طبقه‌ی کارگر به‌عنوان یکی از زحمتکشترین و در عین‌حال مظلومترین طبقات جامعه به‌شمار می‌آید، علاوه بر سختی کار، حقوقهای پرداخت نشده چندماهه، مشکلات زندگی و عوامل طاقت‌فرسای دیگر، نبود ایمنی و به خطر افتادن جان کارگران در حین کار یکی از مسائل جدی به‌شمار می‌آید که متأسفانه باعث از دست رفتن جانهای عزیز کارگران می‌شود.
پایگاه خبری حکومتی آفتاب نیوز به‌نقل از نصرالله بازوند معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت کار رژیم در چهارمحال و بختیاری اعتراف کرد:
"سالانه به‌طور متوسط حدود دو هزار نفر نیروی کار بر اثر حوادث ناشی از محیط کار جان خود را از دست می‌دهند.
وی اعتراف کرد: قشر عظیمی از مردم در محیط کار هستند و در صورت استاندارد نشدن حوادث مختلفی را در پی دارد.
نبود ایمنی یکی از دلایل عمده‌ای بود که باعث مرگ کارگرها در معدن زمستان یورت گرگان شده بود،. حادثه‌یی که باعث مرگ ۴۳کارگر معدن و مهندس ایمنی شد. و اخبار غیرواقعی که راجع به حادثه معدن در رسانه‌های رژیم منتشر شد خشم کارگران را برانگیخت:
در همان حادثه یکی از کارگران مظلوم معدن خطاب به آخوند روحانی با خشم گفت:
«...بین 22ساله معدن کار می‌کنیم. اصلاً هیچ‌کدام شما نمی‌دانید معدن کار یعنی چه حالا یادتون افتاده اومدین جمع شدین.چهل نفرو ما از دست دادیم. صد و هفتاد تا بچه بی‌پدرشدن، مادراشان چهل تا زن بیوه شده.ما اصلاً نمیدونیم میخوایم چکار کنیم. این چه معنی داره هیچ کس پیگیر نیست. آقای عزیز ما چند سال پیش آمدیم دادگاه آزادشهر شکایت کردیم ما رو با باتون همه همکاراتون زدن فرار کردیم. پارسال اومدیم فرمانداری، چهارده ماه حقوق نگرفته بودیم اومدیم فرمانداری اعتراض کنیم با زن هامون اومدیم، خانمها رو هم آوردیم که حقمونو بگیریم یعنی تو رئیس‌جمهور متوجه نشدی؟ من بیست میلیون ازین شرکت طلب دارم. ده‌هزار تومن تو خونه‌ام نیست بچه‌ام رو ببرم دکتر. آقای رئیس‌جمهور کارگر ذوب آهن یک میلیون حقوق می‌گیره وجدانا شما بگید با این یک میلیون چه گلی به سرمون بگیریم. آقای رئیس‌جمهور تو این شرکت هر که تو معدن کار کنه بیست سال/بیست و پنج سال کار میکنه و بازنشسته میشه، یک میلیون و چهارصد تومن بهش حقوق میدن. این با یک میلیون و چهارصد تومان بچه‌هاش ازدواج میکنن هزارتا گرفتاری داره دیگه نفسی برای کار نداره.چکار کنیم.اینا همه اومدن اینجا.آقای رئیس‌جمهور خواهشی که از شما داریم این معدن هزار و هفتصد متر رفته بدون تعبیه.این مسئولان کجا هستن؟ دیشب معاون استاندار میگه این معدن گاز نداشت.بیارش اینجا ببینم کجاش گاز نداشت.دروغ میگن همه شان. ما فرماندار نداریم بخشدار نداریم استاندار نداریم. شما ساختمون پلاسکو هجده نفر مردن چه تشییع جنازه‌ای انجام دادین چرا برای مردگان ما تشییع جنازه اینطور شد؟»
پلاسکو نیز یکی از ساختمانهایی بود که در آن نبود وسایل ایمنی باعث گسترش آتش و ایجاد انفجار بحث برانگیز و آتش‌سوزی آن شد و منجر به فوت بسیاری از کارگران و آتش‌نشانان شد.
