بسیاری از تاریخ‌نگاران بر این باورند که رژیم نازی‌ها در آلمان مخوف‌ترین نوع دیکتاتوری در قرن بیستم بوده است، اما در حقیقت این موسولینی و فاشیست‌های ایتالیایی بودند که به نوعی استاد هیتلر به‌شمار می‌رفتند. فاشیست‌های ایتالیایی پلیس مخفی را برای سرکوب نیروهای انقلابی و مترقی ایجاد کردند؛ نهادی که بعدها الهام‌بخش گشتاپوی نازی شد. گرچه قدرت نظامی آلمان به‌مراتب از ایتالیا فراتر بود، ولی پیشگامی در سرکوب آزادیخواهان و برقراری رژیمی توتالیتر، متعلق به فاشیست‌های ایتالیاست.
جیم آزبرن، منتقد رژیم‌های دیکتاتوری، از موسولینی نقل می‌کند که گفته بود: «فقط با ریختن خون می‌توان چرخ‌های تاریخ را به حرکت درآورد». اما در نهایت، همین چرخ‌های تاریخ از روی پیکر رهبر فاشیستها عبور کرد!
با این‌که فاشیسم در اروپا سقوط کرد و به قیمت جان میلیون‌ها انسان بی‌گناه از خاک سبز این قاره جارو شد، اما تبار عقیدتی و خاستگاه عقب‌مانده آن در ایران، در قالب روحانیت و ستیز با هر گونه نوخواهی و تحول اجتماعی، هم‌چنان به‌عنوان موتور محرکه ارتجاع برای سرکوب و قلع‌وقمع آزادیخواهان و جنبش‌های ترقی‌خواه عمل می‌کند. خمینی و جانشین او بر سر چاه‌های نفتی که بی‌صاحب تلقی می‌شدند، نشستند و از تضعیف نیروهای انقلابی به دست رژیم سلطنتی سابق، بهره‌های تاریخی بردند. با انهدام دست‌آوردهای انقلاب و صدور بنیادگرایی و تروریسم، ملتی با تمدنی کهن را به خاک سیاه نشاندند.
چرا فاشیسم مذهبی هم‌چنان به حیات خود ادامه می‌دهد؟: «فاشیسم این قابلیت را دارد که به مسائل پیچیده و سؤالات دشوار، پاسخی ساده و سطحی ارائه دهد. با ایجاد دوگانه «ما و آنها»، مشکلات، کمبودها و عدم تحقق جامعه آرمانی را به گردن «دیگری» (دشمن) بیا‌ندازد و «آنها» را مقصر جلوه دهد. این دوگانه‌سازی، دیگریها را بی‌ارزش می‌کند و به پیروان تفکر فاشیستی این حق را می‌دهد که هر گونه رفتاری را که مطلوب بدانند با سایر جوامع انجام دهند. همین امر فاشیسم را در گذشته و نئو‌فاشیسم را در عصر حاضر به تهدیدی برای جهانیان تبدیل کرده است» (مرکز بین‌المللی مطالعات صلح- IPSC).
ادراک تاریخی و حساسیت ایتالیایی‌ها نسبت به فاشیسم
شاید همین تجربیات تلخ از گذشته و بیداری وجدانهای هوشیار نسبت به چگونگی و ادامه حیات فاشیسم باشد که نمایندگان، فرهیختگان و روشنفکران ایتالیایی را به حمایت و همبستگی با مقاومت مردم ایران و شورای ملی مقاومت، به‌ویژه خانم مریم رجوی، برمی‌انگیزد. این همبستگی در هر مناسبت و فرصتی مشهود است و به یاری و پشتیبانی از مقاومت ایران می‌پردازند.
کنفرانس «نه به اعدام، فراخوان به عدالت»
کنفرانسی با عنوان «ایران: نه به اعدام – فراخوان به عدالت» در تاریخ ۴ مهرماه ۱۴۰۳ در پارلمان ایتالیا برگزار شد. در این کنفرانس، شماری از سناتورها و نمایندگان مجلس این کشور از احزاب مختلف حضور داشتند. در این نشست به ویرانگریهای رژیم آخوندی در داخل و خارج از ایران و پیامدهای فاجعه‌بار آن پرداخته شد. هم‌چنین دست‌آوردها و پیشروی‌های مقاومت مردم ایران به رهبری خانم مریم رجوی مورد بحث قرار گرفت.
