امسال در شرایطی به گردهمایی بزرگ ایرانیان نزدیک می‌شویم که رژیم بعد از قیام بزرگ مردم ایران در دیماه هم‌چنان با تراکم اعتراضات و اعتصابات گسترده داخلی دست به‌گریبان است و کارگزارانش قیام دی را ادامه‌دار و آتش زیر خاکستر ارزیابی کرده‌اند و هم‌زمان هم رژیم با انزوای بیش‌‌از‌پیش از طرف جامعه جهانی روبه‌رو شده است. بازتاب این موقعیت داخلی و خارجی رژیم را می‌توان در همین وضعیت انفجاری جامعه دید که هر روز کارگزاران و سران حکومتی نسبت به پیامدهای آن به یکدیگر هشدار می‌دهند و سران حکومتی مجاهدین را به‌عنوان عامل اصلی بحرانها و بن‌بستهای نظام معرفی می‌کنند.
خامنه‌ای در دیدار با طلبه‌های حکومتی در ۱۹دی سال ۹۶ به نقش مجاهدین در قیام دی اشاره کرد و از جمله گفت: «از ماهها قبل اینها آماده بودند... فراخوان را هم آنها دادند... شعار نه به گرانی شعاری هست همه خوششان می‌آید با این شعار یک عده‌یی را جذب کنند بعد خودشان بیایند وسط، اهداف شوم خودشان را دنبال کنند و مردم را هم به‌دنبال خودشان بکشند». و یکبار هم در دیدار با کارگزاران حکومتی در ۱۴خرداد ۹۷ از نقش مجاهدین به سوزوگداز پرداخت و از جمله گفت: «عوامل اینها اجتماعات مردم را تبدیل می‌کنند به حرکت ضدامنیتی».
یک کارگزار دیگر خامنه‌ای، یعنی محمدرضا باهنر، سرکرده باند موسوم به «جبهه نیروهای خط امام و رهبری»، از نقش مجاهدین در سمت‌دهی جامعه جهانی علیه رژیم به سوزوگداز پرداخت و گفت: «فعلا هیأت حاکمه آمریکا تحلیل‌هایشان را از زبان مجاهدین می‌گیرند».(تسنیم ۴خرداد) و محسن قمی، معاون بین‌الملل دفتر خامنه‌ای، جایگاه مغلوب نظام در تعادل‌قوا نسبت به مجاهدین را با این بیان ابراز کرد که «جمهوری اسلامی زیر بار حرف زور، زورگویی‌های مجاهدین نخواهد رفت».
بازتاب اعتلای مقاومت در رژیم علاوه بر ابراز وحشت‌های علنی سران قوا از حسن روحانی تا سردژخیم قضاییه آخوندی، منجر به ابراز یاس و ناامیدی توسط کارگزاران حکومتی هم شده است، به قدری که خامنه‌ای در روز ۳۰خرداد در دیدار با اعضای مجلس ارتجاع به آنها هشدار داد که: «مجلس نباید نماد «تردید»، «خودکم‌بینی»، «یأس»، «ناامیدی» و «عدم توجه به مسائل کشور» باشد. مجلس نباید نگاهش به توانایی‌ها و ظرفیت‌های ملی مأیوسانه باشد».
به‌علت همین سراسیمگی، رژیم برخلاف آداب معمول دیپلوماتیک برخلاف سالهای قبل با تمام وزنش تلاش کرده و می‌کند که مانع برگزاری اجلاس سالانه مقاومت ایران شود. قاسمی، سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم، روز ۲۲خرداد ۹۷ گفت: «جمهوری اسلامی نسبت به این مسأله اعتراض و این موضوع را مطرح کرده که نباید برخی کشورها اجازه دهند که آنها آزادانه فعالیت داشته باشند و به‌راحتی صاحب تریبون شوند».
جلالی، رئیس پژوهش‌های مجلس ارتجاع نیز با نامه‌پراکنی به مقامات پارلمانی اتحادیه اروپا و فرانسه از «شرکت نمایندگان پارلمان اروپایی در نشست‌های اجتماعات» مجاهدین سوزوگداز کرد و خاطرنشان نمود «سازمان مجاهدین خلق از هیچ‌گونه تلاش مستقیم و غیرمستقیم برای ایجاد شکاف» بین جامعه جهانی و رژیم «به‌ویژه پس از خروج آمریکا از برجام فروگذار نکرده است».
