آموزش و پرورش در سراسر جهان، پایه‌یی‌ترین ضرورت پیشرفت و رشد در تمامی زمینه‌ها در جامعه بشری است. به همین دلیل، در برنامه‌ریزیهای اجتماعی-اقتصادی، همواره بیشترین توجه و تمرکز دولتها را به خود اختصاص داده است. از سرمایه‌گذاریهای کلان روی برنامه‌های زیرساختی و تسهیلات آموزشی گرفته تا در نظر گرفتن حقوق و دستمزد لازم و کافی برای معلمان و فرهنگیان و دانشگاهیان.
اما سیاست و عملکرد رژیم آخوندی در این زمینه هم به‌غایت جنایتکارانه و عقب‌مانده است. تا جایی‌که بی‌هیچ گزافه‌گویی، شاهد زندگی اکثریت قریب به اتفاق معلمان و فرهنگیان در زیر خط فقر هستیم. پدیده‌ای که حرکات مستمر اعتراضی این قشر از شریف‌ترین و زحمتکش‌ترین انسانهای میهنمان را به‌دنبال داشته که آخرینش روز ۱۱بهمن در ۱۲۰شهر از ۲۷استان می‌باشد.
برای روشن‌تر شدن این واقعیت که حقوق و مزایای معلمان ایران با کشورهای بلوک توسعه و یا در حال توسعه تفاوت فاحش دارد، خوب است به متوسط حقوق معلمان در برخی از این کشورها به‌طور نمونه نگاهی بیاندازیم.
در آمریکا و کانادا ماهانه ۴۰۰۰دلار
درسویس و آلمان و هلند ماهانه ۴۰۰۰دلار
در فرانسه و ایتالیا و اسپانیا ماهانه ۳۰۰۰دلار
در کره جنوبی ماهانه ۴۰۰۰دلار
در استرالیا ماهانه ۴۰۰۰دلار
درسنگاپور ماهانه ۳۸۰۰دلار
دولت آخوندی برای صادرات نفت خود نرخ دلار را معادل ۲۳۰۰۰تومان در نظر گر فته است. بنابراین ارقام فوق را با همان نرخ اعلامی رژیم محاسبه می‌کنیم.
حقوق معلمان در کشورهایی که نام برده شد، از۶۹ میلیون تومان در ماه تا ۹۲میلیون تومان در ماه خواهد شد. ارقامی که ۷ تا ۹برابر محافظه کارانه‌ترین محاسبه‌ٔ مبلغ خط فقر در شرایط امروز میهن آخوندزده ما می‌باشد.
در همین رابطه، واقعیت دیگر این است که در اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان، علاوه بر حقوقهای مناسب که از ابتدا برای معلمین در نظر می‌گیرند، همه ساله هم حقوق آنها را به میزانی که قیمت کالاهای اساسی بالا برود، ارتقا می‌دهند.
در حالی که در ایران آخوندزده، وضعیت معلمین شریف ما هر سال نسبت به سال قبل وخیم‌تر می‌شود.
معلمی که علاوه برکار اصلی خودش، مجبور به مسافرکشی و انواع و اقسام کارهای دیگر در جامعه است، اما باز هم نمی‌تواند حداقل نیازهای زندگی خود و خانواده‌اش را تامین‌کند، چگونه می‌تواند تمرکز و آرامش لازم را برای آموزش نسلهای آینده کشور ما داشته باشد؟
مگر می‌شود که تاثیرات نابسامانیهای روزمره زندگی را در کار حساس و با اهمیت آموزش در نظر نگرفت؟
رژیم آخوندی جابه‌جا موضوع تحریم‌ها و نداشتن منابع مالی را عامل این وضعیت می‌داند، اما در این بین سؤالی برای مردم ایران مطرح است که صدها میلیارد دلار از داراییهای ملت ایران که در دست خامنه‌ای و بنیادهای چپاولگر تحت کنترل بیت او هست چرا حتی یک در هزار آن هم برای حل و فصل مطالبات و بهبود وضعیت اقتصادی معلمان و سایر اقشار میهنمان هزینه نمی‌شود.
چرا بودجه سپاه خامنه‌ای ۲۴۰درصد اضافه می‌شود، چرا بودجه دستگاه سانسور و تبلیغش ۵۶درصد اضافه می‌شود ولی وقتی به معلمان محروم و زحمتکش می‌رسد، کفگیر به ته دیگ می‌خورد.
روشن است که خامنه‌ای بیشترین منابع و امکانات را در اختیار کارگزاران و مزدوران سرکوبگر خودش قرار می‌دهد تا بتواند حکومت ننگین خودش را چند صباحی حفظ کند.
واقعیت این است که رژیم برای چپاول هر چه بیشتر حق معلمان، دسته‌بندیهای استخدامی مختلفی ایجاد کرده است؛ مانند استخدام غیررسمی وقراردادی، معلمان کارنامه سبز، آموزگاران نهضت سوادآموزی، معلمان فارغ‌التحصیل دانشسراها و... ... . و تمامی این دسته‌بندی‌ها را در کنار معلمان استخدام رسمی که علی‌القاعده باید مشکل کمتری داشته باشند، زیر خط فقر نگه‌داشته است.
با توجه به این‌که خانواده معلمان و فرهنگیان سراسر کشور به همراه دانش‌آموزانشان جمعیت عظیمی از کشور را تشکیل می‌دهند، رژیم آخوندی فوق‌العاده از این نیروی میلیونی و گسترش و سراسری شدن اعتراضات آنها وحشت دارد. به همین دلیل است که نمی‌تواند از خیزشهای سراسری آنها ممانعت کند و به عبارت دیگر از به کار بردن تیغ سرکوب وحشت دارد و می‌داند که می‌تواند جرقه‌ای در جامعه انفجاری باشد.
روشن است که معلمان معترض و شریف میهنمان به خوبی به این واقعیت آگاه هستند که تا این رژیم بر سرکار هست، نه می‌خواهد و نه می‌تواند هیچیک از مشکلات جامعه ما را حل کند. نمی‌خواهد، به‌دلیل ماهیت و محتوای ارتجاعی و قرون‌وسطایی و ضددانش و فرهنگ خودش و نمی‌تواند، به‌دلیل بن‌بستهای بی‌برون رفت اقتصادی و اجتماعی و سیاسی که منشاء آن عملکرد سیاست‌های ضدمردمی خودش در سالیان طولانی بوده است.
به همین دلیل است که در کمتر از سه ماه با ۴خیزش سراسری معلمان مواجه هستیم که هر بار نسبت به قبل گسترده‌تر و با رادکالیزم بیشتری در شعارها و خواسته‌ها پیش رفته است.
تردیدی نیست که این تظاهراتها و خیزشهای ادامه‌دار، همه و همه زمینه‌ساز خیزش و قیام بزرگی خواهد بود که بنیاد این نظام فاسد و پوسیده را بر باد خواهد داد.