افزایش اعدامها، لکه ننگی بر بشریت
خانم نایکه گروپیونی، عضو کمیسیون خارجه پارلمان ایتالیا و مدیر کنفرانس، در سخنان افتتاحیه خود با اشاره به موج اعدام‌های رژیم آخوندی، گفت: «ما امروز تصمیم گرفتیم در این ماه، در واکنش به یک فراخوان برای حمایت از عدالت گردهم آییم. زمان آن رسیده است که جامعه جهانی در برابر خشونت‌های شدید علیه حقوق‌بشر و افزایش اعدامها موضع‌گیری کند. استفاده خودسرانه رژیم ایران از مجازات اعدام به‌عنوان ابزاری برای کنترل سیاسی، لکه ننگی نه‌تنها برای ایران، بلکه برای تمام بشریت است. از خانم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران، برای شجاعت و حمایت‌هایش تشکر می‌کنم. او چراغ امید کسانی است که به حقوق و آزادی باور دارند».
محرومیت مستمر زنان از آزادی
سناتور پلگرینو، عضو کمیسیون حقوق‌بشر سنا، در سخنان خود به موضوع حقوق زنان در ایران اشاره کرد و گفت: «امروز شاهد محرومیت مستمر زنان از آزادی به‌عنوان یک انسان هستیم. ما پیش‌تر گفته‌ایم که اعدامها در ایران باید متوقف شوند، اما این تنها یک شعار گذرا نیست. ما بار دیگر تأکید می‌کنیم: «نه» به شکنجه، «نه» به اعدام و «نه» به تبعیض سیاسی. ما معتقدیم که دموکراسی باید هر چه سریع‌تر برقرار شود و از برنامه ده ماده‌ای مریم رجوی حمایت می‌کنیم»
پیام مردم ایران باید شنیده شود
سناتور رافائله اسپرانزون، عضو کمیسیون خارجه، در سخنرانی خود گفت: «ما به‌عنوان نمایندگان نهادهای مهم در ایتالیا وظیفه داریم که پیام خانم رجوی را منعکس کرده و اطمینان حاصل کنیم که این پیام شنیده شود. ما باور داریم که کلمات و پیشنهادات شما نه‌تنها برای مردم ایران، بلکه برای کل بشریت نجات‌بخش است».
سناتور مارکو اسکوریا، دبیر کمیسیون سیاست اتحادیه اروپا، نیز در سخنرانی خود گفت: «می‌خواهم از خانم رجوی به‌خاطر تمام آنچه انجام داده‌اند، تشکر کنم. او با فداکاری و توانایی خود در سازماندهی جهان آزاد علیه دیکتاتوری حاکم بر ایران، همه تعهداتش را محقق می‌کند. دوست دارم که شما این را به مردم ایران بگویید که ما هستیم و همیشه با شما خواهیم بود»
سناتور روبرتو رامپی با تأکید بر نقش رژیم ایران به‌عنوان عامل اصلی جنگ‌افروزی و کشتار در منطقه، گفت: «واقعیت این است که تمام آنچه در خاورمیانه در این روزها و ساعات رخ می‌دهد، از جمله تراژدی‌ها و قربانیان، به فهرست طولانی قربانیان رژیم ایران افزوده می‌شود. رژیم ایران مسئول کشتار سیستماتیک مردم در داخل و در دیگر مناطق خاورمیانه است که با تأمین مالی گروه‌های تروریستی به بی‌ثباتی منطقه دامن می‌زند».
امانوئله پوتزولو، عضو کمیسیون خارجه پارلمان ایتالیا نیز به جنایات مداوم رژیم آخوندی در داخل کشور و جنگ‌افروزیهای آن در منطقه اشاره کرد و گفت: «دیگر نیازی نیست تصاویر را ببینید؛ کافی است اخبار را بشنوید تا دریابید که رژیم ایران هر روز بیشتر به‌عنوان چیزی که مجاهدین و خانم رجوی آن را "سر مار" معرفی کرده‌اند، آشکار می‌شود».
خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، به‌صورت آنلاین در این کنفرانس سخنرانی کرد و عزم جزم مردم و مقاومت ایران را برای سرنگونی فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران تأیید و تأکید کرد.
