عمدهٔ تیترهای روزنامه‌های حکومتی در روز شنبه ۲۵اردیبهشت، از یک‌سو اختصاص دارد به استقبال نظام آخوندی از آتش‌افروزی در فلسطین، از سوی دیگر به بحران در رأس نظام بر سر کرسی ریاست جمهوری و جدال و کشمکشها درونی باندهای حاکم.
زنگ خطر برای بی‌اعتنایی مردم به شعبدهٔ انتخابات
جنگ قدرت بر سر کرسی ریاست‌جمهوری نظام از چند زاویه در روزنامه‌ها مطرح هست. ابتدا روزنامه‌های هر باند به تشتت و جنگ قدرت در درون باند رقیب اشاره کرده‌اند. برجسته‌ترین این رقابت ها سرشاخ شدن رئیسی و لاریجانی است که موضوع چند مقاله در روزنامه‌های باند مغلوب است. موضوع دیگر حمله روزنامه‌های باند خامنه‌ای به مهره‌های باند مغلوب است که چیزی از تهدیدهای پنهان و آشکار برای ترساندن و عقب‌راندن آنها کم نگذاشته. مهم‌ترین موضوع که مسأله اصلی هر دو باند حاکم است اعتراف به بی‌اعتنایی مردم به شعبده‌های باندی برای گرم نشان دادن تنور انتخابات است.
ابتکار در سرمقاله‌اش به قلم محمدعلی وکیلی عضو سابق هیأت‌رئیسه مجلس نوشته است: «مردم حال و هوای انتخاباتی پیدا نکرده‌اند. تعارف را کنار بگذاریم؛ این رخوت نه محصول کرونا است و نه صرفاً به‌خاطر مشکلات اقتصادی است. مردم نسبت به امکانِ اِعمالِ اراده خود از طریق صندوق رأی تردید پیدا کرده‌اند. این زنگ خطر است. نباید این مسأله را شوخی گرفت».
«انتخابات ریاست‌جمهوری پر عرضه اما کم تقاضا» عنوان مطلب روزنامهٔ جهان صنعت است که اذعان کرده: «شهروندان ایرانی دست‌کم تا این جای کار درباره حضور جدی در انتخابات تردید دارند».
«تقاطع استراتژیک» هم عنوان سرمقاله شرق است که از جمله نوشته «هیچ‌کدام از نامزدهای انتخاباتی که تاکنون ثبت‌نام کرده‌اند برای آحاد مردم شوق‌برانگیز نیستند. این نکته به خصلت‌های فردی آنان بازنمی‌گردد». در ادامه به کارنامه باندهای حاکم اشاره کرده و نوشته است: «اگر بگوییم دولتهای پس از انقلاب به شکاف‌های طبقاتی دامن زده‌اند بی‌راه نگفته‌ایم. مردم وضعیت کنونی را حاصل عملکرد همه دولتهای بعد از انقلاب می‌دانند».
«فیل هندوستان قدرت در ایران» عنوان مطلبی در مستقل است که با اشاره به خوی قدرت‌طلبی‌مهره‌های حکومتی و این‌که هر یک چند بار کاندید ریاست‌جمهوری شده‌اند اذعان کرده است: «در کشورهای دیگر کمتر دیده می‌شود، حضور دوباره و چندباره‌ٔ مقامات سابق یا اسبق برای نامزدی مجدد است. در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته سابقه ندارد که یک ریاست‌جمهوری بعد از ۸سال مجدداً سودای قدرت سیاسی رسمی را داشته باشد. چرا در ایران این‌گونه نیست و افراد دل از قدرت سیاسی نمی‌کَنند؟ چپ و راست هم ندارد... میل به قدرت و فرآورده‌های مادی و معنوی آن است که فیل‌شان را یاد هندوستانِ قدرت می‌اندازد... این رویه نوعی بیماریِ سیاسی است».
نیاز به صدور تروریسم و ترس از «رفتارهای ناشناس» مردم
روزنامه‌های حکومتی در باند خامنه‌ای ضمن ریختن اشک تمساح برای مردم فلسطین از آتش‌افروزی در فلسطین استقبال کرده و بر نقش نیروی تروریستی قدس تأکید کرده‌اند. اما روزنامه‌های باند مغلوب از این‌که آتش به قبای خود نظام بیفتد هشدار داده‌اند.
«صلح وین زیر سایهٔ غزه و انتخابات سیزدهم؟» عنوان مطلب جهان صنعت است که از دغدغهٔ رأس نظام خبر داده و نوشته است: «گردانندگان (نظام) نیک می‌دانند که دیر یا زود کسب‌وکار شهروندان ایران با پیامدهای ادامه تحریم به بن‌بست می‌رسد و باید برای دور کردن ایرانیان از رفتارهای ناشناس هر چه زودتر این داستان را در جایی تمام کنند. این یک نیاز حیاتی برای کلیت نظام سیاسی است» در ادامه هم هشدار داده «در ادامه نبرد بزرگ فلسطینی‌ها و اسراییل تندروهای آمریکایی (می‌توانند) به بهانه دوستی (نظام) و حماس دولت را زیر فشار قرار دهند که گفتگو با (نظام) را تعلیق کند. این داستان را باید جدی گرفت.
«برجام و حمله موشکی به اسراییل» عنوان مطلبی در آرمان است که با اشاره به نقش موشکهای رژیم در این آتش‌افروزی، تعادل‌قوای موجود بین نظام و جامعهٔ جهانی را گوشزد کرده و نوشته است: «این بحران سبب می‌شود غربی‌ها، موضوع موشکی و سیاست منطقه‌یی ایران را جدی‌تر در روند مذاکرات مطرح و پیگیری کنند. لذا با اندیشیدن به ابعاد و علل بحران موشک‌باران تل‌آویو به جشن و خوشحالی زود‌هنگام تن ندهیم. آرزوها جایی در واقعیت‌های تحمیلی سیاست که متکی بر قدرت است، ندارند. غرب صبور است و می‌دانند ما بیش از همه نیاز و تلاش داریم برجام مرده را زنده کنیم».
در میان این ادعاهای باند مغلوب که آتش‌افروزی در فلسطین را به باند خامنه‌ای نسبت داده‌اند سیاست روز از باند خامنه‌ای در سرمقاله‌اش از پیشقدمی ظریف و نقش وزارت‌خارجهٔ رژیم در این آتش‌افروزی تقدیر کرده و نوشته است: «ظریف در مصاحبه خود از عشق و ارادتش به سردار سلیمانی می‌گوید و خود را ادامه دهنده راه او می‌نامد. امروز مسأله فلسطین میدانی است که دستگاه دیپلماسی و شخص ظریف در عمل اراده خویش را به سردار و میدان نشان می‌دهند. اقدام ظریف در سفر به دمشق و دیدار با بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه و رهبران گروه‌های مقاومت گامی ارزنده در این راستا بوده است... امروز فلسطین میدان عمل ماست»،
