در نهم دسامبر ۲۰۲۵، اجلاس عمومی کنگره آمریکا میزبان سخنرانیهایی بود که نه تنها بر وضعیت بحرانی حقوقبشر در ایران تأکید داشت، بلکه مبارزه مردم ایران را در چارچوب مبارزات تاریخی جهانی برای آزادی و حاکمیت مردمی قرار داد. رندی وبر، نماینده کنگره از تگزاس، و ول هویل، نماینده اوریگان، با تمرکز بر شجاعت مردم ایران و حمایت از برنامه ۱۰مادهای مریم رجوی، تصویری از یک جنبش اصیل مردمی را ارائه دادند که ریشه در اصول جهانشمول حقوق و آزادی دارد.
ول هویل سخنان خود را با ابراز «حمایت از یک ایران آزاد و در همبستگی با زنانی که رهبری این مبارزه را برعهده دارند» آغاز کرد. او تصریح کرد که این زنان نه فقط برای خود، بلکه برای نسلهای آینده مبارزه میکنند «تا نسل بعدی بتواند با امید به جای ترس و فرصت به جای سرکوب رشد کند». مطالبه این زنان چیزی جز «کرامت انسانی اولیه، حق زندگی بدون ترس، صحبت آزادانه و تصمیمگیری در مورد زندگی خود» نیست.
رندی وبر با تعمیق این تحلیل، مبارزه مردم ایران را بهمثابه بازتابی از قلب تپنده تاریخ خود آمریکا دانست. او اظهار داشت که «مبارزه برای مردم ایران یک کشمکش دور و ناآشنا نیست. میدانید، از بسیاری جهات، این مبارزه پژواک قلب تپنده داستان خود ماست داستان آمریکا».
وبر با ارجاع به دوران بنیانگذاران آمریکا که حرفه، آبرو و خانوادههایشان را به خطر انداختند تا ملتی بر پایه حقوق و آزادی به جای سرکوب بنا شود، تأکید کرد که «آن روح امروز در خیابانهای تهران، شیراز، اصفهان و بیش از ۱۰۰۰شهر و روستا در سراسر ایران زنده است».
وبر همچنین به شباهت این دوره با رکود بزرگ اشاره کرد و با استناد به سخنان رهبران تاریخی، تأکید کرد که «ناامیدی هرگز سرنوشت نیست». او مریم رجوی را بهعنوان رهبری شجاع توصیف کرد که میتواند «انرژی اخلاقی میلیونها نفر را برانگیزد»، مشابه نقشی که وینستون چرچیل در مواجهه با تجاوز در قرن بیستم ایفا کرد. وبر همچنین این مبارزه را با دوران حقوق مدنی آمریکا مقایسه کرد و به نقلقولی از دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور استناد نمود که میگوید: «کمان جهان اخلاق طولانی است، اما به سوی عدالت خم میشود».
نکته محوری سخنرانی وبر، اصرار بر حاکمیت مردم ایران بود. او بهصراحت اعلام کرد: «بازگشت حاکمیت به ایران از سوی خود مردم ایران رخ خواهد داد. آنها سرنوشت خود را خواهند نوشت. آنها آینده خود را تعیین خواهند کرد».
از دیدگاه وبر، بهترین واکنش جهان آزاد این است که «در کنارشان بایستد، نه برای هدایت مسیرشان، بلکه برای تأیید آن؛ نه برای تحمیل اراده خودمان، بلکه برای حمایت از حق آنها در بیان ارادهٔ خودشان».
وبر حمایت خود را از مریم رجوی بر اساس طرح ۱۰مادهای او مستدل کرد. این طرح بهعنوان یک نقشه راه دموکراتیک، اصول بنیادین یک ایران نوین را بر اساس مؤلفههای زیر ترسیم میکند:
اولین گام، «رد حجاب اجباری و حکومت مطلقه ولایت فقیه، تأیید حاکمیت مردم در یک جمهوری مبتنی بر رأی همگانی و کثرتگرایی» است. این طرح بر آزادیهای سیاسی شامل «آزادی بیان، احزاب سیاسی، تجمعات، مطبوعات و اینترنت» تأکید دارد.
طرح خواستار «انحلال و برچیدن سپاه پاسداران، نیروی تروریستی قدس، نیروی بسیج، وزارت اطلاعات و تمامی گشتها و نهادهای سرکوبگر» است؛ همچنین، بر «ممنوعیت شکنجه و الغای مجازات اعدام» و پیگیری «عدالت برای زندانیان سیاسی قتلعام شده» تأکید شده است. جدایی دین از دولت و آزادی ادیان و مذاهب نیز جزء مواد اصلی است.
این برنامه «برابری کامل جنسیتی» و الغای هر گونه تبعیض را تضمین میکند و حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، تحصیل و اشتغال را بهرسمیت میشناسد. در حوزه قضایی، طرح ۱۰مادهای خواستار «قوه قضاییه و نظام حقوقی مستقل منطبق با استانداردهای بینالمللی» و انحلال دادگاههای موسوم به انقلاب است.
وبر در پایان سخنانش، آزادی انسانی را نه ایدهای غربی یا آمریکایی، بلکه «حقیقتی جهانشمول» خواند. او نتیجهگیری کرد که یک «حکومت ایران که توسط مردمش ساخته شود، با نیروی مردمش پیش برود و در برابر مردمش پاسخگو باشد، نیرویی برای ثبات خواهد بود، نه آشوب». این لحظه تاریخی نشان میدهد که «وقتی مردمی حاکمیت مستقل را مطالبه میکنند و جهان آزاد از آنها حمایت میکند، جهان تغییر میکند».
پانوشت:
مطالب داخل گیومه برگرفته از سخنرانیهای خانم «ول هویل» و آقای «رندی وبر» در کنگره آمریکا به تاریخ ۱۵دسامبر ۲۰۲۵ است.
