شکست ۹۰درصدی در مقابل مردم
در روزنامه‌های حکومتی امروز انواع ناکامی‌های نظام در زمنیه‌های اقتصادی، روابط خارجی و بحرانهای درونی دیده می‌شود. عقب‌نشینی ناگزیر رژیم در کشاندن دانش‌آموزان به قربانگاه کرونا فصل‌مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است.
وطن امروز نوشته است: «دولت عقب‌نشینی کرد» و افزوده «طی دو سه روز اخیر کمتر از ده درصد دانش‌آموزان به مدرسه» رفتند.
همشهری تیتر زده: «سخنگوی کمیسیون بهداشت مجلس هم فرزندش را به مدرسه نفرستاد».
و آرمان هم حرفهای روحانی را به چالش کشیده و نوشته است: «مسئولان یک‌صدا می‌گویند با سیاست آموزش با روال حضوری، بر دوگانه آموزش یا سلامت خط بطلان کشیده‌اند و در واقع رأی به جمع میان آموزش و سلامت داده‌اند. تو گویی کسانی که در صحت و بخردانه بودن این تصمیم تردید دارند قائل به دوگانه فوق هستند! اصلاً چنین صورت‌بندی از مسأله یا ما‌نحن‌فیه واقعی نیست».
آرمان در ادامه نوشته است: «چرا سعی می‌کنیم با نادیده انگاشتن تحولات تکنولوژیک و امکان‌پذیر شدن آموزش‌های آنلاین و آفلاین شرایط را طوری جلوه دهیم که گویی در زمان اپیدمی طاعون به سر می‌بریم».
تشدید فشارهای جهانی
روزنامه‌های هر دو باند حاکم به تشدید فشار جامعهٔ جهانی در جریان سفر وزیر خارجهٔ سوئیس اذعان کرده‌اند.
رسالت نوشته است: «دو هفته پیش وزارت‌خارجه آمریکا با اعلام تحریم ۱۳ فرد ایرانی به اتهام ترور برادر (رهبر مجاهدین) در ژنو در سال۶۹ تلاش کرد این سفر را تحت تأثیر قرار دهد» رسالت در ادامه افزوده است: «باید توجه داشت که در کوتاه‌مدت و متأثر از تداوم شرایط کرونایی، حداقل در حوزه گردشگری امکان گشایش و ایجاد تحرکی در مناسبات دو کشور وجود ندارد پس نباید خیلی بر روی آن حساب باز کرد... روابط علمی ایران با جهان نیز سال‌هاست تحت‌فشار و محدودیت‌های تحریمی آمریکاست. لذا، کمی دور از ذهن است که در این حوزه نیز بتوان امیدوار بود که این سفر اتفاق خاصی را رقم بزند».
وطن امروز هم نوشته است: «آمریکا تلاش دارد با پیگیری طرح «مکانیسم ماشه» و بازگرداندن تمام تحریم‌های لغو شده، یک مطالبه حداکثری را پیگیری کند. اما اروپا در چنین موقعیتی سعی می‌کند باز هم با همسویی با آمریکا ولی در عین‌حال در حرکتی محتاطانه‌تر از طرح‌های حداقلی‌تری هم‌چون «توقف مشروط و محدود» تحریم تسلیحاتی ایران سخن به زبان آورد و باب تعهدات جدیدی را برای کشورمان باز کند».
جوان هم با حمله به باند روحانی نوشته است: «دولت اصرار دارد در فرصت باقی مانده یک ساله، هم‌چنان با آمد و شد سوئیسی‌جات، خودش را دلخوش و امیدوار نگه دارد. اروپا نیز از این نقطه ضعف آگاه است و با آن که راهبرد آنها مقابل ایران، رفتاری کج‌دار و مریز است و در مقابل، با ایدئولوژی آمریکا کاملاً هماهنگ و هم‌عقیده‌اند، مطمئن هستند که از خاطرخواهی آنها در ایران تا پایان این دولت کاسته نمی‌شود!».
جهان صنعت هم‌سو با باند روحانی هم نوشته است: «تداوم شرایط پرتنش در روابط تهران- واشنگتن به هیچ‌وجه به نفع تهران نیست و محققاً واشنگتن در صورت عدم نتیجه دیپلماسی سوئیسی فاز جدیدی از سناریوی آزار و ایذا علیه تهران را در ماه‌های منتهی به نوامبر در دستور کار قرار خواهد داد. از طرف دیگر برخی از معادلات و مناسبات رقم‌خورده منطقه‌یی به زیان تهران است».
اذعان به بی‌ریشه بودن باندهای حاکم
در روزنامه‌های حکومتی موضوع مشترک نگرانی از ورشکستگی صندوقهای نمایش انتخابات و جنگ قدرت بر سر قاپیدن کرسی ریاست‌جمهوری نظام است.
کاروگر به‌نقل از غرضی وزیر اسبق نفت نوشته است «غرضی»
با طرح این پرسش که دو جریان اصول‌گرا و اصلاح‌طلب، راست هستند یا چپ، گفت: احزاب در ایران هیچ تعریف، تکیه‌گاه، ایدئولوژی و پایگاه اجتماعی مشخصی ندارند. مطلوب هر دو جریان ماندن تحت هر شرایط در قدرت است، چپ چون راست و راست عین چپ عمل می‌کند. به همین دلیل احزاب در ایران پایگاه اجتماعی ثابت پیدا نمی‌کنند».
