در پی تیغ‌کشی خلیفهٔ ارتجاع علیه زنان در نمایش عید فطر، فرماندهی‌های انتظامی شرق و غرب استان تهران اعلام کردند «طرح حجاب و عفاف از روز شنبه ۲۵فروردین‌ماه در همه معابر و اماکن عمومی با جدیت بیشتر دنبال خواهد شد». همزمان وحوش انتظامی ولایت فقیه یکی پس از دیگری در استانهای مختلف از جمله بوشهر، کرمانشاه و سمنان در اطلاعیه‌های سرکوبگرانه خود به تهدید و تیغ کشی علیه زنان پرداختند.
خلیفهٔ خون‌ریز در حالی که کارگزاران و عوامل رژیم را از «کوتاهی» در مقابل «هنجارشکنی دینی» برحذر داشت، صریحاً دستور داد: «مسئولان و آحاد مردم و آمران به معروف و ناهیان از منکر در این زمینه وظیفه خودشان را انجام باید بدهند».
خامنه‌ای برای نشان دادن چنگ و دندان در سرکوب و انقباض و دهن کجی در قبال انزجار عمومی، آخوند صدیقی، زمین‌خوار فاسدی را که رسوای عام و خاص است به نمایش جمعه فرستاد تا بگوید «مسألهٔ حجاب خودش یکی از فسادها است و مبارزه با فساد فقط اقتصادی نیست».
اما خلیفهٔ درمانده آب در هاون می‌کوبد. بسیج نیروهای سرکوبگر انتظامی و گشتها و حجاب‌بانها و لباس شخصیهای خامنه‌ای دیگر اثر ندارد. به صحنه فرستادن آخوند صدیقی همان دادستان خون‌آشام سیستان و بلوچستان در دههٔ ۶۰ و زمین خوار فاسد امروز در حوزه جهل و جنایت تهران هم نه تنها کسی را نمی‌ترساند بلکه از فرط فضیحت روی سر خلیفهٔ رسوا آوار می‌شود.
پس از چهار دهه نبرد بی‌امان برای احقاق حق حاکمیت مردم و آزادی و برابری در ایران، پیشتازی زنان ایران به‌عنوان نیروی تغییر چنان درخشان است که مردم ایران و حامیان مقاومت ایران در جهان در رزم و مقاومت این زنان پیشتاز، نوید نابودی استبداد دینی را می‌بینند.
گسترش این نیروی رزمندهٔ تغییر چنان است که در رسانه‌های تحت سانسور و تحت‌امر آخوندها نیز قابل پرده‌پوشی نیست. یک کارشناس حکومتی با اشاره به «روزهای سخت» نظام ولایت فقیه در جریان قیام ۱۴۰۱ می‌گوید: «سال ۱۴۰۱ و جریان اعتراضات، روزهای سختی را برای همه رقم زد؛ زنان و مردانی که این دوران را از سر گذراندند، سنگ و چوب که نیستند، احساس دارند، حرف دارند، اعتراض دارند. ما هنوز هم شاهد اعتراضاتی از سوی زنان محجبه و غیر‌محجبه هستیم. این اعتراضها عکس‌العملی در مقابل عمل‌هایی است که در قالب فشارهای اجتماعی بر آنها وارد شده است» (خبرآنلاین ـ ۹فروردین ۱۴۰۳).
در بارهٔ قدرشناسی روزافزون بین‌المللی از زنان پیشتاز و رزمنده ایران نیز، شایان یادآوری است که روز گذشته در همین ستون، موضوع سخن روز کنفرانس زنان مشعلداران تغییر در پارلمان اروپا در بروکسل بود که به ریاست داکا ماکسووا معاون کمیسیون حقوق زنان و برابری پارلمان بر گزارشد.
در این کنفرانس خانم داکا ماکسووا گفت: «زنان و دختران شجاع در حال سازماندهی و رهبری واحدهای مقاومت در سراسر کشور هستند. شعار آنها «زن، مقاومت، آزادی» است، زیرا زنان ایرانی معرف ارزش مقاومت در برابر ستم رژیم آخوندها هستند».
در کنفرانس بین‌المللی پاریس به‌مناسبت روز جهانی زن نیز که در پاریس برگزار شد، خانم دومینیک آتیاس رئیس پیشین کانون وکلای اروپا دربارهٔ زنان و دختران شجاع ایرانی که همواره در برابر دو دیکتاتوری شاه و شیخ ایستاده‌اند و از آغاز انقلاب مشروطه با ستمگر زمان خودشان مبارزه کرده‌اند گفت: «هیچ شکنجه، هیچ دیوار زندان و حتی مرگ نمی‌تواند آنها را وادار به تسلیم بکند. آنها می‌دانند که پیروز خواهند شد. فردا، پس‌فردا، یک سال بعد یا بیشتر، هر چه باشد، پیروزی آنها حتمی است و تا پیروزی، تا روز پیروزی، در کنارشان خواهیم بود تا فریاد سر دهیم: زن، مقاومت، آزادی».
۲۸سال پیش خانم مریم رجوی در سخنرانی خود در ارلزکورت لندن دربارهٔ ایستادگی و مقاومت زنان برای آزادی ایران از اسارت آخوندهای زن‌ستیز و ضدبشر، تأکید کرد که این زنان پیشتاز «به‌رغم همهٔ وحشیگری مرتجعان، هرگز تسلیم نشدند و دست از مقاومت برای آزادی برنداشتند». او خطاب به آخوندهای زن‌ستیز گفت: «شما هر چه از تحقیر و ستم و سرکوب و شکنجه و کشتار که در چنته داشتید، علیه زن ایرانی به‌کار گرفتید، اما مطمئن باشید که ضربه مهلک را از همان‌جایی خواهید خورد که اصلاً به حسابش نمی‌آورید، و ماهیت ارتجاعیتان اجازه نمی‌دهد که آن را به‌حساب آورید. مطمئن باشید که به دست همین زنان آگاه و آزاد و رها بساط ستم شما در همه‌جا برچیده خواهد شد. دوران فریب‌کاری در لباس مذهب، دیگر گذشته است. در آستانه قرن بیست و یکم، وجدانهای بیدار بشری و مقاومت ملت سرفراز ایران و رزم‌آوران آزادی چنین اجازه‌یی را به شما نخواهد داد» (اول تیر ۱۳۷۵).
