سرکوب و تبعیض زنان در حاکمیت آخوندی در تمامی عرصه‌های از سیاسی، اقتصادی و اجتماعی امری است نهادینه و ناشی از ماهیت زن‌ستیز این رژیم.
سرکوب و تبعیضی که از بدو سلطه خمینی و غصب حق حاکمیت مردم از اولین ماههای انقلاب ضدسلطنتی شروع شد و هم‌چنان ادامه دارد. آن‌چنان که این سیاست زن‌ستیزانه ایران آخوند زده را در قعر جدول برابری جنسیتی در دنیا قرار داده است.
زنان ایرانی در سال ۲۰۱۸میلادی در شاخص مشارکت اقتصادی در رتبه ۱۴۳برابری جنسیتی، در شاخص بهداشت و بقا در رتبه ۱۲۷، در دستیابی به آموزش و تحصیل در رتبه ۱۰۳و در قدرت سیاسی در رتبه ۱۴۱جهانی قرار دارد قرار گرفتند.
حذف زنان از صحنه سیاسی امری است نهادینه شده آن‌چنان که در قانون اساسی رژیم آنها قانوناً از گرفتن مهمترین پست‌های سیاسی نظیر رهبری، ریاست جمهوری، حق قضاوت و مناصب بسیار دیگری محروم هستند.
در دوره‌های مختلف مجلس چند عضو زن و در دولتها چند زن به‌عنوان مشاور قرار دارند که به مصداق خالی نبودن عریضه و صرفا برای بزک کردن چهره کریه نظام است.
سلب حقوق اساسی از زنان و ایجاد محدودیت‌های اجتماعی و اقتصادی برای آنها در شرایطی است که آنان حدود ۵۰درصد دانشجویان دانشگاهها را تشکیل می‌دهند. اما وقتی حتی به مناصب دانشگاهی (استاد، استادیار و دانشیار...) بر می‌گردد سهم حداکثر ۱۳درصدی را به خود اختصاص داده‌اند.
این تبعیض در سایر زمینه‌ها نیز کاملاً برجسته است به‌نحوی که زن ایرانی در مقایسه با بسیاری کشورهای جهان از کمترین حقوق سیاسی اجتماعی برخوردار است.
بر اساس گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در سال ۹۷سهم زنان از تمام مشاغل مزدبگیر تنها ۱۹درصد و مشارکتشان ۱۶درصد است.(سایت اقتصاد آنلاین ۱۴مرداد ۹۸)
در زمینه کاهش جمعیت فعال زنان روزنامه جهان صنعت ۳مرداد ۹۸می‌نویسد: «در بهار ۱۳۹۸نسبت به فصل مشابه سال قبل، جمعیت فعال ۴۳هزار نفر کاهش داشته است. این کاهش عمدتاً به‌دلیل کاهش در جمعیت فعال زنان (حدود ۱۷۰هزار نفر) رخ داده است».
نرخ مشارکت زنان ایران نسبت به میانگین کشورهای خاورمیانه نیز بسیار پایین است.
در کنار نرخ مشارکت ۱۶درصدی زنان ایران است نرخ مشارکت اقتصادی زنان در عراق ۱۹درصد، کویت، بحرین و امارات به ترتیب با نرخ مشارکت ۴۷، ۴۴و ۴۱درصد بیشترین مشارکت را بعد از قطر داشته‌اند(سایت اقتصاد آنلاین ۱۴مرداد ۹۸)
همچنین نرخ مشارکت زنان در عربستان و ترکیه بالاتر از ایران است.(خبرگزاری ایسنا ۲۳دی ۹۶)
در زمینه استخدام در دوایر دولتی هم به‌رغم این‌که علی الظاهر هیچ منع قانونی برای استخدام زنان وجود ندارد، اما سازوکار استخدام در ادارات دولتی طوری است که اولویت استخدام را به مردان می‌دهند و زنان را از گرفتن بسیاری از مشاغل و پستها محروم می‌کنند. در حالی که بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاهها زنان هستند اما ۶۵درصد آنها بیکار هستند.(خبرگزاری ایسنا۲۸تیر ۹۸)
بی‌دلیل نیست که ایران تحت حکومت آخوندی یکی از نابرابرترین کشورهای جهان در تساوی حقوق زنان و مردان و چگونگی اداره جامعه توسط زنان است.
واقعیت این است که تمامی ستم‌ها و محدودیتهایی که حاکمیت آخوندی بر زنان اعمال کرده ناشی از ماهیت زن‌ستیزانه آن است.
خامنه‌ای ولی‌فقیه نظام مهمترین وظیفه آنان را خانه‌داری و این تصور که زنان به مناصب بالای اجتماعی دسترسی داشته باشند را دیدگاهی غلط و گفتمان غربی می‌داند.
او روز ۲۱اردیبهشت ۹۲در دیدار با زنان ایادی رژیم با عنوان« بانوان فرهیخته»گفت: «این که ما به مناصب بالای اجرایی زنان افتخار کنیم دیدگاهی غلط و در واقع ادامه گفتمان غربی است». (سایت خامنه‌ای ۲۱اردیبهشت ۹۲)
خامنه‌ای درجای دیگری از سخنانش اضافه کرد: « افتخار به این‌که ما این تعداد وزیر زن، این تعداد نماینده‌ٔ زن، این تعداد معاونِ بخشهای مختلفِ زن، این تعداد رئیس مؤسّساتِ تجاری زن داریم، افتخار به این غلط است؛ این انفعال در مقابل آنها[گفتمان غرب در مورد زنان] است».(سایت خامنه‌ای ۲۱اردیبهشت ۹۲)
با چنین دیدگاه منحطی بسیار طبیعی است که رژیم آخوندی ودر راس آن علی خامنه‌ای از نقش واقعی زنان در تمامی زمینه‌ها در هراس باشند، و روزبه‌روز سرکوب آنان را تشدید کند.
اما آن روی سکه تبعیض و سرکوب علیه زنان، آرمان و جهان بینی است که نوید رهایی انسان و برابری زن و مرد در تمامی زمینه‌های سیاسی، حقوقی، اجتماعی و اقتصادی را می‌دهد.
آرمانی انسانی و بر اساس برابری زن و مرد و رهایی از تمامی قید و بندهای ارتجاعی و استثماری.
در این آرمان مرد و زن بر اساس تلاش و شایستگی‌هایشان قضاوت می‌شوند و عنصر جنسیتی نقشی در این بین ندارد. آرمانی که در آن زن و مرد نه در تبعیض و تعارض بلکه در تکمیل همدیگر کشور و جامعه را مدیریت و اداره می‌کنند.
آری این آرمانی است که مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران مبلغ و مروج آن است، آرمانی که رو در روی ایدئولوژی منحط و زن ستیز آخوندی قرار دارد.
مریم رجوی در سخنرانی خود در روز جهانی زن، ۱۸اسفند ۱۳۹۴در پاریس ضمن تأکید بر مشارکت فعال و برابر زنان در رهبری سیاسی، درباره آزادی و برابری زنان در ایران فردا بر موارد زیر تأکید کرد:
۱- آزادی‌ها و حقوق اساسی
۲- برابری در مقابل قانون
۳- آزادی انتخاب پوشش
۴- مشارکت برابر در رهبری سیاسی
۵- برابری اقتصادی
۶- برابری در خانواده
۷- منع خشونت
۸- منع بهره‌کشی جنسی
۹- لغو قوانین شریعت آخوندی علیه زنان
۱۰-تسهیلات اجتماعی
