مشخصات به بن‌بست رسیده اقتصاد درهم‌شکسته در حاکمیت آخوندی در همه دنیا منحصربه‌فرد است. در این اقتصاد اختلاس و دزدی ۱۲هزار میلیارد تومانی که افشای یک صدمش دولتها را واژگون می‌کند، عادی تلقی می‌شود. اقتصادی که پول کشور طی ۵، ۶ماه بیش از ۷۵درصد ارزش خود را از دست می‌دهد.
مهره‌ها و سردمداران رژیم در اظهارات روزهای اخیرشان برخی از ویژگیهای این اقتصاد عجیب و غریب و منحصربه‌فرد را با واژه‌های عجیب و غریبی هم توصیف می‌کنند.
اسدالله عسگراولادی، از غارتگران معروف حاکم، طی یک مصاحبه تلویزیونی فاش کرد که با رژیم در نظام بین‌المللی بانکی هم‌چون یک جذامی برخورد می‌شود: «الآن در شرایط فعلی پول را به هیچ عنوان نمی‌توان از دنیا به ایران انتقال داد. اگر به ازای کالای صادراتی بخواهیم پولی را از هر جای دنیا به ایران بیاوریم، اوفک لعنتی که برای آن دلقک کاخ سیاه است مراقبت می‌کند. تا بفهمد حساب را می‌بندد و جلوی پول را می‌گیرد. الآن شرایطی نیست که بتوانیم پول به ایران بیاوریم...».
در قسمت دیگری از این مصاحبه، مجری با اشاره به بحران ارزی این سؤال را مطرح می‌کند که آیا دولت روحانی پشت افزایش خارق‌العادهٔ ارز به ۳، ۴برابر قیمت قبلی بوده است؟ یکسری می‌گویند خود دولت چنین چیزی خواسته تا بدهی‌های خود را جبران کند. این واقعاً درست است؟
عسگراولادی جواب می‌دهد: «من هم این اعتقاد را داشتم که دولت این کار را کرده چون هنوز تحریم‌های آمریکا به‌جز تحریم بانکی از آمریکا نداریم. شرایط خیلی سخت است. کالاهای زیادی اعم از ۱۸هزار کانتینر کالای مردم در گمرکات ماند و خیلی‌ها فاسد شد و چقدر خسارات دادیم و هنوز هم خسارات می‌دهیم. اینها را ترخیص نمی‌کنند و سخت می‌گیرند. عده زیادی ارز ۴۲۰۰تومانی دریافت کردند و کالا را با ارز ۱۰هزار تومان فروختند. ۴۲۰۰تومان وجود خارجی برای مصرف‌کننده نداشت. هیچ مصرف‌کننده‌ای ارز ۴۲۰۰تومان مصرف نکرد».(تلویزیون شبکه پنج ۲۷مهر ۹۷)
میرسلیم از مهرههای باند مؤتلفه هم دولت روحانی را عامل اصلی بحران ارز می‌داند و با اشاره به یکی از فریبکاریهای دولت می‌گوید: «امروز دولت از طرفی بازار ارز را آشفته می‌کند و از طرفی می‌گوید بسته حمایتی درست کرده‌ایم؛ یعنی ابتدا با کاهش ارزش سپرده‌های مردم بخشی از دیون خود را پرداخت می‌کند سپس با استفاده از درآمد افزایش یافته حاصل از عواید دلار‌های نفتی بخش محدودی از آن را در قالب بسته حمایتی به مردم بازمی‌گرداند».(خبرگزاری تسنیم ۲۷مهر ۹۷)
روزنامه جوان ارگان بسیج سپاه پاسداران ۲۸مهر ۹۷ به غارتگری باندهای حکومتی با استفاده ار رانت مابه‌التفاوت ارز با نرخ دولتی و بازار آزاد که در جریان آن، هزاران میلیارد تومان به جیب زدند اشاره کرده و می‌نویسد: «چرا با ارز ۴۲۰۰تومانی کالاهای اساسی ۵۰درصد گران شده است؟ در حالی که دولت هـمـواره بر تخصیص و تأمین ارز ۴هزار و ۲۰۰تومانی و ۳هزار و ۷۰۰تومانی برای کالاهای اساسی تأکید کرده، اما این سؤال مطرح است که اگر چنین اتفاقی افتاده چرا قیمت کالاهای اساسی بین ۳۰ تا ۵۰درصد افزایش یافته است»؟
بنابراین اعترافات مشخص می‌شود که دولت روحانی در یک هماهنگی و اتحادعمل با باندهای مافیایی که رسانه‌ها و مهرههای حکومتی از آنها به‌عنوان سلاطین بازار ارز و سکه نام می‌برند، مردم را غارت می‌کنند.
سلاطین سکه و دلاری که به اعتراف آخوند غلامحسین اژه‌ای سخنگوی قوه قضاییه با بانک مرکزی رژیم در ارتباط هستند.
دولت روحانی با بالا بردن نرخ ارز تنها مردم را در تنگنای معیشت زندگی قرار نمی‌دهد و به‌قول معروف سفره آنها را کوچک نمی‌کند، بلکه وقتی نرخ ارز را بالا می‌برد به تبع آن هزینه تولید برای تولیدکنندگان داخلی را هم بالا می‌برد و قدرت رقابت آنها با تولیدکنندگان کالاهای مشابه خارجی را پایین می‌برد.
این امر راه را برای یک غارتگری دیگر نهادها و مهرههای حکومتی هموارتر از قبل می‌کند و آن هم راه وارد کردن بی‌رویه کالا و قاچاق کالا است که در نهایت دودش به چشم مردم می‌رود.
در اثر این مجموعه شرایط پیچیده است که گرانی هم روزبه‌روز در حال افزایش است آن‌چنان‌که رشد قیمتها در ایران چند برابر میانگین دنیا رشد دارد.
این شرایط سخت برای مردم در حالی است که در اثر این آشفته‌بازار اقتصادی در حاکمیت آخوندی خط فقر هم به حدود ۶میلیون تومان رسیده است، در شرایطی که حقوق‌ها اکثراً حدود یک‌سوم خط فقر است.
در این شرایط اکثر کارگران که جمعیت آنها بالغ بر حدود ۱۴میلیون نفر است و از این جمعیت هم حدود ۱۱میلیون کارگران موقت هستند، با حداقل حقوق ماهیانه با یک میلیون و ۱۱۴هزار و ۱۴۰تومان در ماه یعنی با حدود یک پنجم خط فقر باید زندگی کنند.
این نتیجه عجیب و غریب برای مردم ایران و به‌خصوص کارگران و محرومان کشور است که ناشی از ویژگیهای عجیب و غریب ذکر شده در اقتصاد نظام آخوندی است و مصایب یک اقتصاد درهم‌شکسته است.
اقتصادی که پایه آن از یک طرف بر فساد و چپاولگری سران و مهرههای آن استوار و از طرف دیگر بر خانه‌خرابی و فقر اکثریت مردم ایران استوار است.
در اثر چنین حاکمیت و چنین مصایب اقتصادی است که نابرابری اجتماعی و شکاف طبقاتی ماه به ماه عمیق‌تر می‌شود و غارتگران حاکمیت آخوندی روزبه‌روز فربه‌تر بر قله غنا و دارایی می‌نشینند و اکثریت مردم بر خاک سیاه فقر و ناداری می‌نشینند.
در چنین شرایطی است که سطل آشغالها سفره کودکان گرسنه می‌شود کودکانی که به‌گفته خودشان بیشتر وقتها ناهار را از داخل زباله‌ها پیدا می‌کنند.
