سال ۹۷ که آخرین روزهایش را می‌گذراند، بدترین سال رژیم بود به‌شرطی که ۹۸ آن‌گونه که خامنه‌ای در بیم از آن است، نیاید!
فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران در سال ۹۷ با بحرانهای متعددی دست به گریبان بود و هست که شماری از آنها را رسانه‌های حکومتی هم به زبانهای مختلف مورد اشاره قرار می‌دهند و گاه آنها را تا بالای ۱۰۰بحران ردیف می‌کنند! بحرانهایی مانند:
بحران انقلابی که بین مردم و دیکتاتوری در جریان است،
بحران سرکوب، که تنها پاسخ رژیم به قیام مردم ایران است اما در هراس از پیامدهای افزایش شدت سرکوب است که مانند نفتی بر آتش قیام عمل خواهد کرد دست خود را در سرکوب بسته می‌بیند!
بحران فقر و بیکاری
بحران فروپاشی اقتصادی
بحران نابودی صنایع و تعطیلی کارخانجات
بحران آب و احتضار کشاورزی
بحران اتمی که در داستان برجام و ملحقات آن نمود پیدا کرده است
بحران لوایح جهانی ضدپولشویی و سرگردانی رژیم در قبال آن
بحران انزوای منطقهhی و بین‌المللی
بحران موشکی
بحران تروریسم ناگزیر رژیم و سریال اخراج، بازداشت یا احضار دیپلمات تروریست‌های رژیم در کشورهای خارجی
بحران سوانح که به اعتراف رسانه‌های حکومتی در عرض چند سال بیشتر از جنگ ضدمیهنی از مردم ایران تلفات گرفته است!
بحران شقه و شکاف درون هیات حاکمه که کار باندهای آن را به رودررویی روزانه کشانده است.
و...
خامنه‌ای توان اقدام به حل هیچیک از بحرانهای فوق را ندارد و در بن‌بست کامل به‌سر می‌برد. هر تلاش واقعی برای حل آنها به بحرانهای عمیق‌تری راه خواهد برد! خامنه‌ای در ۱۲مهرماه ۹۷ گفت: «ما البته مشکل اقتصادی داریم؛ اقتصاد نفتی داریم که این خودش عیب بزرگ است. فرهنگ صرفه‌جویی نداریم؛ بسیار ضعیف است. اسراف عیب است. این عیوب را ما داریم ولی عیب واقعی اینها نیست. عیب واقعی بن‌بست است که بحمدالله نداریم. ما بن‌بست نداریم»! و بعد تأکید کرد که ترویج وجود بن‌بست، بزرگترین خیانت است. همین بیان معکوس خودش گویای این است که رژیم در همهٔ زمینه‌ها در بن‌بست و قفل کامل است.
به‌عنوان نمونه در مورد لوایح «FATF» این بن‌بست خیلی واضح است و «بن‌بست» واژه‌ای است که مهره‌ها و رسانه‌های رژیم هم به وفور آن را به کار می‌برند و به مخرب بودن آن اعتراف می‌کنند.
۹۷ در یک جمله!
سال ۹۷، سال استمرار و تعمیق قیام، سال پیشروی خیره‌کننده مقاومت و سال شکست و بن‌بست همه‌جانبهٔ رژیم بود.
آیا ۹۷ نسبت به ۹۶ و قیام دیماه آن کم‌فروغ‌تر بود؟
اگر‌چه رژیم در سال ۹۷ با قیامی در ابعاد قیام دیماه ۹۶ مواجه نبود، اما واقعیت این است که قیام دیماه ۹۶ به سال ۹۷ امتداد پیدا کرد و اقشار مختلف جامعه به آن پیوستند. قیام دیماه ۹۶، با همان ویژگیها یعنی با خواست سرنگونی تمامیت رژیم، خود را در ۴قیام در مناطق و استانهای مختلف کشور نشان داد. در کازرون، در اهواز، در قیام مرداد در شهرهای مختلف کشور و در قیام بازاریان و کسبهٴ تهران که هر کدام چند روز ادامه داشت. علاوه بر اینها ما با چندین رشته حرکتهای اعتراضی سراسری اقشار مختلف مواجه بودیم که کیفیتی جدید در حرکتهای اعتراضی را به نمایش می‌گذاشت، به‌خصوص به‌لحاظ سازمان‌یافتگی و سراسری بودن، از جمله اعتصاب کامیون داران، معلمان، اعتصاب کارگران هفت‌تپه و فولاد اهواز و غیره...
پیشرویها و موقعیت رو به اعتلای مقاومت
به موزات استمرار قیام در سال ۹۷، مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران نیز طی همین مدت پیشرفتهای خیره‌کننده‌ای داشته است. در مورد این پیشرویها شاخصهای متعددی وجود دارد از جمله رشد و گسترش کمی و کیفی کانون‌های شورشی در سراسر شهرهای کشور تا اعتلای موقعیت بین‌المللی مقاومت ایران و شناسایی این مقاومت به‌عنوان یگانه جایگزین دموکراتیک رژیم آخوندی.
