بازنشستگان در ادامه اعتراضات خود روز ۱۷مهر ۹۸مقابل سازمان برنامه و بودجه رژیم تجمع کردند و نسبت به وضعیت معیشت و درمان خود، و گرانی افسار گیسخته اعتراض کردند.
آنها در تراکتهایی نوشته بودند: «بازنشسته بپاخیز علیه رفع تبعیض،کو بهداشت کو درمان مرگ بر ظالمان، گرانی تورم بلای جان مردم...».
بازنشستگان از اواخر سال ۹۷تاکنون چندین بار در اعتراض به وضعیت بد معیشتی و عدم رسیدگی دولت ضدمردمی به خواست‌هایشان و مدیران فاسد در صندوقهای بازنشستگی تجمع کرده‌اند.
صندوقهای تأمین اجتماعی که سرمایه آن متعلق به کارگران و کارمندان زحمتکش و بازنشستگان فقیر کشور است، همواره مورد غارت مهره‌های حاکمیت، مدیران دزد و فاسد و دولت ضدمردمی قرار گرفته، و بحران کنونی در سازمان تأمین اجتماعی و صندوقهای بازنشستگی نیز ناشی از این فساد و غارتگری است.
بذل و بخشش‌های صدها میلیارد تومانی، واگذاریهای شرکتها و مؤسسات وابسته سازمان تأمین اجتماعی به ثمن بخس به عناصر و نهادهای حکومتی، و سایر چپاول‌هایی که از صندوقهای بازنشستگی و تأمین اجتماعی شده و می‌شود، باعث نابودی اموال بازنشستگان است.
ساختار مدیریت سازمان تأمین اجتماعی ساختاری فاسد و هیات امنای آن هم از میان عناصر دزد و فاسد انتخاب می‌شوند، که هیچ ربطی به کارگران، فرهنگیان، کارمندان و بازنشستگان ندارند.
در شرایطی که تنها سه سهم از سرمایه سازمان تأمین اجتماعی متعلق به دولت است، افراد هیات امنای آن توسط دولت و از میان عناصر دولتی و حکومتی انتخاب می‌شوند.
عناصری هم که به‌عنوان کارگر، فرهنگی و... در شوریعالی تأمین اجتماعی راه یافته‌اند به هیچ‌وجه نمایندگان کارگران، معلمان، بازنشستگان نبوده و نیستند بلکه عناصری همدست با سایر اعضای هیات امنا در چپاول اموال سازمان تأمین اجتماعی هستند.
سایت اعتماد آنلاین به نقل از رئیس کانون بازنشستگان می‌نویسد: «ما بازنشستگان تأمین اجتماعی امید چندانی به خانه‌دار شدن توسط اقدامات دولت یا تأمین سبد غذایی ارزان نداریم؛ دولت قبل از هر چیز، بدهی ۲۵۰هزار میلیارد تومانی خود را به تأمین اجتماعی بپردازد؛ بدهی‌ای که سازمان را تا مرز استقراض و آستانه ورشکستگی کشانده است....». (اعتماد آنلاین ۱۹مهر ۹۸)
روزنامه رسالت وابسته به باند خامنه‌ای نیز از قول او می‌نویسد: «ماهی چهار هزار میلیارد تومان از جیب بازنشستگان به جیب دولت می‌رود». (رسالت ۲۰مهر ۹۸)
حاکمیت فاسد آخوندی سیستم کاری تأمین اجتماعی را طوری پایه‌گذاری کرده تا مردم بیمه شده همواره چپاول شوند و آسیب بینند.
یکی از موارد چپاول در تأمین اجتماعی دست اندازی دولتهای ضدمردمی به منابع سازمان تأمین تامین اجتماعی است.
مورد دیگر در زمینه فروش و واگذاری اموال آن نظیر شرکت‌های شستا با ثمن بخس به نهادها و ایادی حکومتی است.
فساد در زمینه پاداش‌ها و پرداختی به عوامل رژیم هم یکی از موارد فساد سازمان‌یافته در این نهاداست.
آن‌چنان که در سالهای اخیر موارد زیادی از فساد و اختلاس در سازمان تأمین اجتماعی و صندوقهای بازنشستگی، مربوط به نمایندگان مجلس ارتجاع و ایادی رژیم از هر دو باند حکومتی بوده است.
در شرایطی که وضعیت معیشتی افراد تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی سال به سال وخیم‌تر می‌شود، اما مدیران و معاونان تأمین اجتماعی با دریافت حقوق‌های نجومی، حق الزحمه و پاداش تا توانسته‌اند اموال آنرا غارت کرده‌اند.
این درجه از فساد و غارت در سازمان تأمین اجتماعی در صورتی است، که تأمین اجتماعی به‌معنای واقعی آن یعنی درمان رایگان و بیمه بیکاری برای همه کارگران و بازنشستگان درحد استانداردهای پذیرفته شده در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته که در ایران آخوند زده از افراد تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی دریغ شده است.
هر بار نیز که مدیران فاسد در مقابل اعتراضات بازنشستگان و مستمری بگیران قرار می‌گیرند، حرف آنها این است که تأمین اجتماعی و صندوقهای بازنشستگی پولی در بساط ندارند.
در شرایطی اعلام می‌شود تأمین اجتماعی پول ندارد، که بنا بر گزارش سایت حکومتی صراط از اولین جلسه دادگاه شبنم نعمت‌زاده دختر وزیر سابق صنعت دولت آخوند حسن روحانی «برحسب تحقیقات انجام شده از سوی وزارت اطلاعات شرکت دارویی رسا متعلق به نعمت‌زاده است و ۳۵۰میلیارد تومان بدهی داشته و شرکت توسعه رسا فارما نیز متعلق به ایشان است.مشخص شده است که بدهی این شرکت به شرکت شستا متعلق به تأمین اجتماعی ۱۰۰میلیارد تومان است و ۲۰۰فقره چک برگشتی داشته است ». (سایت صراط ۲۵شهریور ۹۸)
آن روی سکه فساد و چپاول‌های نجومی در سازمان تأمین اجتماعی مستمری ناچیزی است که به بازنشستگان و مستمری بگیران تعلق می‌گیرد که حدود یک پنجم خط فقر است.
مستمری که درحد و بخور نمیر هم نیست، و پرداخت آن هم چند ماه به تعویق می‌افتد، طوری که بازنشستگان ناگزیر می‌شوند مستمراً کمی در مقابل مجلس ارتجاع و سایر نهادهای حکومتی تجمعات اعتراضی برگزار کنند.
خلاصه این‌که بحران کنونی در سازمان تأمین اجتماعی بحران غارت سازمان‌یافته‌ای است، که حاکمیت ضدمردمی و مدیران چپاولگر سازمان تأمین اجتماعی برای مستمری بگیران ایجاد کرده‌اند.
