با اوج گرفتن قیام آبان ۹۸، رقابتی تنگاتنگ و نفس‌گیر بین سران نظام برای کسب مقام اول دروغگویی و وقاحت برقرار بود، هر کدام سعی می‌کردند با اقتدا به شیطان رجیم بر دیگر رقبا غلبه کنند. در میان رسانه‌های حکومتی نیز صدا و سیمای آخوندی با استفاده از صدها کانال و رسانه بدون بیننده‌اش، توانست در جعل واقعیت قیام بزرگ مردم ایران، رکورد دروغگویی را بشکند و تمام مدال‌های شرمگین و ننگین و بی‌آبرویی را از آن خود کند.
ویژگی خاص تلویزیون آخوندی ارائه متدهای جدیدی از سانسور به دنیای ژورنالیستی است، یعنی در انعکاس قیام مردم ایران به جای استفاده از تیغ یا قیچی با اره‌های صنعتی به جان تصاویر قیام مردم ایران می‌افتد تا چیزی را که باب دل مقام عظما باشد، پخش کند. مثلا با استفاده از چند تصویر ثابت، روزانه دهها گزارش جعل می‌کند تا همان سناریوی نخ‌نمای قدیمی را تکرار کند و بگوید که تعدادشان اندک بود، آشوب‌طلب، خرابکار و فتنه‌گر بودند. آنها اصلاً از مردم نبودند...
سانسور و جعل خبر با «اقتدار» کامل
این رسانهٔ ننگین مانند سایر رسانه‌های حکومتی، تبحر ویژه‌ای در سانسور و جعل حقایق دارد. با این‌که می‌داند صحنه‌های واقعی قیام در ابعاد کلان در فضای مجازی پخش می‌شود و از طریق آنتن خبرگزاریها و تلویزیونهای بین‌المللی به اطلاع دنیا می‌رسد اما با «اقتدار!» تمام به دروغگویی‌های ننگین خود ادامه می‌دهد و از این طریق خود را در معرض لعنت و نفرین و انزجار مردم ایران قرار می‌دهد؛ اما این‌که چرا صدا و سیمای آخوندی نمی‌تواند تصاویری از صحنه‌های واقعی قیام را پخش کند، باید به آن حق داد زیرا به‌طور واقعی صحنه‌های قیام در تی‌وی ریش قابل پخش نیست. به آتش کشیدن بنرهای خامنه‌ای، چهرهٔ خشمناک و ملتهب قیام‌آفرینان، مشت‌های گره‌کرده و فریادهای مرگ بر خامنه‌ای و هم‌چنین صحنه‌های فرار پاسداران و بسیجی‌ها از برابر دستهای خالی، ولی مصمم و نیز سوختن حوزه‌های جهل و جنایت در شعله‌های سرکش آتش قابل نشان دادن نیستند و باعث هراس در بین نیروهای ریزشی نظام می‌شود. البته از حق نگذریم، تلویزیون آخوندی برای این‌که بیننده‌های ولایی نسبت به صحنه تظاهرات دچار خلأ نشوند، ساعتهای متمادی تصاویر تجمع حکومتی علیه قیام‌کنندگان را نشان داد و با قالب کردن آن به‌عنوان تظاهرات خودجوش تمسخر عالم و آدم را برانگیخت.
تظاهرات «خودجوش!»
گفتیم سانسور. سانسور همیشه این نیست که حکومت مانع از پخش یک خبر یا گزارش یا انتشار یک کتاب و روزنامه شود، اشکال جدید سانسور به‌خصوص در نظام ولایت فقیه، پیچیده‌تر از این است. نمونه‌ای از آن را در ارتباط با گردآوردن پاسداران و بسیجی‌ها و عوامل نظام با لباس‌شخصی و در هیأت تظاهرات‌کننده به چشم دیدیم. در این شوی مسخرهٔ حکومتی سران نظام از شب قبل در تلویزیون به‌صورت «خودجوش!» فراخوان پخش کردند تا به بدنهٔ نظام اطمینان بدهند که هم اتوبوس‌های حمل‌و‌نقل آماده است و هم ساندیس‌های گوارا. بعد هم در این تظاهرات «خودجوش!»، صدا و سیما نیز از همان ابتدا به‌صورت «خودجوش!» در محل حاضر شد و امام‌جمعه‌ها و آخوندهای دفاتر ولی‌فقیه هم «خودجوش!» به این تظاهرات راه پیدا کردند تا علیه آشوبگران دیکتاتور و اختلاس‌گر که عامل گرانی و فقر نظام شدند تظاهرات کنند. پرچم حزب‌الشیطان هم «خودجوش!» در دست تظاهرات‌کنندگان قرار گرفت. خبرنگاران نیز «خودجوش!» به سراغ خودجوشندگان قل‌قل‌زن در میان دیگ تظاهرات رفتند تا با آنها مصاحبه کنند!
