امروز یکشنبه ۶خرداد ۹۷اعتصاب کامیونداران ایران وارد ششمین روز خود شد
تا امروز بخش‌های دیگری از ناوگان حمل و نقل جاده‌یی ایران به کامیونداران پیوسته یا از اعتصاب آنان اعلام حمایت کرده‌اند.
اعتصاب رانندگان کامیون از روز سه‌شنبه اول خرداد و به‌دنبال یک فراخوان قبلی آغاز شد.
در اولین خبرهای مربوط به اعتصاب کامیونداران، آنها نسبت به گرانی لوازم یدکی و پایین بودن کرایه‌ها اعتراض کرده بودند.
رانندگان در بم؛ ارسنجان؛ مرودشت و سبزوار، در شمار اولین شهرهایی بودند که وارد اعتصاب شدند.
این اعتصاب به‌سرعت به بیش از ۲۲۴شهر در ۳۱استان گسترش یافت.
تاکسی اسنپ تهران و اصفهان، اتوبوس داران رباط کریم، مینی‌بوس داران شیراز و یزد در شمار اولین گروه‌های صنفی همنام بودند که پیوستگی خود به اعتصاب کامیونداران را اعلام کردند.
همراهی دیگر صنف‌ها با اعتصاب رانندگان کامیون
این اعتصاب تاکنون اضافه بر همراهی شدن از سوی واحدهای همنام، از سوی برخی واحدهای صنفی دیگر مانند رانندگان شرکتهای پرسی گاز نیز همراهی شده است.
- گروهی از نفتگران جنوب
- کشاورزان ورزنه اصفهان
- بخش‌هایی از بازارهای تهران، اصفهان، بجنورد، نقده،کرج، قم، ماکو و جلفا
- کارگران تراورس راه‌آهن اصفهان، شاهرود، سمنان و دامغان
تعداد کامیونهای موجود در ایران
بر اساس آمار منتشر شده در ۶خرداد ۹۷در مجموع، تعداد انواع کامیونهای فعال در حوزه حمل ونقل بار بین‌شهری، ۳۵۳هزار و ۴۱۷دستگاه است که از این میزان ۲۱۵هزار و ۱۰۷کامیون با بارگیر ثابت یعنی کامیون باری هستند و ۱۳۸هزار و ۳۱۰دستگاه نیز انواع کشنده است.
این در حالیست که در سال ۹۶تعداد رانندگانی که در بخش حمل بار بین شهری فعالیت کرده‌اند ۴۷۰هزار و ۵۱۵نفر ثبت شده. این تفاوت آمار بین تعداد کامیونها و تعداد رانندگان نشان‌دهنده تعداد رانندگانی است که خود کامیون نداشته و صرفاً به‌عنوان راننده، برای دیگران کار می‌کنند. (منبع ماهنامه حمل و نقل)
سطح تحصیلات رانندگان
بنا‌به آمار همان سایت مرجع، نیمی از رانندگان کامیون در ایران، حداقل مدرک سیکل دارند.
۱۷۱راننده با مدرک کارشناسی ارشد و دکترا
شش هزار و ۶۴۶نفر مدرک کارشناسی (لیسانس)
هفت هزار و ۷۶۷نفر مدرک کاردانی (فوق دیپلم)
۱۰۶هزار و ۴۱۶نفر دیپلم
۹۳هزار و ۶۶نفر پایان ابتدایی
۱۷هزار و ۷۹۴نفر سواد خواندن و نوشتن
و تنها چیزی کمتر از دو هزار نفر بی‌سواد هستند. (منبع ماهنامه حمل و نقل)
پراکندگی کامیونها در استانهای کشور
بیشترین تعداد کامیون در ایران، متعلق به استان فارس با اختصاص ۱۰درصد کل کامیونهای ایران است، بعد از آن اصفهان، تهران، خراسان رضوی و آذربایجان شرقی هستند.
کمترین تعداد کامیون در استان کهکیلویه و بویر احمد ثبت شده است. (منبع ماهنامه حمل و نقل)
خواسته‌های رانندگان به روایت نماینده رژیم
روز یکشنبه ۶خرداد ۹۷یک نماینده رژیم در مجلس ارتجاع به اسم اکبر رنجبرزاده ضمن نطق پیش از دستور خود آمار رانندگان را بیش از ۵۰۰هزار نفر اعلام کرد و درخواست‌های آنان را به این شرح، اعلام کرد:
-کافی نبودن سهیمه سوخت روزانه و ماهیانه کامیونها
-عدم پرداخت کریه حمل توسط گیرندگان کالا
-نداشتن بیمه تکمیلی و قرار نگرفتن شغل در ردیف مشاغل سخت و زیان آور و دریافت کارمزدهای نجومی و غیرقانونی توسط شرکتهای حمل و نقل و فساد موجود در خرید و فروش بار در پایانه‌های بار علی الخصوص در بنادر و همین‌طور توزیع ناعادلانه بار و تضعیف سالنهای اعلام بار توسط مسئولان مربوطه.