در طول سال ۹۷ پشتیبانان مقاومت ایران بارها و بارها با تظاهرات و راهپیمایی‌های خود از جمله تظاهرات در ۵شهر بزرگ جهان یعنی پاریس، ورشو، مونیخ، واشنگتن و ژنو تنها در عرض یک ماه صدای قیام مردم ایران را در جهان طنین‌انداز کردند.
چه به‌خاطر این فعالیت‌های گسترده و چه به‌دلیل شکست توطئه‌های افسارگسیخته تروریستی رژیم علیه مقاومت ایران در سال ۹۷ که هراس رژیم آخوندی از مقاومت ایران و مجاهدین را برملا می‌کرد، برای فکار عمومی جهانیان، سیاست‌گذاران جهانی و دولتمردان بیش‌از‌پیش روشن شده است که صورت‌مسأله اصلی سیاسی در ایران رویارویی رژیم با مردم و مقاومت سازمان‌یافتهٔ آنها بر سر حق حاکمیت ملی و نفی ولایت فقیه است. جهانیان در طول سال ۹۷ آلترناتیو دموکراتیک پرقدرتی را دیدند که در برابر این رژیم قد برفراشته است و قیام مردم ایران و کانون‌های شورشی آن را نمایندگی می‌کند.
حمایت از کالای ایرانی چه شد؟!
خامنه‌ای در ابتدای ۹۷، این سال را سال «حمایت از کالای ایرانی» نامگذاری کرد و بنا به تجربه تمامی این سالها، هنگامی که خامنه‌ای سالی را با عبارات تبلیغاتی نامگذاری می‌کند باید یقین کرد که آن سال در همان زمینه، وضعیتش زارتر از همیشه خواهد بود. در زمینهٔ تولید هم همین اتفاق افتاد. تعطیلی سلسله‌وار پرشتاب کارخانه‌ها و صنایع ادامه پیدا کرد و دامنهٔ آن حتی به اصناف مانند رستورانها و تعطیلی سلسله‌وار آنها هم کشیده شد.
وضعیت کارگران
در حال حاضر کارگران ایران سیاه‌ترین دوران تاریخ خود را در تمامی‌دهه‌های اخیر می‌گذرانند. شاخص این‌که کارگران شاغل اگر حقوق و دستمزد خود را دریافت کنند، دریافتی ماه آنها تنها هزینه‌های یک هفتهٔ آنها را جواب می‌دهد. بنا به آمار ارائه شده توسط رژیم و مقامهای حکومتی، ۷۰درصد کارگران و تقریباً تمام بازنشستگان زیر خط فقر روزگار می‌گذرانند. و این تازه مربوط به کارگران شاغل است.
وضعیت کشاورزان
کشاورزان وضعیتی بدتر از کارگران دارند و هزاران روستا با فرار روستاییان گرسنه و پناه آوردنشان به حاشیهٔ شهرها، متروکه و خالی از سکنه شده‌اند. ضمن این‌که شورشهای روستایی در مناطق مرکزی کشور و چند مورد در شمال‌غرب کشور و نیز خوزستان به‌علت بحران آب، از عوامل جدید دخیل در وضعیت بحرانی ۹۷ بودند.
ویرانی اقتصاد و پروپاگاندا!
شکست و بن‌بست رژیم در زمینهٔ اقتصادی بارزتر و نمایان‌تر از سایر عرصه‌هاست، رژیم با هر اندازه دجالیت و پروپاگاند و به‌قول خامنه‌ای در سفید جلوه دادن سیاهی‌ها که واقعاً در آن تبحر دارد چون با عدد و رقم سر و کار دارد، در این رابطه دستش خیلی بسته است. رژیم که قبلاً آثار تحریم‌ها را انکار می‌کرد، اکنون از تحریم‌های خفه‌کننده آه و فغانش به آسمان برخاسته است.
تنها یک مقایسهٔ سرانگشتی بین شرایط امروز و شرایط سال قبل گویای واقعیت است. سال ۹۶ نرخ ارز ۳۸۰۰تومان بود و سال ۹۷ حدود ۱۴، ۱۵هزار تومان یعنی حدود ۴برابر، نرخ سایر کالاها هم به همین ترتیب افزایش یافته است.
در حال حاضر بنا به آمارهای رسمی(که البته از آمارهای واقعی فاصلهٔ زیاد دارند) نرخ تورم بیش از ۴۲درصد تورم در ارزاق و کالاهای اساسی بیش از ۶۰درصد است. نرخ رشد اقتصادی ۴- است.
بودجه ۹۸ با کسر بودجه وحشتناک ۵۰درصدی مواجه است. در گزارشها بود که پرداخت حقوق پاسدارها و بسیجی‌ها به تأخیر افتاده است. حسن نصرالله، رئیس حزب‌الله لبنان که قبلاً در یک سخنرانی گفته بود همه چیز ما را رژیم ایران تأمین می‌کند و تا وقتی ایران پول داشته باشد ما هم داریم، مزدوران و مواجب‌بگیران خود را جمع کرده و گفته اوضاع مالی خراب است و باید صرفه‌جویی پیشه کنند.