خبرگزاری موسوم به مهر وابسته به رژیم ایران از قول یک سخنگوی شورای شهر تهران نوشت: "بی توجهی به ایمنی فاجعه پلاسکو را به وجود آورد."
"ساختمانهای مشابه ساختمان پلاسکو در بافت فرسوده مرکز شهر تهران بسیارند. از همین رو است که توجه به نکات ایمنی بیش از هر زمان دیگری الزامی است.سخنگوی سازمان آتش‌نشانی تهران افزود: یکی از معضلات اصلی بافت فرسوده عدم دسترس پذیری و پایین بودن امکان ارایه خدمات ایمنی است. معضلی که بی‌شک در کمین ساختمان علاالدین نیز قرار دارد.
حوادث و مرگهای پیاپی
در کنار مرگ کارگران بر اثر حوادث کاری، بسیاری هم صدمه می‌بینند و نقص‌عضو شده و از دور کار خارج می‌شوند و بدون دریافت کمترین تسهیلاتی از کار اخراج می‌شوند، و زندگی بسیاری از خانواده‌ها از هم می‌پاشد. اما هم‌چنان این روند صدمه دیدن و مرگ کارگران در ایران تحت حاکمیت آخوندها ادامه دارد:
شنبه شب هفتم مرداد ماه سه کارگر در شهرک صنعتی نظر آباد کرج به‌دلیل گازگرفتگی جان خود را از دست دادند.
خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۸تیرماه ۹۶ گزارش داد: عصر روز جمعه ۱۶تیرماه ۴کارگر مقنی در خیابان ولی عصر جان خود را از دست دادند همچنین دو کارگر در حادثه‌ی ریزش ساختمان کیان پارس اهواز جان باختند. در حادثه‌یی دیگر زن کارگر در یک نانوایی در خیابان باهنر سمنان به تنهایی مشغول کار با دستگاه خمیرگیر بوده که پس از گیرکردن لباسش به دستگاه به داخل محفظه افتاده و جان خود را از دست داده است. حادثه در کارخانه‌ی فولاد آلیازی ایران واقع در یزد جان یک کارگر را گرفت.
نهم مرداد ماه سال جاری در شهرستان ساوه کارگری در یکی ار شرکتهای صنعتی این شهرستان بر اثر برق گرفتگی جان باخت.»
ایران پر حادثه‌ترین کشور کارگری
خبرگزاری حکومتی فارس در تاریخ ۲۴آبان ۹۵ با اعتراف به رکورددار بودن ایران «به‌عنوان پرحادثه‌ترین کشور در زمینه حوادث کارگری» نوشت:
«ایران با ۱۵هزار حادثه‌دیده کارگری در دنیا رکورددار است؛ این را رئیس کانون کارگران ساختمانی می‌گوید، وقتی تعداد کارگران ساختمانی را چیزی حدود یک میلیون و ۴۰۰هزار نفر می‌داند و انجمن صنفی کارگران ساختمان را دومین تشکل صنفی بزرگ اما کم صدای کشور توصیف می‌کند»
"بیش از ۵۰درصد حوادث کارگری مربوط به کارگران ساختمانی است و در سال گذشته از مجموع ۲هزار فوت‌شده ۱۲۰۰نفر مربوط به کارگران ساختمانی بودند؛ اما هنوز کارگران ساختمانی از چتر بیمه‌ای فعالی برخوردار نیستند
آنچه مسلم است اینست که در حکومت آخوندی جان افراد به‌ویژه طبقه زحمتکش کارگر اهمیتی ندارد، چرا که به مطالباتشان بی‌توجهی می‌شود، شرایط کاری سخت و طاقت‌فرسایی دارند و در صورت هر گونه اعتصاب و اعتراض، حکومت به وحشیانه‌ترین شکل ممکن آنان را سرکوب می‌کند.
