«هستی نارویی»، کودک معصوم بلوچ فقط هفت سالش بود. به‌همراه مادربزرگ خود به مصلی زاهدان رفته بودند و در جریان حمله و شلیک نیروهای جنایتکار رژیم آخوندی به جمعیت معترضان، بر اثر ضربه به سر و استنشاق گازهای سمی اشک‌آور کشته شد. نام این شهید کوچولوی بلوچستان که در جمعه خونین ۸مهر ۱۴۰۱ به‌شهادت رسید دو هفته پس از آن روز سیاه معلوم شد. تازه پس از ۵۳روز تصویر معصومانه فرزند خطه دلاور اما محروم از امکانات معیشتی و زیستی هویدا گشت. پس از آن عفو بین‌الملل نام او را در کنار سایر کودکانی که نظام ولایت فقیه با قساوت تمام می‌کشد، آورد.
هستی اگر زنده می‌ماند یک هفته بعد می‌توانست تولد ۸ سالگی‌اش را با همان اندک خوراکی که پدر کارگرش تهیه می‌کرد، جشن بگیرد. افسوس! که ضحاک زمانه فرصتی به وی نداد. خون هستی آمیخته با خون دیگر نماز گزاران مسجد مکی زاهدان، به رود خروشان هزاران انسان بی‌گناهی پیوست که جز زندگی آزادانه و حیات طیب و پاک و دور از ستم جباران و ارتجاع دین‌فروش چیزی نمی‌خواستند. آب اما برای زنده ماندن نیاز ضروری است؛ آبی که هستی‌های معصوم این دیار برای تهیه آن چه سختی‌ها و رنج‌هایی که نمی‌کشند.
به‌خاطر ستمها و بی‌عدالتیهای دهها و صدها ساله منطقه بلوچستان، این خطه محروم نتوانست به رشد و شکوفایی لازم برای یک زندگی معمول برسد. رژیم آخوندی چندین و چند دلیل و بهانه دارد تا این منطقه از میهن را در فقر و محرومیت نگه دارد. آنها اهل سنت هستند، مردمانی دلاور که زیر بار ستم شاهان و دین‌فروشان گذشته و حال وطن نرفتند. و این‌چنین در تأمین نیازهای زندگی با موانع و سدهایی مواجه‌اند که رژیم آخوندی عامدانه بر سر راهشان قرار داده است. سال‌هاست که حتی تأمین آب خوردن این مردم زحمتکش با سختیهای طاقت‌فرسا مواجه شده است. به همین خاطر از هوتک‌هایی آب برمی‌دارند که احشام هم برای آشامیدن آب از آن بهره می‌برند.
هوتک‌ها در واقع چاله‌های بزرگی هستند که در اثر جمع شدن آبهای سطح‌الارضی و بارندگی، مقداری آب در آن ذخیره می‌شود؛ اما کناره‌های آن چنان سست و لغزنده است که کودکانی که برای برداشتن آب اقدام می‌کنند در آن لیز می‌خورند و بعضاً نمی‌توانند از آن دربیایند و در قعر هوتک ها غرق می‌شوند.
کودکانی هم‌چون هستی که برای تأمین آب مورد نیاز خانواده به چاله‌های مرگ پای می‌گذارند، گواهانی از ستم و بی‌عدالتی یک رژیم ضدمردمی‌اند. روزنامه شرق اول تیر ۱۴۰۱ ضمن اشاره به تهدید «گاندو»ها و مرگ کودکان در آبها آلوده هوتک‌ها نوشت: «این هفتمین نفری است که در سال جاری در منطقه بلوچستان در پی غرق شدن در آب هوتک جان‌باخته است»
و نمونه‌های متعدد دیگر از جنایت «گاندو»های حاکم که برای بلعیدن کودکان بلوچ از هیچ رذالتی کوتاهی نمی‌کنند.
فریاد دادخواهان و مظلومان شنیده شد
در گرماگرم قیام جوانان دلیر بلوچستان و دیگر بخشهای میهن غرق در خون که مرگ هستی‌های بلوچ و حدیث و سارینا و سیاوش نمونه‌هایی از گل‌های پر پر شده آن هستند، جامعه جهانی فریاد دادخواهی و غرش رزمندگان راه آزادی را شنید و با تصویب قطعنامه‌ای در شورای حقوق‌بشر به حقانیت و مشروعیت پیکار گردآفرینهای شجاع اذعان نمود. این پیروزی تاریخی مردم ایران در برابر فاشیسم مذهبی، ثمره خون هستی نارویی و دیگر بی‌گناهانی است که برای آزاد زیستن و حق حاکمیت مردم به مبارزه برخاستند.
قطعنامه تحقیق بین‌المللی درباره جنایات جاری در ایران تصویب شد
شورای حقوق‌بشر سازمان ملل در یک نشست اضطراری، درباره نقض حقوق‌بشر در ایران، قطعنامه‌یی را تصویب کرد.
«این قطعنامه خواستار یک تحقیق بین‌المللی درباره موارد نقض حقوق‌بشر در پیوند با سرکوب اعتراضهای جاری در ایران شده و هدف از آن صریحاً جمع‌آوری و بایگانی کلیه اطلاعات و ادله و شواهد برای استفاده احتمالی در محاکم بین‌المللی علیه مسببان سرکوب در ایران اعلام شده است» (رادیو فرانسه۴آذر۱۴۰۱).
نظام ولایت فقیه تلاش زیادی انجام داد تا با دروغ و فریب جلوی این اقدام جامعه بین‌الملل را بگیرد که البته ناکام ماند. کمیسر عالی حقوق‌بشر سازمان ملل، از رژیم آخوندی خواست که فوراً به سرکوب خونین تظاهر کنندگان خاتمه بدهد. وی خطاب به سران این رژیم گفت که «روشهای قدیمی کسانی که قدرت را قلعه تسخیرناپذیر می‌پندارند دیگر عمل نمی‌کند. بلکه بالعکس این روش‌ها بر وخامت اوضاع می‌افزایند».
در این اجلاس گفته شد که مردم ایران هیچ کرسی در آن ندارند. درست است اگر هستی نارویی و دیگر کودکان پر پر شده این سرزمین صندلی کوچکی داشتند و صدایشان شنیده می‌شد دیگر جوانان و زنان بالغ میهن نیازی نداشتند که در برابر ارتجاع خون ریز، پیکرهای شرحه شرحه شده‌شان را تقدیم فرشته آزادی کنند.
دیر و دور نیست که جشن آزادی مردم ایران برپا شود و هستی در برابر نیستی پیروز گردد.
