دجالیت در رد و قبول مذاکره
یکی از مسائل داغ این‌روزها در محافل سیاسی و مذهبی ایران، موضوع مذاکره با آمریکاست. همین موضوع، دست‌مایه‌ی دجالیت و عوام‌فریبیِ آخوندهای حکومتی شده است؛ آخوندهایی که دجالیت مذهبی، در دی. ان. ان و ذات‌شان است و با حاکمیت سیاسی، منافع استثماریِ مشترک دارند. به این نمونه‌ها از رد و قبول مذاکره و ربط دادن آن به قرآن توجه کنید:
خبرگزاری برنا، ۱۳ اسفند ۱۴۰۳: «آیت‌ا...علم‌الهدی: رهبری با استدلال و استناد قرآنی مذاکره با آمریکا را صحیح ندانستند.»
احمد خاتمی، خطبه‌ی نمازجمعه ۲۹ فروردین ۱۴۰۴: «مذاکرات دستور قرآن است.»
امام جمعه تبریز: «عدم مذاکره با آمریکا دستور قرآن است»!
مذهب؛ ابزار و ترفند برای کسب و کار
دجالیت یعنی استفاده از ابزارهای مذهبی برای فریب مردم و وارونه نشان دادن واقعیت‌ها.
این تناقض‌گویی‌های آخوندی درباره‌ی مذاکره، گواهی بر عوام‌فریبی و دجالیتی است که در دایره‌ی قدرت و سیاست ایران به‌ویژه در عرصه‌ی مذهبی توسط روحانیون حکومتی رواج دارد. سخنان این‌ها مملو از ترفندهای سیاسی و مذهبی است که هدف آن حفظ قدرت و منافع مشترک‌شان با سیستم حاکم به قصد تحکیم پایه‌های آن و تضمین چپاول و زالوگری است.
مصادیق دجالیت
یکی از دجالیت‌های مذهبی، توهین به زنان و اقشار مختلف جامعه است. روحانیونی که در ظاهر داعیه‌دار دیانت هستند، به‌واسطه‌ی همین دجالیت مذهبی، نه‌‌تنها زنان را تحقیر، بلکه هویت مستقل آن‌ها را انکار کرده و استثمار آنان را توجیه مذهبی می‌کنند.
آخوندهای حکومتی برای توجیه سیاست‌های ضدحقوق بشر خود، به‌گونه‌یی مذهبی از نایب امام زمان بودن ولی‌فقیه صحبت می‌کنند تا واقعیت‌ها را به‌نفع خود و حکومت بازنویسی کنند.
یکی دیگر از مصادیق دجالیت آخوندهای حکومتی، نسبت دادن «منافق» و «کفار» به افراد یا گروه‌هایی است که مخالف حکومت و سیاست‌های آن هستند، مانند نسبت دادن به مجاهدین خلق. روحانیون حکومتی با این برچسب‌های دجالانه، هرگونه آزادی‌خواهی، آزادی بیان، مقاومت در برابر نظام و افشاگری و روشنگری علیه آن را «کفر» و «نفاق» و «دشمنان ملت و دین» معرفی می‌کنند.
نمونه‌یی دیگر از گاوگندچاله‌دهانیِ آخوندهای حکومتی، دادن حکم چپاول و مرگ علیه زندانی و نسبت دادن حکم به خدا است! این ترفند فقط با هدف حفظ نظام استفاده می‌شود و تجربه‌ی ۴۶سال گذشته اثبات کرده است که احکام قوه‌ی قضاییه‌ی آخوندی هیچ مبنای قضایی و حقوقی ندارد، بلکه این قوه یک بازوی مذهبیِ ولی فقیه برای سرکوب و چپاول است.
ارتباط میان مذهب حکومتی و استثمار
مشاهده می‌شود که در تحلیل سیاست‌های حاکمیت آخوندی ــ مثل نمونه‌ی مذاکره که به موارد آن اشاره شد ــ یکی از ابعاد مهمی که به‌طور مداوم در گفته‌ها و رفتارهای مقامات ارشد حکومتی نمایان می‌شود، ارتباط نزدیک میان اظهارات مذهبی و منافع استثماری است. این‌ها با همین دجالیت مذهبی، خانه‌ی مردم را بر سرشان خراب می‌کنند، مردم ایران را می‌چاپند و توجیه می‌کنند که سرنوشت را خدا تعیین می‌کند! اینان با دجالیت‌های مذهبی، به‌طور مداوم سعی دارند در برابر مردم ایستادگی کرده و بر اساس منافع استثماری خود، دنیای واقعی را تحریف کنند.
اما واقعیت...
در ورای معرفیِ نمونه‌های دجالیت آخوندی و تحلیل آن‌ها، واقعیت مسلم این است که اکثریت مردم ایران با کوله‌باری از تجربه، برای دجال‌بازی‌ها و گاوگندچاله‌دهانی‌های مذهبی و سیاسیِ آخوندهای حکومتی، پشیزی قائل نیستند؛ چرا که این اکثریت، از تمامیت نظام ملایان عبور نموده و آرزو و فعالیت‌اش در راستای سرنگونیِ هرچه سریع‌تر مظاهر دجالیت، زالوگری و اشغال‌گری است.
