشاد اعتراض می‌کند و پزشکیان می‌گوید: «وزیر ارشاد؟ وزیر ارشاد که اصلاً نمی‌آمد آقا بهش دستور داده آمده حالا دیگه من نمی‌خواهم این حرفها را بزنم چرا من را وادار می‌کنید؟ رفتم خدمت آقا گفتم آقا این لیست هست اینها هستند گفتم اون نیآمد همان جا تلفن را گرفت گفت بهش بگید پا بشه بیاید». بعد هم با کلافگی افزود: «هماهنگ شدیم آمدیم اینجا. خانم صادق را اصلاً خود آقا گفتند که باشه آخه چرا دارید من را وادار می‌کنید یک چیزهایی که نباید بگویم... من رو وادار نکنید بروم توی جزئیات قضیه! رأی بدهید ما برویم دولت را تشکیل بدهیم».
کیهان نویس خامنه‌ای ضمن ابراز نگرانی از این‌که تمام ادعاهای پوشالی «مردم‌سالاری و جایگاه مجلس» رژیم در سخنرانی پزشکیان زیر سؤال رفته، در شمارهٔ اول شهریور نوشت: «جناب پزشکیان در جلسه علنی دیروز مجلس و پیش از آن نیز به تلویح و گاه به تصریح فرموده بودند که در انتخاب تمامی وزرا با رهبر معظم انقلاب «هماهنگی» شده است! این ادعای ایشان بلافاصله به دستاویز و بهانه‌یی برای دشمنان تابلودار نظام تبدیل شد که با استناد به اظهارات آقای پزشکیان، مردم‌سالاری و جایگاه مجلس و حتی اختیارات رئیس‌جمهور را در جمهوری اسلامی ایران به زیر بکشند»!
رهبر مقاومت در پیامی به همین مناسبت گفت: «راستی که بهتر و بیشتر از این نمی‌شد سرتاپای رژیم ولایت را از خامنه‌ای تا رئیس‌جمهورش و مجلس ارتجاع لجن‌مال کرد. بهتر از این نمی‌شد به پوشالی بودن مجلس و رئیس‌جمهور و انتخابات در این رژیم، که چهل و اندی است می‌گوییم ذبح کلمات و نمایش و شعبده و فریب است، اذعان کرد. بیچاره خامنه‌ای که در نخستین قدم بازسازی و بازنویسی سناریوی گندیدهٔ «اصلاح‌طلب-اصولگرا» سکهٔ یک پول می‌شود. اینچنین، برخلاف همهٔ قسم‌های ملا، دم خروس بیرون می‌زند. همگان به عیان می‌بینند که «سگ زرد برادر شغال» و در قلادهٔ ولی‌فقیه است. گفته بودیم که از نشستن او بر کرسی ریاست استقبال می‌کنیم کاین هنوز از نتایج سحر است...» (مسعود رجوی، اول شهریور).