-کرایه‌های حمل و نقل پاسخگوی هزینه‌های لاستیک و قطعات که ۶۰٪ افزایش یافته نیست.
حرف خود رانندگان کامیون
رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مرتبط با اعتصاب رانندگان کامیون خواسته‌های اعتصاب‌کنندگان را به این ترتیب محور بندی کرده‌اند:
ثابت بودن نرخ کرایه‌ها
افزایش قیمت بیمه
عوارض اتوبانها
حق کمیسیون بسیار بالا برای باربریها
هزینه بالای تعمیرات خودروها
قیمت بسیار بالای لوازم یدکی و کیفیت پایین آنها.
عمر متوسط کامیونهای فعال در ایران
آمارهای ارایه‌شده از سازمان راهداری و حمل ونقل جاده‌یی نشان می‌دهد که متوسط عمر کامیونهای فعال در ایران ۱۶سال قید شده که برای انواع باری ۱۷سال و کشنده ۱۳سال در نظر گرفته شده است. در این میان، ۲۶درصد کامیونهای ایرانی عمری بین ۶تا ۱۰سال دارند
پایین بودن عمر کامیونها در ایران در مقایسه با دیگر کشورها به کیفیت نازل جاده‌ها، کیفیت نازل کامیونها، و گران بودن خدمات لجستیک و قطعات یدکی است که باعث فرسایش سریع کامیون و از دور خارج شدن آن می‌گردد.
این عامل روی میزان درآمد کامیونها در ایران نیز تاثیر مستقیم دارد به‌طوری که در آمد ۳کامیون ایرانی، معادل یک کامیون خارجی است.(منبع: شرکت تعاونی خدماتی بازرگانی. مراکز اسقاط و بازیافت خودروهای فرسوده کشور)
تلاش‌های حکومتی برای شکستن اعتصاب
سپاه پاسداران و نهادهای وابسته به آن از روز سوم اعتصاب تلاش کردند با وارد کردن ناوگان تانکر‌های سپاه و ارتش، اعتصاب کامیونداران را بی‌اثر کرده و آن را به شکست بکشانند اما با اتحاد و ایستادگی رانندگان اعتصابی و برخورد فعال‌شان با رانندگان اعتصاب شکن تحت‌امر پاسداران رژیم، تلاش پاسداران را به شکست کشاندند، ضمن این‌که حمایت دیگر اقشار و صنف‌های معترض نیز باعث کمرنگ شدن حرکت پاسداران ضدمردمی شد.
تاریخچه اعتصاب صنفی در ایران
قدیمی‌ترین اعتصاب کارگری در ایران در اردیبهشت سال ۱۳۰۸خورشیدی توسط نفتگران جنوب انجام شد که هدفش اضافه دستمزد و کاهش ساعت کار، بهبود شرایط کار و زندگی و به‌رسمیت شناختن اتحادیه کارگری و تعطیلی روز جهانی کارگر بود.
آن اعتصاب را قوای رضاشاه خائن به سرکردگی تیمسار جنایتکار امیراحمدی با همکاری کمپانی نفت جنوب سرکوب کرد و بیش از ۵۰۰نفر ازکارگران شرکت کننده در اعتصاب را زندانی، اخراج یا تبعید کرد.
اولین اعتصاب رانندگان ایران
اولین اعتصاب رانندگان در ایران در فروردین سال ۱۳۳۷توسط ۱۲هزار نفر رانندگان تاکسی تهران انجام شد و ضربه سنگینی سیاسی سنگینی به حکومت کودتا پس از آرامش گورستانی پس از کودتای ۳۲وارد کرد.
منوچهر اقبال نخست‌وزیر مزدور شاه تلاش کرد با دستگیری فله‌ای اعتصاب کنندگانی که جلوی مجلس در بهارستان گرد آمده بودند، اعتصاب را به شکست بکشاند.
دومین اعتصاب رانندگان ایران
مشابه همین اعتصاب در آذرماه سال ۱۳۴۳دوباره در تهران و توسط ۱۶هزار راننده تاکسی صورت گرفت. شاه تلاش کرد با لشگرکشی و آوردن ارتش به خیابانهای تهران و استفاده از خودروهای سازمانهای دولتی، اعتصاب را درهم بشکند اما اتحاد بی‌نظیر رانندگان تاکسی و برخورد فعال آنها با نیروهای ارتشی و رانندگان مزدور حکومتی، باعث پیروز نسبی اعتصاب شد.
