روز چهارشنبه ۱۲تیر ۹۸روحانی در صحبت‌هایی که داشت بار دیگر میزان وحشت خود و نظامش را از قیام مردم به‌روشنی نشان داد. با وجود گذشت چند روز از آن سخنان اما دلسوختگی روحانی از قیام کماکان تازه می‌نماید و البته تشدید انزوای جهانی رژیم نیز روزبه‌روز بیشتر می‌شود. امری که تحملش برای رژیم لحظه به لحظه دشوارتر می‌گردد.
در این باره یادآوری دو نکته بی‌مناسبت نیست:
نکته اول: عامل انزوای رژیم در جهان، مردم و مقاومت ایران است. روحانی البته در سخنانش صرفاً به عامل مجرد مردم اشاره می‌کند.
روزنامه ارگان دولت موسوم به «ایران» در مقاله‌ای با اشاره به سخنان روحانی نوشت: «روحانی سال‌های فعالیت دولت خود را به دو دوره تقسیم کرد که نقطه‌عطف آن در اعتراضات دیماه ۹۶قرار داشت. به این اعتبار ایشان آن حوادث را سرسلسله رویدادهای دومینو واری دانست که به وضعیت فعلی کشور انجامیده است»
منظور از وضعیت فعلی البته درهم‌شکستگی دولت، ورشکستگی نظام، انزوای خفه‌کننده بین‌المللی دیکتاتوری حاکم و البته اعتلای روزافزون مقاومت مردم ایران است.
روزنامه ارگان دولت در ادامه سوز و گدازش از قیام مردم نوشته است: « حوادث دی ۹۶در کنار ابعاد مختلف داخلی خود دارای پیامدهایی در عرصه بین‌المللی نیز بود که در تحلیل (روحانی) از اثرگذاری آن بر وضعیت امروز کشور مدنظر است. واقعیت آن است که حوادث دی ۹۶از دیدگاه ناظران خارجی و به‌ویژه کشورها و جریانهای معاند نظام جمهوری اسلامی به‌معنای به‌وجود آمدن شکاف جدی میان دولت و ملت ایران بود».
روزنامه ارگان روحانی اضافه کرده است: «آنها (یعنی کشورهای خارجی) بر اساس همین تحلیل سعی کردند روش‌های خودشان را در مواجهه با... نظام سیاسی حاکم تغییر دهند. زیرا آن تصور خیالی... که می‌شود جمهوری اسلامی را از درون به زانو درآورد، یک بار دیگر در ذهن‌شان جان گرفته بود. اجرایی شدن تصمیم ترامپ درباره خروج از برجام و تشدید فشارهای اقتصادی به‌وسیله تحریم‌ها ناشی از همین تحلیل و تصور بود».
این روزنامه در انتها با تأیید ضمنی واقعی بودن تحلیل ناظران خارجی تلاش می‌کند سهم باند خود از قدرت و ثروت به سرقت رفته مردم ایران را به باند رقیب یادآوری کند، غافل از آنکه:
به قول مردم در همان دومین روز آن قیام، آن داستان تکراری اصلاح‌طلب و اصول‌گرا سوخت و به‌قول مردم: « دیگه تمومه ماجرا»!
نکته دوم: انزوای رژیم لحظه به لحظه بیشتر و سخت‌تر می‌شود.
در این مورد البته نظر تحلیل‌گران حکومتی روشن‌تر از هر کس دیگری است. در یک مورد روزنامه حکومتی جهان صنعت در شماره روز ۱۳تیر خود نوشته است: « ایران در شرایطی است که راهی جز این ندارد که با حرکت و اقدام هشدارآمیز خود اروپا را مجبور به‌عمل به تعهدات برجامی کند چون هر چه زمان بگذرد فشار اقتصادی روی ایران افزایش پیدا می‌کند. ترامپ سیاست تهدیدآمیزی را در دنیا در پیش گرفته که فروش نفت تهران را به‌طور کلی به صفر برساند.... در این شرایط ایران از سقف ۳۰۰کیلو گرم اورانیوم غنی شده گذشت که این ریسک بزرگی است اما ایران این اقدام را انجام داد تا اتحادیه اروپا به‌ویژه کشورهای فرانسه، آلمان و انگلیس مجبور شوند حرکتی در برابر فشاری که آمریکا وارد می‌کند نشان دهند. ولی متأسفانه اروپا در شرایطی نیست که در برابر آمریکا ایستادگی کند.
توقعی که ایران از اروپا دارد ذهنی است و با واقعیت‌های عینی همخوانی ندارد. به همین دلیل می‌بینیم که اروپایی‌ها موضع سخت‌تری نسبت به گذشته گرفتند و به ایران برای پایبندی به توافق هسته‌یی و مفاد آن هشدار می‌دهند و می‌گویند که نباید شرایطی را پیش آورید که ترامپ به اهدافش که همان برخورد نظامی است برسد.».
این روزنامه حکومتی در انتها می‌نویسد:« حرکت ایران از روی ناچاری است و به این امید ریسک کاهش تعهدات هسته‌یی را می‌کند که پاسخ مثبت بگیرد اما اگر پاسخ مثبت نداد ایران فتیله را پایین می‌کشد چرا که خروج از برجام به نفع ما نیست زیرا همه کشورها رودرروی ما قرار می‌گیرند. ایران تحت هیچ شرایطی نباید از برجام خارج شود...وگرنه در شرایطی که فروش نفت ایران پایین آمده و همه راه‌ها بسته شده ایران نمی‌تواند با توجه به اقتصاد ضعیف و مشکلات داخلی دوام آورد لذا باید فعلاً دست به اقداماتی حساب شده بزند و این اقدامات تا جایی پیش نمی‌رود که منجر به شکست برجام شود چرا که شرایط بسیار خطرناک می‌شود».
و به این ترتیب رژیم می‌ماند و مشکلاتی که تماماً و اساساًً مردم و مقاومت سازمان‌یافته مردمی در کاسه‌اش گذاشتند.
اکنون رژیم از داخل و خارج در محاصره مردم و مقاومتی مردمی قرار گرفته که به کمتر از سرنگونی‌اش رضایت نمی‌دهند!
