هراس از توفانی که همه میدانند در راه است، هر دو باند حاکم را به چارهجویی واداشته است. روحانی، علاج را در گفتاردرمانی میداند و از اعضای دولت خودش ناراضی است که چرا روزهٔ سکوت گرفتهاند و به مردم توضیح نمیدهند و آنها را قانع نمیکنند. در باند مقابل هم برخی کم و بیش همین حرف را میزنند و مثلاً امامجمعه خامنهای در اصفهان میگوید دشمن شبهات زیادی در افکار جوانان بهوجود آورده و روحانیان باید این شبهات را برطرف کنند. اما در هر دو باند میگویند کسانی هستند که میگویند\ سیاستهای ما به بنبست رسیده و بایستی در آنها بهطور اساسی تجدیدنظر کنیم و بعضی هم حرف آخر را میزنند و میگویند هر انقلابی یک عمری دارد که به اندازه ۲-۳نسل است. یعنی خلاصه اینکه این حاکمیت آخوندی هم عمرش بهسر آمده و نباید توقع زیادی داشت.
روحانی برای دفع نگرانیهای مردم و دفع رفتار دشمنان میگوید: «باید خودمان را اصلاح کنیم» و «ما برای حل این مشکلات باید از مردم کمک بگیریم. آنها را قانع کرده و با خود همراه کنیم تا مردم پشتیبان ما شوند. ما باید به مردم توضیح بدهیم مشکل چیست. اگر مردم اطلاع کافی نداشته باشند دیگران میتوانند مردم را تحریک کنند. ما با مردم کم حرف میزنیم. مدیران دولتی ما روزه سکوت گرفتهاند. نمیدانم از چه میترسند». (خبرگزاری ایسنا ۱اردیبهشت ۹۷)
آخوند طباطبایینژاد، امامجمعه خامنهای در اصفهان نیز خواستار گفتاردرمانی برای مردم و بهویژه جوانان میشود تا شبهههای آنها برطرف شود! «یکی از کارهای مهمی که دشمن داره انجام میده نفوذ در افکار مردم است شبههافکنی باید این شبهه را برطرف کرد».(تلویزیون رژیم ۱اردیبهشت ۹۷)
مصطفی تاجزاده از باند موسوم به اصلاحطلبان نیز ضمن اشاره به تنفر مردم از حکومت آخوندی و اذعان به اینکه این وضعیت «نه تنها زنگ خطر را برای دولت آقای روحانی بلکه برای همه به صدا درآورده است» اعتراف میکند «ما فرصت زیادی نداریم» و شرایط «نامساعد» و «سیاستهای جاری به بنبست رسیده است» به همین دلیل « باید در نحوه اداره کشور تجدیدنظر صورت بگیرد».
این مهره حامی دولت روحانی نگرانیاش را نسبت به وقوع قیامی دیگر چنین ابراز میکند: «ریشه اعتراضات ریماه ۹۶ به عدمتحقق مطالبات مردم بازمیگردد. نگرانی امثال بنده این است که اعتراضات در حال حاضر به احتمال زیاد به خشونت کشیده میشود»! (روزنامه آرمان اول اردیبهشت ۹۷)
روزنامه اعتماد وابسته به باند روحانی نیز مینویسد: «مسؤلان و ادارهکنندگان کشور همین تازگیها اعتراضات گسترده دیماه را پشت سر گذاشته و میدانند که جلب رضایت مردم و رفع مشکلات آنان اوجب واجبات است. تحلیلگران سیاسی از هر دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا زمستان ۹۶ را با تأکید بر بهرسمیت شناختن اعتراضات مردم و ضرورت شنیدن صدای آنها به پایان برده و نسخه مورد توافقشان نیز گفتگوی ملی بود». (اعتماد ۱اردیبهشت ۹۷)
تمامی این اظهارات نمایانگر ناکارآمدی نظام برای مقابله با خواستهای مردم و به بیان دقیقتر رسیدن آن به نقطه بنبست است که سیاست سرکوب نیز برای آن چندان مفید فایده نیست و به همان مفهومی که تاجزاده میگوید: «سیاستهای جاری به بنبست رسیده است».
از این بابت است که افراد نامبرده که خودشان ید طولایی در سرکوب و تئوریزه کردن آن داشتهاند، اکنون به فکر «اصلاح خود»، «برطرف کردن شبههها» و ضرورت «تجدیدنظر در اداره کشور» و... افتادهاند.
آنان توفان انقلاب و قیام را در راه میبینند و نگران این هستند که سیل بنیانکن قیام تمامیت نظام را از جا برکند و این حاکمیت را به گور تاریخیاش میاندازد.