پاسدار قالیباف رئیس مجلس ارتجاع روز سهشنبه ۵بهمن، اعترافهای تکاندهندهیی به وضعیت فاجعهبار زنان میهنمان کرد و از جمله گفت: «امروز حدود ۵میلیون نفر زن سرپرست خانوار وجود دارد؛ ۵۲درصد این افراد فاقد بیمه و مستمری هستند، همچنین ۳۸درصد این افراد جزو ۳دهک پایین جامعه محسوب میشوند؛ در این میان ۱۹درصد این افراد که قریب یک میلیون نفر میشوند تحت هیچ پوشش حمایتی قرار ندارند».
او همچنین برای زنان سرپرست خانوار «در این شرایط سخت اقتصادی» شیادانه دل سوزاند.
در همین جلسهٔ مجلس ارتجاع، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس ارتجاع از «افزایش نگرانکننده آمار زنان سرپرست خانوار، زنان مطلقه و دختران مجرد» سخن گفت و افزود: «در سال۸۵ تعداد زنان سرپرست خانوار، یک میلیون و ۲۰۰هزار نفر بود اما هر ساله به این میزان افزوده شده است». به این ترتیب در ۱۵سال اخیر تعداد زنان سرپرست خانوار ۴برابر شده است.
یکی دیگر از اعضای مجلس به نام عزیزی گفت: «حدود ۱۳دستگاه خود را در زمینه زنان سرپرست خانوار متولی میدانند و هر کدام از آنها وظایفی را عهدهدار شدهاند، اما تنها قشری که رها شده زنان سرپرست خانوار است».
باید بر این ۱۳نهاد، ۲۵نهاد را نیز باید افزود که تحت عنوان «حجاب و عفاف» وظیفهٔ سرکوب زنان را به عهده دارند.
واقعیت این است که زنان و دختران میهنمان بهرغم آنکه حدود ۶۰درصد ظرفیت دانشگاهها را به خود اختصاص دادهاند، اما سیاست رسمی این رژیم که سردمدارانش به بیانهای مختلف بارها تکرار کردهاند، راندن آنان از ساحت جامعه به پستوی خانههاست. از خامنهای که وظیفه اصلی زنان را خانهداری و بچهداری تعریف کرده تا دیگران، همه به بیانهای مختلف همین دیدگاه درجه۲ دیدن زن را بازگو کردهاند.
رئیسی جلاد چندی پیش ضمن مخالفت با شیفت شب در مشاغل زنان گفت: «خانمها بالاخره خانم هستند».
انسیه خزعلی، معاون امور زنان و خانواده آخوند رئیسی هم که در واقع وظیفهٔ اصلیاش خانهنشین کردن زنان است، بر دورکاری زنان تأکید کرد و گفت: «زنان مسئولیتهای بیشماری دارند به همین دلیل تلاش شد تا پس از فروکش کردن کرونا آنان همچنان به دورکاری خود ادامه دهند». او همچنین کار کردن زنانی که فرزندی در خانه دارند را نیز «ظلم» خواند.
زنستیزی رژیم در تلاش برای حبس خانگی زنان، تنها به این موارد اکتفا نمیکند، بلکه ایدهآل خلیفهٔ ارتجاع که آن را از زبان امامجمعههای خود بیان میکند این است که اگر بتواند کوچه و خیابان را آنچنان برای زنان ناامن کند که جرأت نکنند در خیابان ظاهر شوند.
چندی پیش آخوند علمالهدی امام جمعه و نمایندهٔ خامنهای در مشهد در جمعهبازار این شهر گفت: «اظهار نفرت از زن بیحجاب یک تکلیف الهی است».
آخوند طباطبایینژاد، امامجمعه اصفهان نیز صراحتاً خواستار «ناامن شدن» فضا برای بدحجابان شد.
«اظهار نفرت از زن بیحجاب» و «ناامن شدن» فضا برای زنان نیز روشهای جنایتکارانه و شناخته شده خود را دارد.
اما واقعیت این است بهرغم آنکه رژیم زنستیز آخوندی از هیچ جنایت و رذالتی در حق زنان کوتاهی نکرده، بهرغم کشتار هزاران تن از رشیدترین زنان مجاهد و مبارز ایران، بهرغم تلاش برای حذف زنان از صحنهٔ حیات اجتماعی، در این امر به سختی شکستخورده است. شاهد این شکست حضور زنان آزادهٔ ایرانی در صف نخست حرکتهای اعتراضی و خیزشها و قیامها، طی تمام سالهای اخیر است.
شاهد این شکست حضور درخشان زنان در بالاترین سطوح رهبری و فرماندهی مقاومت سازمانیافته و در کانونهای شورشی در سرتاسر ایران است.
شاهد این شکست اظهارات پاسدار قالیباف در همان جلسهٔ ۵بهمن است که از خامنهای نقل کرد که خطاب به سردمداران رژیم گفته است «۲۰سال نسبت به موضوع زنان غفلت و کوتاهی کردهایم».
خاماندیشی است اگر تصور شود که منظور خامنهای این است که ۲۰سال است در مورد زنان اجحاف شده، این تصور نه با ماهیت غیرقابل تغییر ارتجاع حاکم، که زنستیزی از ارکان آن است، میخواند و نه با عملکرد این رژیم طی ۴۳سال گذشته، بلکه به سیاق ابراز ندامتهای خمینی دجال و خود خامنهای، معنی واقعی سخن او این است که در سرکوب و جنایت علیه زنان به حد کفایت اقدام نشده است؛ کمااینکه از نظر خامنهای قبل از ۲۰سال اخیر، در برخورد با زنان، با آن همه اعدامها و زندان و شکنجه در دههٔ ۶۰ غفلت و کوتاهی نشده است.
اما حقیقت آن است که زنان ایرانی در پرتو آن همه رزم و رنج و خونی که از پیکر رشیدترین زنان این میهن در زندانها و شکنجهگاهها جاری شده، اکنون به ماده انفجاری جامعه ایران تبدیل شدهاند. زنان در سطوح رهبری نیز به مدار غیرقابل برگشتی از رشد و اعتلا دست یافتهاند که در دنیای معاصر بیهمتاست. و این ریشه همه وحشت خامنهای و سردمداران نظام زنستیز ولایت فقیه است و نهایتاً نیز ضربه کاری را از همین نیروی انفجاری تغییر خواهند خورد.