در میان اظهارات مقامات و مهره‌های رژیم در عرصه مسائل داخلی و خارجی، هر چند تهدید دشمن خارجی برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی‌های داخلی همیشه عمده می‌شود، اما وقتی پای مصالح نظام به میان می‌آید تهدید اصلی رژیم که مردم ایران و مقاومتشان است بارز می‌شود. این روزها این صدا از درون رژیم بیش‌از‌پیش به گوش می‌رسد.
وحشت از قیام مردم ایران و نفرتشان از نظام آخوندی در کانون منازعات و هشدارهای مقامات و مهره‌های رژیم قرار گرفته است.
علی ابراهیمی عضو مجلس ارتجاع در روز ۳۰اردیبهشت نسبت به بروز آشوب در اثر تدوام سیاست‌های غارتگرانهٔ رژیم ابراز وحشت کرد و هشدار داد: «در صورت ادامه روند فعلی و عدم برنامه‌ریزی برای افزایش قدرت خرید اقشار متوسط و ضعیف فاصله طبقاتی از قبل بیشتر شده و زمینه بروز نارضایتی، اعتراض مردمی و حتی آشوبهای ناشی از ناتوانی در تأمین معیشت را به‌دنبال خواهد داشت».
این عضو مجلس ارتجاع در ادامه به‌صورت سربسته به چپاولهای دولتی و سپاه تحت عنوان« فعالیت‌های موازی» و «فعالیت‌هایی که هیچ نقشی در اقتصاد ندارد» اشاره کرد و به نظام برای از دست دادن زمان در برابر واکنش محتوم مردم هشدار داد و گفت: «وقت آن رسیده که دولت ضمن صرفه‌جویی در هزینه‌ها از تخصیص بودجه به فعالیت‌هایی که در حال حاضر هیج نقشی در اقتصاد ندارد خودداری کرده و بدون تعارف و ملاحظه از فعالیت‌های موازی جلوگیری کند و اجازه ندهد فشارهای اقتصادی بیش از این بر مردم تحمیل گردند.
این روزها ایامی بس سرنوشت‌ساز و خطیر و آزمونی ماندگار برای مردم و مخصوصاً مسئولان خواهد بود هر گونه غفلت امروز، فردای زیان باری را برای کشور و نسل آینده رقم خواهد زد پس باید به جای تندروی و ایجاد فضای هیجانی فضای همدلی و تعامل را بر جامعه حاکم کنیم و اگر می‌خواهیم گرفتار چرخش بطرف دشمن نشویم باید نسبت به مردم نرمش نشان دهیم».
«آه مردم مظلوم» تعبیری بود که قاسم ساعدی عضو وحشت‌زدهٔ مجلس ارتجاع در مورد انفجار خشم مردم در برابر وعده‌های بر زمین ماندهٔ دولت روحانی به زبان آورد. وی گفت: «تا کی وعده‌های بی‌عمل تا کی بی‌تفاوتی؟ تا کی بی‌تدبیری؟ مگر قرار نبود خسارتهای مردم سیل‌زده در اسرع وقت جبران شود پس چه شد؟ مگر قرار نبود مردم به خانه هایشان برگردند؟ پس چه شد؟ آیا خبر دارید که مردم بعضی از روستاهای سیل‌زده در گرمای سوزناک تابستان هنوز در چادر و زیر درختان زندگی می‌کنند؟ آیا خبر دارید که به‌رغم فروکش آمدن سیلاب هنوز سیل بندهای شکسته شده بسته و ترمیم نشده است؟ و هنوز خانه‌های مردم و زمینهای کشاورزی تا دو متر زیر آب هستند...وجدانهای خموش دولتمردان خود را بیدار کنید... تا از آه مردم محروم نجات یابید.... کجاست پرداخت غرامت خانه‌های ویران شده سیل‌زدگان؟ کجاست وام های بلا عوض و کم بهره سیل‌زده‌ها؟ کجاست وعده پرداخت خسارتهای کشاورزان و دامداران آسیب دیده از سیل؟» (مجلس ارتجاع – ۳۰ادریبهشت)
روزنامهٔ حکومتی ابتکار در روز ۳۰اردیبهشت با یادآوری این‌که «دیگر نمی‌توان به شیوه‌های گذشته» و «برخوردهای قضایی و بگیر و ببندهای پلیسی» چندان امید داشت، نسبت قیام مردم با عبارت « عبور جامعه ایران از مرزهای مشروعیت نظام» هشدار داد و نوشت:« چنان‌چه بدنه اجتماعی ایران ـ که همواره به شکل توده‌یی عمل می‌کند ـ به نقطه بی‌اعتمادی کامل نسبت به گفتمانهای درون حاکمیت برسد، بهسرعت از مرزهای مشروعیت هم عبور کرده و شرایط بهمراتب وخیم خواهد شد».
پیش از این هم محمدعلی وکیلی عضو هیأت‌رئیسه مجلس ارتجاع با یادآوری این‌که « در سیاست داخلی چندان وضع مطلوبی نداریم. ما مدتها است در داخل گرفتار جنگ تورم، بیکاری و فساد هستیم »نسبت به درماندگی و به گل نشستگی نظام هشدار داده بود: «مینهای بیکاری و تورم و فساد هرلحظه ممکن است در داخل منفجر شود. وضع سیاست داخلی هم چندان به سامان نیست. نه معیشت حال خوبی دارد و نه آزادی، وضع خوبی!
نه اقتصاد، به قاعده است و نه سیاست. مطالبات مردم در داخل سالها انباشته شده است».
