رژیم می‌خواست با پذیرش صوری و گفتن کلمه «خطای انسانی» پرونده ساقط کردن هواپیمای اکراینی را مختومه و نقش خود را کمرنگ کند اما یک شاهد از هواپیما باقی مانده بود؛ «جعبه سیاه هواپیما» شاهدی که می‌توانست تمام رازهای این جنایت را برملا کند.
رژیم با توجه به اهمیت جعبه سیاه در بازگشایی اسرار این جنایت بزرگ بر سر تحویل دادن آن شروع به مانور کرد و بعد از انواع و اقسام دروغهایی که گفت ادعا کرد جعبه سیاه هواپیما را به خارج از ایران می‌فرستد، اما با عمیق‌تر شدن بحران و این‌که ممکن است که ارسال جعبه سیاه به خارج باعث روشن شدن نقش بیشتر رژیم در این جنایت شود، ۱۸۰درجه تغییر موضع داد و اعلام کرد جعبه سیاه را تحویل نمی‌دهد.
رژیم دریافت که این حادثه بزرگتر از آن است که بتوان با لفاظی و اشک تمساح از آن گریخت و از آنجا که کلید رمزگشایی این حادثه هم جعبه سیاه هواپیما بود لذا برخلاف تمام ادعاهای قبلی خود که در مورد تحویل یا خواندن جعبه سیاه در حضور کارشناسان داشت در ترس از فاش شدن جنایت سپاه اعلام کرد که جعبه سیاه را به هیچ کشوری نخواهد فرستاد.
در این رابطه علی ربیعی، سخنگوی دولت روحانی اعلام کرد: «سازمان هواپیمایی ایران با شفافیت و دقت و سرعت کمیته برای بررسی سانحه تشکیل خواهد داد. او از شرکت بوئینگ خواست که نماینده خود را برای مشارکت در فرآیند بررسی جعبه سیاه اعزام کند».(روزنامه حکومتی ایران ۲۱دی ۹۸)
البته پیش از این رسانه‌های حکومتی به‌نقل از ربیعی بر تصمیم رژیم برای انتقال جعبه سیاه هواپیما به خارج از ایران خبر داده بودند.
حسن رضایی‌فر، مدیرکل دفتر سوانح سازمان هواپیمایی ایران، ۲۱دیماه اعتراف کرد: «همه امکانات خود را برای ارزیابی جعبه سیاه به‌کار بردیم، اما از آنجایی که هواپیمای سانحه دیده از هواپیماهای مدرن و پیشرفته بوئینگ است ایران تکنولوژی دانلود اطلاعات جعبه سیاه این هواپیما را ندارد و ممکن است با شروع بازسازی جعبه سیاه به آن لطمه زده شود».
این مقام حکومتی روز ۲۸دی اعلام کرد جعبه سیاه به اوکراین یا فرانسه منتقل می‌شود اما به فاصله یک روز بعد تغییر موضع داد و گفت: «هنوز تصمیمی به ارسال آن به کشور دوم نداریم».(خبرگزاری ایرنا)
در مقابل تصمیم نظام آخوندی برای نفرستادن جعبه سیاه به خارج از ایران، کشورهای ذیربط در این فاجعه اصرار بر تحویل جعبه سیاه به فرانسه یا اکراین را دارند و این موضوع تبدیل به یک چالش سیاسی بزرگ برای نظام آخوندی شده است.
طی روزهای گذشته کشورهای اوکراین، کانادا، آمریکا و فرانسه خواستار انتقال جعبه سیاه به بیرون از ایران و خواندن اطلاعات آن در فرانسه یا آمریکا شده‌اند.
در این رابطه وزیر خارجه اوکراین گفت: «ما باید فراتر از بحثهای سیاسی حرکت کنیم اما قبل از هر چیز باید جعبه سیاه تحویل داده شود. آنها در ابتدا گفتند که جعبه سیاه را تحویل می‌دهند بعد اعلام کردند که تحویل نمی‌دهند باید ببینیم که آیا جعبه سیاه تحویل ما داده می‌شود یا خیر؟».(روزنامه آرمان ۲بهمن ۹۸)
جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا هم گفت ایران توانایی بازخوانی داده‌ها را ندارد و خواستار آن شد که ثبت کننده‌های اطلاعات در کابین خلبان و پرواز بایستی به فرانسه فرستاده شوند. کی‌یف می‌خواهد که ثبت‌کننده‌ها به اوکراین فرستاده شوند...(خبرگزاری رویترز ۲۱ژانویه ۲۰۲۰)
اصرار رژیم برای ماندن جعبه هواپیما در ایران و خوانش اطلاعات آن توسط نهادهای ذیربط حکومتی در شرایطی است که سازمان هواپیمایی کشوری ۳۰دی ۹۸ طی بیانیه‌ای اعتراف کرد حاکمیت آخوندی تجهیزات پیشرفته را برای تحلیل اطلاعات جعبه سیاه ندارد.
در این رابطه مدیرکل بررسی سوانح سازمان هواپیمای کشور گفت: «بازخوانی جعبه سیاه هواپیمای اوکراینی ۷۳۷ با توجه به جدید بودن آن نیازمند تجهیزات مدرن و خاصی است. فهرست این نرم‌افزارها را به مسئولان مربوطه ارایه دادیم تا اگر می‌خواهند بازخوانی جعبه سیاه در داخل کشور انجام شود، این نرم‌افزارها را تهیه و خریداری کنند تا عملیات بازخوانی در کشور انجام شود. از سوی دیگر فهرست یک‌سری تجهیزات و برنامه‌های لازم برای نصب کابل‌ها و دانلود و هم‌چنین بازسازی را به مسئولان ارایه داده‌ایم تا خریداری شود و همزمان در حال مذاکره با برخی متخصصان داخلی هستیم تا با این تمهیدات بازخوانی جعبه سیاه در کشور انجام شود».(روزنامه اعتماد ۱بهمن ۹۸)
این واکنش‌ها و مواضع متناقض حاکمیت آخوندی در مورد این‌که خوانش اطلاعات جعبه سیاه در ایران یا در کشور دیگری انجام بگیرد بیانگر این واقعیت است که موضوع شلیک به هواپیما مسافربری اوکراینی ابعادی بسیار فراتر از سناریوی ادعایی رژیم دارد.
عدم ارسال جعبه سیاه به خارج از ایران بیانگر بزرگی ابعاد دخالت رژیم در سقوط هواپیما است هم‌چنان‌که مانورهای پیشین رژیم و خبرهای ضدونقیض در مورد علت سقوط هواپیما و... بیانگر این واقعیت بود.
تلاش و تقلاهای کنونی رژیم هم به ابعاد ابهامات اضافه می‌کند و افکار عمومی در داخل و خارج را نیز بیش‌از‌پیش دچار ابهام و سؤال می‌کند که چرا حاکمیت آخوندی اصرار دارد جعبه سیاه هواپیما را به خارج ارسال نکند.
این موضوع آن‌قدر مهم و جدی است که سرآغاز بحرانی جدید در پرونده سقوط هواپیمای مسافربری اوکراینی برای رژیم شده است.
بحرانی در زمره سلسله بحران‌هایی که در دوران سرنگونی عامل شکاف و ازهم‌گسیختگی بیش‌از‌پیش در حاکمیت آخوندی هستند و دامنه آنها هر روز به‌دلیل شرایط انفجاری جامعه و قیامها گسترش بیشتری پیدا کرده و رژیم را شتابان به سمت سرنگونی می‌برد.
