یک‌سال پیش در چنین روزی نوشتیم: «قیام آبان، یک نقطهٔ عطف در جنبش مقاومت ایران» است؛ نقطهٔ عطف به این دلیل که راه بازگشت به عقب و تمکین به شگردهای سازشکارانه، با هدف رنگ و لعاب‌مالی و بزک این رژیم را بست و براندازی استبداد دینی را در بطن جامعه نهادینه کرد.
افزوده بودیم که بعد از آن قیام شرایط هرگز به عقب برنمی‌گردد. آبان، آبانهای دیگری می‌پروراند و تا خاکستر کردن نظام ولایت فقیه از پا نخواهد نشست.
در آن نوشتار این نکته برجسته شده بود که تا رسیدن به نقطهٔ عطف دیگر، قیام آبان به تحولات آتی سمت و سو خواهد داد. از این رو در حرکت بر روی بردار زمان، هر لحظه امکان وقوع قیامی مشابه یا بزرگ‌تر از آبان متصور است.
آبان یک استمرار است
نوشته بودیم «قیام آبان همواره در کمین» است. آن قیام آتشین، نامیرا و پایدار، جوان و با نشاط، سرخ‌رو و پر انرژی، با خشم‌هایی بسا سوزان‌تر و انبارهایی از باروت، ارادهٔ خود را صیقل می‌زند. آبان یک استمرار است. متعلق به دیروز نیست. زخمی شده است ولی پلنگ‌وار برای لحظهٔ مناسب پرش، آماده است. ممکن است همین امروز، همین لحظه یا ساعتی بعد و در روزی که قابل تصور نیست با یک جرقه در قامت آتشفشانی مهیب ظاهر شود.
هر حادثه‌یی در شرایط انفجاری امروز ایران، می‌تواند در حکم یک جرقه باشد.
آن جرقه، قتل دلخراش «مهسا امینی» بود.
اشتباه فاحش خامنه‌ای
هم‌چنین در مطلبی با عنوان «دست‌آوردهای جنبش انقلابی از آبان۹۸ تا آبان۱۴۰۰» نوشته بودیم: «شاه با آتش گشودن بر روی تظاهرات‌کنندگان، اشتباه فاحشی را مرتکب شد؛ اشتباهی که او دیگر نتوانست آن را جبران کند. او با زبان آتش و حکومت نظامی با مردم آزادیخواه گفتگو کرد و بهای قانونمند آن باختن تاج و تخت بود.
خامنه‌ای نیز با صدور دستور آتش به‌روی قیام‌آفرینان در آبان۹۸ حکم مرگ خود را صادر کرد».
اکنون ولی‌فقیه سرشکسته و مغبون در مواجهه با امواج مهارناپذیر انقلاب دمکراتیک مردم ایران در بن‌بست خودساخته گرفتار آمده است. همان‌طور که در پیام ۸آبان ۱۴۰۱ مسعود رجوی آمده بود: «اگر سرکوب نکند طوفان قیام و انقلاب بالا می‌گیرد. اگر به سرکوب حداکثری رو بیاورد، شعله‌های آتش جواب آتش فروزان می‌شود و طومار ولایت را در هم می‌پیچد».
آبان، تجلی درخشش یک استراتژی امتحان پس داده
آنچه یادآوری و خاطرنشان شد، از جنس پیشگویی و کشف و شهود نبود، ریشه در قوانین سرسختی دارد که یک استراتژی امتحان پس‌داده (۱) را بر شانه‌های خویش حمل می‌کنند.
اکنون پس از پیمایش سه سال بر روی بردار استمرار آبان و رسیدن به آبان ۱۴۰۱، صحت داده‌های قبلی اثبات می‌شود. آبان آتشین ۹۸ در تداوم خود بر بستری از نارضایتی‌های انفجاری به یک قیام سراسری بالغ شد؛ قیامی که نخستین ویژگی آن وقفه‌ناپذیر و استمرار است. از این رو در فرهنگ و پویهٔ مشترک ایرانیان آزاده، این قیام سیمای یک انقلاب را به خود گرفته است؛ انقلابی دمکراتیک برای آزادی از استبداد و توتالیتاریسم دینی.