درهم‌شکستگی موقعیت سیاست خارجی رژیم
در زمینهٔ سیاسی و سیاست خارجی و موقعیت بین‌المللی رژیم در سال ۹۷ اوضاع مشابه وضعیت اقتصادی رژیم است! یعنی بسیار مشکل است که بتوان گفت وضعیت اقتصادی رژیم خراب‌تر و داغان‌تر است یا وضعیت سیاسی آن!؟
در سیاست خارجی، سال ۹۷ سال تحریم‌ها، سال انزوای فزاینده، سال افشای طرح‌ها و توطئه‌های تروریستی رژیم(هم در فضای حقیقی و هم در فضای مجازی) بود.
سال ۹۷، سال دستگیری و اخراج سلسله‌وار دیپلماتها و عوامل تروریستی رژیم در کشورهای گوناگون و سال محکومیتهای پی‌درپی بین‌المللی در مجامع جهانی بود.
یکی از شاخصهای این طرد و انزوا، اجلاس ورشو و ائتلاف و اجماعی بود که آنجا بر ضد رژیم شکل گرفت و بعداً این جریان در کنفرانس مونیخ هم ادامه پیدا کرد.
این نکته آن‌چنان واقعی بود که خامنه‌ای در قبال تبلیغات و اظهار خوشحالی ایادی خود در سالگرد انقلاب بهمن(که شادی می‌کردند: آی دیدید سرنگون نشدیم!) وارد شد و به آنها تذکر و هشدار داد: «طرح دشمن فریب است که برای سال ۹۷ جنجال کنند و نقشهٔ اصلی آنها برای سال ۹۸ می‌باشد» و به این ترتیب به تمام اجزای رژیمش آماده‌باش داد.
چشم‌اندازهای قابل دیدن
برآیند همین بحرانها در وضعیت کنونی رژیم، «قفل و درماندگی همه‌جانبهٔ رژیم» و بن‌بست تمام‌عیار آن است. قفل و بلاتکلیفی در مورد مبرم‌ترین مسائل رژیم مانند تصویب لوایح FATF تا رابطه با اروپا، تا مسائل اقتصادی و بحرانهای مختلفی که رژیم با آنها دست به گریبان است.
این قفل خود را در شکست پروژهٔ روحانی نشان می‌دهد که یکی از مهمترین پروژه‌های سیاسی امنیتی رژیم بود و رژیم می‌خواست از طریق او و برجام و رابطه با غرب برای خودش فرجهٔ بقا بخرد. اما اکنون باند خامنه‌ای علناً اعتراف می‌کند که روحانی جنازه‌ای است که روی دست نظام مانده! و تا آنجا پیش می‌رود که پیشنهاد تغییر ساختار حکومتی را می‌دهند(نگاه کنید به گفته‌های اخیر صفار هرندی) امری که در باند خود روحانی هم به بیانی دیگر بازتاب یافته و با بیانها و تعابیر مختلف به همین واقعیت اذعان می‌کنند و روحانی را تمام‌شده می‌نامند.
در اثبات همین استدلال باید به صحبت به حرفهای فریدون مجلسی اشاره کرد که گفت اگر FATF تصویب نشود، پایان یک خط و یک دوران خواهد بود.
چشم‌انداز نهایی را باید در گفته‌های خامنه‌ای دریافت!
اما شاخص خیلی روشن‌تر و ملموس‌تر از اینها باز هم حرفهای خامنه‌ای است که در هفته‌های اخیر هر بار به میدان آمده یک ترجیع‌بند را خطاب به نیروها و بالاترین مقامهای رژیمش تکرار کرده و گفته: «نترسید! نترسید! و مأیوس و ناامید نباشید»! از جمله:
۱. روز ۱۹بهمن به‌رغم این‌که خامنه‌ای برای نمایش ۴۰سالگی به صحنه آمده بود، خطاب به نظامیان رژیم که با آنها دیدار می‌کرد چند بار تکرار کرد: «از دشمن نترسید».
۲. روز ۶اسفند هم دوباره و این‌بار خطاب به مسئولان سه‌قوه نظام از آنها خواست که «افسردگی و ملالت و بی‌حوصلگی را از خودشان دور کنند. ناامیدی را از خودشان دور کنند».
۳. روز ۹اسفند هم در حالی که نیروها و کارگزاران نظام را ملت ایران می‌نامید گفت: «هدف دشمن اینه که ملت ایران از ورود در میدان بترسد و مایوس باشد».
۴. ۲۳اسفند در دیدار با خبرگان گفت: «نباید در مقابل حوادث دچار ترس و دلهره شد» و...
یکی از تحلیل‌گران معروف روزنامهٔ لوموند در جریان قیام دیماه نوشته بود که در ایران ترس از اردوی مردم به اردوی حاکمان نقل مکان کرده است و فریادهای نترسید! نترسید! خامنه‌ای بهترین گواه این حقیقت و پیروزی مقاومت مردم ایران است و برای مردم و به‌ویژه زحمت‌کشان چه چشم‌اندازی نوید‌بخش‌تر از این برای شروع سال جدید.
