آگاهان مسائل ایران می‌گویند سرریز شدن بحرانهای رژیم که راه‌حلی برای هیچ‌کدام ندارد به درون خود رژیم، از یک‌سو وحشت باندهای حاکم از حسابرسی مردمی را بیشتر کرده و از طرف دیگر در اثر همین وحشت، هر کس به فکر خویش است که با روکردن فساد و غارت دیگری، خودش را در ببرد. یکی از این صحنه‌ها مجلس ارتجاع است که این روزها یادآور مجلس دیکتاتوری سلطنتی در ماههای پیش از قیام بهمن و سرنگونی‌اش می‌باشد.
مقامات و مهره‌های حکومتی از هر یک از دو باند در وحشت از مردم برای در بردن باند خود، گوشه‌ای از چپاولها و دزدیهای باند رقیب را رو می‌کنند. روز اول دی مجلس ارتجاع صحنه یکی از فاش‌گویی‌ها بود. محمدمهدی زاهدی از جمله کسانی بود که با حمله به روحانی به پاره‌ای از دزدی‌ها و چپاولگریها در دولت اشاره کرد و از جمله گفت: «در طول ۶سال و نیم از عمر دولت سفره‌های مردم هر روز کوچک‌تر و سفره‌های برخی نورچشمی‌ها بزرگ‌تر شد... آیا از مافیای دارو و تجهیزات پزشکی خبر داشتید؟ آیا از توزیع نابسامان داروهای بیماران سرطانی و صعب‌العلاج مطلع بودید؟... تازه چگونه است که هر جا می‌رویم مردم از عدم واریز یارانه معیشتی صحبت می‌کنند؟ از شما خواهش می‌کنم مقرر فرمایید حداقل نام ۱۸میلیون سرپرست خانوار یارانه‌بگیر معیشتی را اعلام فرمایید تا صدق گفتارتان مشخص شود».
بعد از مافیای دارو، فقط به گوشه‌ای از کارنامه مافیای چای و برنج که در انهدام کشاورزی به‌خصوص در زمینهای شمال نقش تعیین‌کننده داشته اشاره شد. مهرداد لاهوتی، عضو مجلس آخوندی، بدون اشاره به جزییات این جنایت گفت: «تعرفه واردات چای، بابا این باندهای مافیا را جناب آقای حضرتی از این درب ما از این درب ما بیرون می‌کنیم از یک سوراخ دیگه می‌آیند داخل، خب ما تعرفه واردات چای ما ۷۰هزار تن تولید چای داشتیم تو این کشور بابا چه بلایی به سر چای بگذارید ما تو این شرایط تحریم محصول خودمان را خودمان تولید بکنیم تعرفه واردات چای خارجی را از بیست درصد آقای وزیر صمت کرد پنج درصد... ما امسال ۳میلیون تن برنج تولید کردیم آقای رئیس‌جمهور ما این حرف تو را باور بکنیم یا ۴ماهه اول دستور دادی که یک چیزی حدود یک میلیون و ۱۰۰هزار تن وارد کشور کردی؟ با این ژستی که آمدی اینجا پشت همین میکروفن گرفتی این را باور بکنیم یا این بی‌عدالتی یا منافع یک سری آدمهای صاحب منافع را و خیانتی که کردی را باور بکنیم؟».
علی ساری، عضو مجلس ارتجاع، پرونده پولهای به یغما رفته‌ای را که قرار بود صرف آب و فاضلاب شهر اهواز شود و بانک جهانی در اختیار رژیم قرار داده بود را مورد اشاره قرار داد و از جمله گفت: «تذکر دوم من به وزیر نیرو آقای وزیر نیرو ارزیابی نمودند و منابعی را از صندوق توسعه ملی خواستار شدند و خوشبختانه اقدامات اساسی انجام گرفت و این مبلغ نزدیک ۵۰۰میلیون دلار یا معادل ۳۷هزار میلیارد است آقای وزیر نیرو لطفاً بفرمایید در خصوص مبلغ قبلی که از بانک جهانی گرفته‌اید و حدود ۱۰۲میلیون آن تقریباً دریافت شده کجا رفته است آقای وزیر لطفاً شفاف کنید برای مردم با این مبلغ تا کجای مشکل آب و فاضلاب اهواز را حل کرده‌اید؟».
ناظران سیاسی می‌گویند اینها سؤالات دیرهنگامی است که در جریان قیام مردم هیچ باندی را از حسابرسی مردمی در نخواهد برد و بیشتر بنزین بر آتش خشم مردم بپاخاسته می‌ریزد تا زودتر ریش و ریشهٔ دیکتاتوری مذهبی حاکم بر میهنمان را بسوزانند.