همان‌طور که در گذشته نوشته بودیم:
قیام آبان۹۸ نتیجهٔ قانونمند و تکاملی مقاومت‌ها، حماسه‌ها و قیامهای پیشین علیه دیکتاتوری مذهبی و برآمد و میوه‌ٔ آنهاست (۲) اینک باید تصریح کرد انقلاب دمکراتیک ایران نیز محصول تصادف یا شانس نیست؛ زیرا بر بستری قانونمند حرکت کرده و از یک راهبرد شناخته شده برخوردار بوده است؛ راهبردی که مقاومت ایران، بذرهای آن را وجب به وجب در شوره‌زار ولایت فقیه ساخته پاشیده و با خون عزیزترین جوانان این میهن آبیاری کرده است. مرزبندی سرخ و عبورناپذیر با شاه و شیخ در طینت این انقلاب بوده است.
بیش‌از‌پیش معلوم شد که در جامعهٔ ایران، یک قطب‌بندی بیشتر نیست، باقی تقسیم‌بندیها، فراکسیون‌سازی‌ها و جناح‌بندیها و اپوزیسیون‌تراشی‌ها کف روی آب است. در یک‌طرف نظام ولایت فقیه با تمام شکل‌ها و شکلک‌های آن قرار دارد و در طرف دیگر براندازان با پیشتازی مقاومت ایران و کانون‌های شورشی و خلق قیام‌آفرین.
از آن آبان تا این آبان
تمام ویژگیهای قیام آبان ۹۸ در مدار بالابلندتر در انقلاب ۱۴۰۱ حضور دارند؛ از قبیل رادیکالیسم انقلابی، سازمان‌یافتگی، پیشتازی زنان، هدف گرفتن اصل ولایت فقیه و شخص خامنه‌ای، مرزبندی با سلطنت مدفون، فداکاری و پاک‌باختگی برای آزادی و... علاوه بر آن باید تأکید کرد اگر در قیام آبان اقشار فرودست و حاشیه‌نشینان زحمتکش به میدان آمدند، اینک تمامی اقشار و ملیتها در برابر استبداد فرتوت دینی به قیام برخاسته‌اند. به‌عبارت دیگر ایران تمام‌قد در برابر عمامه‌داران صف‌آرایی کرده است. پرچمداری زنان و دختران جسور و شجاع ایرانی از مؤلفه‌های چشمگیر این دوران است. حضور جوانان انقلابی در صحنه‌های خطیر قیام باعث شده است که قلب شهرها بپا خاسته از تپش باز نماند. دانشگاهها به رسالت دیرینهٔ خود در فروزان نگه‌داشتن مقاومت و آزادیخواهی بازگشته‌اند. فضای همدردی و هم‌قلبی که با خیانت خمینی به اعتماد توده‌ها، قتل‌عام شده بود اینک در میان مردم حضوری عطرآگین دارد.
فعال‌شدن هموطنان آزاده در خارج از کشور و حمایت افکار عمومی در دیگر کشورها از نشانه‌های مبارک دوران جدید است. فرهنگ انقلاب دارد در میان مردم نهادینه می‌شود. دیوارهای شهر از قیام سخن می‌گویند. سیمای شهرها پیام تغییر می‌پراکند. در نگاه امیدوار مردم می‌توان دمیدن اشعه‌های آبی‌فام پگاه پیروزی را به چشم دید.
از آن آبان تا این آبان بر بردار قیام و انقلاب راهی دراز را در مدتی کوتاه پیموده‌ایم.
آری، «وقتی خلق بودن و هستن را اراده کند،
محال دربستهٔ تقدیر
حجم شکوه او را گردن خم خواهد کرد».
پانوشت:
(۱) مسعود رجوی در پیام ۶ آذر۹۸ خویش در این‌باره نوشته بود: «استراتژی ظفرنمون ارتش آزادی در کانونها و محله‌ها و شهرهای شورشی محک خورد. مردم و مقاومت ایران با بهای سنگین و خونین به جهشی عظیم و بازگشت‌ناپذیر دست یافتند. بار دیگر ثابت شد که این رژیم زبانی جز قهر و قدرت و قاطعیت نمی‌فهمد. باقی، فریب و فسانه است»... .
این استراتژی اکنون راهنمای عمل جوانان قیام‌آفرین قرار گرفته است و روزبه‌روز بیشتر در خیابان‌ها و شهرهای به‌پا خاسته صیقل می‌خورد.
(۲) رجوع کنید به نوشتار «امضا بر سوگند شقایق در آبان خونچکان»
