اگر از چندین ماه قبل، این تنها کارشناسان و تحلیل‌گران رژیم بودند که دربارهٔ احتمال ریاست‌جمهوری ترامپ به تصمیم‌گیرندگان نظام هشدار می‌دادند، این روزها و پس از مشخص شدن نتیجهٔ انتخابات، رسانه‌ها و سایت‌های حکومتی یعنی همان سخنگویان باندهای درونی نظام، آشکارا هراس خود را از تغییر دستگاه هیأت حاکمهٔ آمریکا به نمایش گذاشته‌اند. برخی از تیترهای نشریات حکومتی در روز ۱۷ آبان ۱۴۰۳ از این قرار است:
هم میهن: دوباره ترامپ!
دنیای اقتصاد: با ترامپ چه کنیم؟
ابتکار: ترامپ چه بر سر درآمد نفتی ایران خواهد آورد؟
شرق: مکانیسم ماشه با ترامپ فعال می‌شود؟!
اعتماد: ایران را سیاستی دگر باید
و...
مواضع باندها و سکوت خامنه‌ای
مواضع بلندگوها و سخنگویان رژیم را می‌توان به سه دسته کلی تقسیم کرد.
یکی، موضع رسمی رژیم است که بیشتر سعی دارد این حادثه را کم‌اهمیت جلوه دهند. پزشکیان خود را به کوچهٔ علی چپ زده و گفته است: «برای ما هرگز تفاوتی نخواهد داشت که چه کسی در انتخابات آمریکا پیروز شده است». سخنگوی دولتش هم گفته که «فرقی نمی‌کند چه کسی در ایالات متحده رئیس‌جمهور شود». اما خامنه‌ای که روز ۱۷ آبان برای خبرگان ارتجاع صحبت کرد درباره این موضوع لام تا کام حرفی نزد. از «اهمیت جایگاه مجلس خبرگان» و اربعین «آسیدحسن نصرالله» و... گفت ولی دربارهٔ مهم‌ترین خبر سیاسی و بین‌المللی روز سکوت کرد.
یکی هم مواضع باند منتسب به خامنه‌ای و سپاه و پایگاههای خبری آنان امثال کیهان، تسنیم، فارس، جوان و... است که آنها نیز نزدیک به مواضع حکومتی موضع گرفته‌اند و می‌خواهند به‌گونه‌یی القا کنند که انگار اتفاق مهمی روی نداده است. نکتهٔ مهم در مواضع این باند این است که به‌وضوح فتیلهٔ اولدورم بولدورم همیشگی را پایین کشیده‌اند. جوان هم اگر از «کنش مقاومت» نوشته است، آن را با ویژگی‌های «عقلانی»، «واقع‌گرایانه» و «آرمانی» همراه دانسته است.
دیگری هم مواضع اصلاحاتی‌های توسری‌خورده است که طبق روال همیشگی به آویختن به دامان آمریکا و مذاکره مستقیم با او فراخوانده‌اند. علاوه بر تیترهایی که در ابتدای این گفتار ذکر شد رسانه‌های این باند، شرایط بین‌المللی جدید را برای رژیم هشداردهنده و «نگران‌کننده» می‌دانند: «اینک با آمریکای جدیدی مواجه خواهیم بود... قدرت در این کشور یکدستتر است و البته دهها میلیون مردمی که به چنین افرادی با چنان ویژگی‌های شخصیتی رأی داده‌اند و در جهان نیز طرفدارانی دارند. امواج داخلی و بین‌المللی پیروزی ترامپ و ترامپیسم آمریکایی وسیع و برای مخالفان او و بسیاری از ملت‌های جهان [بخوانید نظام منحوس ولایت فقیه] نگران‌کننده خواهد بود» (اعتماد، ۱۷ آبان).
پارامتر جدید بر بحرانها
روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید آمریکا برای رژیم، قوز بالای قوز و اضافه شدن یک پارامتر جدی بر روی همه بحرانهاست.
حتی بدون این تغییر هم خامنه‌ای در چنبرهٔ بحرانها دست و پا می‌زد. او برای جلوگیری از قیام به جنگ‌افروزی در غزه دست یازید اما پس از یک سال، بسیاری از مزدوران نیابتی خود را از دست داد؛ چنگ و دندانهای منطقه‌ای‌اش ریخت؛ ضعفهای بنیادینش برای همهٔ دنیا آشکار شد؛ فلش‌ها به سوی سر مار برگشت. به‌خاطر دخالت در اوکراین و ارسال موشک و پهپاد برای جنگ در آنجا زیر ضرب تحریم‌های جدید و انزوای بیشتر رفت. وضعیت اقتصادی‌اش به مرز انفجار رسید و دلار وارد کانال‌های ۶۰ و ۷۰ شد! اعتراضات اجتماعی شدت گرفت و تهدید قیام مثل شمشیر داموکلس روی سرش می‌چرخد.
حال، با آمدن ترامپ، به اعتراف رسانه‌های حکومتی همهٔ این بحرانها تشدید خواهد شد. به‌خصوص که این بار، شرایط به‌کلی با دورهٔ اول وی تفاوت بسیاری دارد:
«اقتصاد ایران امروز در آبان ۱۴۰۳ ضعیف‌تر از سال ۱۳۹۷ است. شرایط داخلی و بحران‌هایی که پشت سر گذاشتیم نیز بیشتر از قبل شده‌اند. به گواه وزیر امور خارجه کشورمان، شرایط بین‌المللی امروز با زمانی‌هایی که برجام منعقد شد و ترامپ آن را پاره کرد بسیار متفاوت است. ما درگیر عواقب جنگهای اوکراین و غزه هستیم و پرونده‌های میان ایران و غرب طی ۶ سال گذشته پیچیده‌تر شده است. راه حل کوتاه‌‌مدت یا میان‌‌مدتی پیش روی ما نیست. تندروها تلاش می‌کنند بریکس را به جای حل مسأله تحریم‌های ایران معرفی کنند اما به گواه خوش‌بین‌ترین کارشناسان، بریکس در بهترین حالت چند دهه آینده به بار خواهد نشست و حداقل دو عضو تأثیرگذار آن یعنی چین و هند در میان ۱۰ شریک تجاری اول ایالات متحده هستند» (هم‌میهن، ۱۷ آبان).