پاسدار نقوی حسینی، معاون سابق نیروی تروریستی قدس و سخنگوی فعلی کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع هم روز ۲۱خرداد با اشاره به «رفت‌وآمد مجاهدین و برگزاری کنفرانس و نشست در کشورهای اروپایی» به وزارت‌خارجه حسن روحانی هشدار داد مجاهدین «با نشست آتی خود درصدد خدشه‌دار کردن مناسبات ایران و اروپا هستند، اینها در تلاشند تا تمام مناسبات مسالمت‌آمیز بین ایران و اروپا از بین رود، نشست آتی هم با هدف تاثیرگذاری بر رفتار اروپایی‌ها برگزار می‌شود، به‌ویژه در شرایط کنونی که مذاکرات برجامی بین ایران و اروپا در حال انجام است». و سپس از «دستگاه دیپلوماسی جمهوری اسلامی» خواست «وارد گفتگو با همتایان اروپایی شود». این تقلاها تا امروز هم ادامه داشته و تا بعد از برپایی مراسم نیز ادامه خواهد یافت. روز ۳۰خرداد ۹۷ منابع حکومتی گزارش دادند عراقچی در پنجمین دور گفتگوهای سیاسی خود با مقامات فرانسوی بار دیگر نسبت به استمرار حضور مجاهدین در فرانسه و فعالیت آنان اعتراض کرده است.(سایت حکومتی ساعت ۲۴ ۳۰خرداد)
همین وضعیت همراه با سراسیمگی رژیم از حضور بیش‌‌از‌پیش مقاومت ایران در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی در برابر رژیم، توجهات جهانی را بیش‌‌از‌پیش به تنها آلترناتیو این رژیم و نقش بی‌بدیل آن در سرنگونی رژیم معطوف کرده است.
شهرداران و منتخبان فرانسوی از مقاومت ایران «به‌عنوان جایگزین دموکراتیک دیکتاتوری آخوندی» نام بردند و یوزو رادوش، نماینده پارلمان اروپا، نوشت: «کانونهای شورشی که مجاهدین فراخوان به تشکیل آن داده‌اند، نقش تعیین‌کننده‌‌یی در مقاومت علیه آخوندها را بازی خواهند کرد». تونه کلام، نماینده پارلمان اروپا از استونی، نوشت: «امسال به‌طور خاص خیلی مهم است چون همه نشانی‌ها وجود دارند که رژیم فعلی ایران تغییر خواهد کرد».
اکنون هیچ ناظری نیست که نداند ایران با یک وضعیت کاملاً متحول و انفجاری روبه‌رو است و دیگر بحث سرنگونی رژیم یک خواست و نظرگاه دور از دسترس نیست. اکنون در رسانه‌ها و محافل سیاسی با این بحث روبه‌رو هستیم که اگر رژیم سرنگون شود، بدیلش چیست و چه چیزی جایگزین آن می‌شود. مسأله جایگزینی به موضوعی کانونی در میان تحلیلها و نظرگاههای سیاسی مربوط به ایران تبدیل شده و حتی روی میز بسیاری از سیاست‌گذاران قرار گرفته است.
در چنین شرایطی و در چنین مختصاتی است که می‌بینیم گردهمایی بزرگ مقاومت امسال با گردهمایی سالهای دیگر از هر لحاظ متفاوت است. چرا که صحنه، صحنه یک جنگ تمام‌عیار است و برگزاری این اجلاس آثار بلافصلی در معادلات داخلی و بین‌المللی رژیم خواهد داشت. بنابراین این جایی است که نقش تک‌تک ایرانیان در این کارزار برجسته می‌شود. حضور هر ایرانی یک ضربه به نظام است که بدون شک در نهایت نقش تعیین‌کننده خود را خواهد داشت. این همان صحنه‌یی است که شیفتگان آزادی ایران برای حضور در آن حاضر حاضر می‌گویند.
