روحانی اول اردیبهشت ۹۶ در جمع مدیران ارشد نظام از آنها شکایت کرد که روزه سکوت گرفتهاند و در این رابطه گفت: «کم با مردم حرف میزنیم، مدیران روزه سکوت گرفتهاند و با مردم صحبت نمیکنند. هر مدیری باید به وظیفهاش عمل کند و اگر میترسد و نمیتواند و یا از اخم این و آن هراس دارد، کنار برود».
او مدیران دولتی را تهدید کرد که اگر بخواهند به همین رویه ادامه بدهند، کنار بروند.
بهنظر میرسد که این سکوت مدیران دولت روحانی گلوگیر خودش شده است و در مقابل باند خامنهای او را تنها گذاشتهاند.
آخوند روحانی بهخاطر گفتن این حرف از طرف باند خامنهای و از طرف باند خودش مورد حمله قرار گرفت.
باند خامنهای میگوید منظور روحانی این است که چرا مدیران دولتی در برابر حملات رقیب از من حمایت نمیکنند.
باند خودش هم او را مورد تمسخر قرارد میدهند و میگویند اولین کسی که از ترس روزهٔ سکوت گرفته و حرفی نمیزند، خودت هستی!
صادق زیباکلام، وابسته به باند روحانی، این حرف روحانی را مورد تمسخر قرار داده و خطاب به او میگوید: «جناب آقای روحانی! نخستین مدیر دولتی که میبایستی «روزه سکوت» را بشکند خود جنابعالی هستید. خود حضرتعالی چرا ۱۰ماه است پیرامون مشکلات و مسائل جدی کشور سکوت کردهاید؟ بنده بارها از جنابعالی پرسیدهام چرا در گفتگوهایتان با مردم اینقدر سطحی حرف میزنید و مشکلات واقعی را با مردم در میان نمیگذارید»؟
آخوند محمدعلی ابطحی، از باند مغلوب نیز ضمن اشاره به شعارهای پوشالی او در زمان خیمهشببازی انتخابات سال ۹۶ حرفهای او را که پس از اینکه خرش از پل انتخابات رد شد به سخره میگیرد و میگوید: «آقای روحانی در سخنانی صریح از وزرای دولتش گلایه کرد و گفت روزه سکوت گرفتهاند. اول یک سوزن به خود آقای رئيسجمهور روحانی در ایام انتخابات آنقدر در شعارهایش تند و سریع پیش رفت که اصلاحطلبان نگران آن سرعت شدند. اما بعد انتخابات آنقدر کم حرف زد و آنقدر شعارهای خودش را نادیده گرفت که نه تنها اصلاحطلبان که موج عمومی مردم هم نگران این سکوت و کمسخنی او شدند». (سایت حکومتی جماران ۲اردیبهشت ۹۷)
هاشمیطبا، کاندیدای ریاستجمهوری رژیم در انتخابات سال ۹۶، روحانی را در مقابل باند خامنهای به خود سانسوری و سکوت متهم میکند بهگونهیی که وزرای دولتش هم از او تبعیت میکنند: «آقای روحانی در این زمینه میتواند راهگشا باشد و خود اولین گام مؤثر را بردارد. اگر وی با مردم بدون هیچ سانسوری سخن بگوید و از مشکلات و موانع حرف بزند، مدیران و وزرای دولت هم به این امر مبادرت خواهند کرد». (روزنامه آرمان ۳اردیبهشت ۹۷)
جواد لاریجانی، از باند خامنهای نیز میگوید: «متأسفانه باید بگویم که برداشت از صحبت آقای رئیسجمهور، نوعی تهدید است، به این معنی که وی میگوید، اگر حاضر نیستید از مواضع و آرای ایشان (رئیسجمهور) و سیاستها و تصمیمگیریهایش دفاع علنی کنید، بهتر است از کابینه بروید. ایشان (آقای روحانی) خطاب به وزرا گفتند که "از چه کسی میترسید؟"، بنده میگویم که در وهله اول از خود ایشان (رئیسجمهور) میترسند».(خبرگزاری فارس ۳اردیبهشت ۹۷)
روزنامه وطن امروز وابسته به باند خامنهای ۲اردیبهشت ۹۷ حرفهای روحانی را ناشی از دلسردی و «خستگی» او میداند: «حمله عجیب به مدیران دولتی، توهین بیسابقه به دستگاههای نظارتی، گاف معنادار در ارائه آمار اشتغال و اظهارات متناقض درباره سیاست خارجی باعث شگفتی افکار عمومی از جدیدترین سخنرانی حسن روحانی شد».
سایت حکومتی بهار نیوز ۲اردیهشت ۹۷ سخنان روحانی را نیز ناشی از تنهایی او میداند و از قول یک نماینده مجلس ارتجاع مینویسد: «اظهارات روحانی نشان از تنهایی داشت».
تمامی این جدالهای درونی و وضعیت درهمریخته دولت روحانی و همچنین تنهایی و نومیدی روحانی که رسانهها و مهرهایی از حکومت به آن اذعان میکنند، ناشی از شکست و درهمریختگی حاکمیت آخوندی و بحران آن با مردم و بحران سرنگونی ناشی میشود که به تبع آن نیز دولت روحانی برای حل مشکلات در گل مانده و روحانی نیز «ناامید و تنها» مانده است.
از طرف دیگر این وضعیت ناشی از چرخه معیوب رژیم ولایت فقیه و تاثیر این چرخه معیوب در گردش امور در تمامی دولتهای برآمده از آن است.
به فرض اینکه روحانی رئیسجمهور نبود و فرد دیگری در این موضع بود باز هم چنین وضعیتی در نظام آخوندی حکمفرما بود.
مگر احمدینژاد از باند خامنهای نبود و نظرش هم به خامنهای نسبت به هر فرد دیگری نزدیکتر نبود که در دور دوم ریاستجمهوریاش که به آنچنان «خستگی» و چنان تقابل آشکاری با ولیفقیه ارتجاع افتاد.
اینها هستند عوامل تعیینکننده در مشکلات و مصایب نظام از جمله «تنهایی» و سرخوردگی روحانی و موضوع بحران با مردم و بحران سرنگونی که طبعاً نقش اول و مهمتر را ایفا میکند.