تنها گناه و اصلی‌ترین سند جرم قیام‌آفرینان
تا اینجای کار بیننده باید یا به مشاعر خود شک کند یا به آن چیزی که از صدا و سیمای آخوندی می‌بیند و می‌شنود. زیرا تا آنجا که به مفهوم «خودجوش!» برمی‌گردد، هیچ چیز کلیشه‌ای و از قبل تعیین شده نباید در آن وجود داشته باشد. قیام‌کنندگان را نگاه کنیم هیچ‌کدام پلاکارد یکدستی نداشتند. رسانهٔ مشخصی آنها را پشتیبانی نمی‌کرد و صدا و فیلم‌هایشان را انعکاس نمی‌داد. برای این‌که توسط نفوذی‌ها و دوربین‌های مخفی و لباس‌شخصی‌ها شناسایی نشوند باید نقاب می‌زدند. خودشان باید فیلم‌ها و عکس‌ها را در زیر رگبار گلوله و بارش دشنه و تبر تهیه کرده و به هزار زحمت به اطلاع عموم مردم ایران و نیز جهانیان می‌رساندند. تنها گناه و اصلی‌ترین سند جرم آنها این بود که نخواستند تن به ذلت و پذیرش خط فقر و خط‌های متعدد زیر فقر بدهند. کینهٔ سالیان ناشی از دیدن جرم و جنایت آخوندها و خشم مقدس و متکاثف ناشی از آن و نیز شعور و خودآگاهی و هم‌چنین شرف و غیرت ملی و روح فداکاری خود برای هم‌نوع آنها را هدایت کرد تا به‌گونه‌ای تحسین‌برانگیز پایگاههای انتظامی و بسیج، حوزه‌های جهل و جنایت و خباثت و نیز بانک‌های غارتگر اموال مردم را به آتش بکشند.
دروغگو کم‌حافظه می‌شود!
دروغگوهای کم‌حافظهٔ نظام با این‌که قیام مردم در بیش از ۱۵۰شهر را محدود، غیربومی و ناچیز وانمود کردند، اما بلافاصله اینترنت ۸۰میلیون ایرانی را قطع نموده و در اوج بحرانهای مالی و ورشکستگی، چندصد میلیون دلار هزینه را متحمل شدند. افتضاح قطع اینترنت تا آنجا بیخ پیدا کرد که خودشان متلک بار روحانی کرده و گفتند: «رفع فیلتر شبکه‌های اجتماعی و جریان آزاد اطلاعات پیشکش! همان اینترنت ساده فیلترشده مردم رو پس بده»!
پاسدار آبنوش در اعتراف به ابعاد قیام گفت: «اعتراض‌های اخیر «جنگ جهانی تمام‌عیار» بود که «یک‌دفعه کل کشور را فراگرفت» و «فقط خدا ما را نجات داد».
و دهها موضع‌گیری و اظهارنظر مختلف که غور در کنه آنها رسوایی دروغگویی‌های نجومی سران و مهره‌های رژیم را برملا کرد و می‌کند.
رقابت نفس‌گیر بین بزرگ‌دروغگویان نظام برای کسب مدال وقاحت و دجالیت، در هفتهٔ اول قیام، به‌راستی رکورد جدیدی شکست. البته این آخرین رکورد نخواهد بود و تا روزی که توسط قیام‌آفرینان و کانون‌ها و شهرهای شورشی به زیر کشیده شوند ادامه خواهد داشت.
