تظاهرات بزرگ ایرانیان در شصتمین سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران در روز ۱۵ شهریور ۱۴۰۴ (۶ سپتامبر ۲۰۲۵)، میدان اتمیوم در شهر بروکسل، پایتخت بلژیک، شاهد یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های سیاسی ایرانیان خارج از کشور بود. این تظاهرات به‌مناسبت شصتمین سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران برگزار شد و به‌عنوان نمادی از مقاومت و پایداری مردم ایران در برابر دیکتاتوریهای پهلوی و دینی مورد توجه قرار گرفت. این رویداد که تحت عنوان «ایران آزاد ۱۴۰۴» برگزار شد، با حضور دهها هزار نفر از ایرانیان تبعیدی و حامیان این سازمان از کشورهای مختلف اروپایی، از جمله آلمان، فرانسه، هلند و دیگر نقاط، به نمایش قدرتمندی از همبستگی و اراده برای تغییر سیاسی در ایران تبدیل شد.
ویژگی‌های تظاهرات بروکسل
حضور چهره‌های برجسته سیاسی غربی، از جمله مایک پنس، معاون پیشین رئیس‌جمهور آمریکا، و گی فرهوفستاد، نخست‌وزیر پیشین بلژیک، جان برکو و پاتریک کندی و نیز آلخو ویدال کوادراس به این گردهمایی ابعاد بین‌المللی بخشید.
شرکت‌کنندگان با شعارهایی در حمایت از طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی، رئیس شورای ملی مقاومت ایران، خواستار استقرار یک جمهوری دموکراتیک با ویژگی‌هایی چون جدایی دین از دولت، برابری زن و مرد، خودمختاری ملیت‌ها، لغو مجازات اعدام و تعهد به ایران غیرهسته‌یی شدند. این طرح به‌عنوان نقشه راهی برای آینده ایران پس از سرنگونی رژیم کنونی ارائه شده است.
پیام‌های محوری و اهداف تظاهرات بروکسل بر چند محور کلیدی متمرکز بود:
- محکومیت سرکوب و اعدامها: شرکت‌کنندگان احکام اعدام زندانیان سیاسی به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین را محکوم کردند و این اقدامات را تلاشی مذبوحانه از سوی رژیم برای جلوگیری از قیامهای مردمی دانستند.
- حمایت از مقاومت سازمان‌یافته: تظاهرات بر نقش «کانون‌های شورشی» و جوانان مبارز در داخل ایران تأکید داشت و خواستار به‌رسمیت شناخته شدن مبارزه آنها علیه نیروهای سرکوبگر رژیم، به‌ویژه سپاه پاسداران، شد.
- راه‌حل سوم: سازمان مجاهدین با تأکید بر «نه جنگ خارجی، نه مماشات با فاشیسم دینی»، سرنگونی رژیم به دست مردم و مقاومت سازمان‌یافته را به‌عنوان تنها راه‌حل معتبر برای تغییر سیاسی در ایران معرفی کرد.
بازتاب گسترده جهانی
بازتاب وسیع این تظاهرات در رسانه‌های معتبر بین‌المللی وجه دیگری از آن بود. در همان ساعت‌های نخست خبرگزاریهای زیر به آن انعکاس دادند:
خبرگزاری رویترز این تجمع را «خواست دهها هزار ایرانی برای تغییر رژیم بدون مماشات یا جنگ» توصیف کرد و در گزارشی تصویری، سخنرانی‌های مریم رجوی و حضور مایک پنس و دیگر شخصیتها را بازتاب داد.
آسوشیتدپرس (۶ سپتامبر ۲۰۲۵) نوشت: «مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، در تظاهرات برای یک ایران آزاد در بروکسل سخنرانی می‌کند. این گردهمایی توسط انجمنهای ایرانی در اروپا و با همکاری شورای ملی مقاومت ایران برگزار شد».
خبرگزاری فرانسه تصاویری از تظاهرات منتشر کرد و به حضور چهره‌هایی چون ورهوفستاد، برکو و پنس اشاره نمود.
واشنگتن تایمز با پوشش زنده این رویداد نوشت: «دهها هزار ایرانی در بروکسل گردهم آمدند و از اتحادیه اروپا خواستند که برای توقف موج اعدامها در ایران اقدام کند و مکانیسم ماشه را علیه برنامه هسته‌یی رژیم فعال نماید».
براسل تایمز در گزارشی به حضور پرشمار ایرانیان و خواست آنان برای اقدامات عملی اروپا علیه رژیم ایران پرداخت.
گتی ایمیج مجموعه‌یی از تصاویر اختصاصی از این تظاهرات منتشر کرد.
این سطح از توجه رسانه‌یی، جایگاه مقاومت ایران را در افکار عمومی بین‌المللی تقویت کرد و نشان داد که صدای مردم ایران در برابر استبداد مذهبی پژواک جهانی یافته است.
این انعکاسات هم‌چنان ادامه دارد. تا کنون بیش از ۲۵۰ انعکاس از رسانه‌های غربی و دهها انعکاس از رسانه‌های عربی و رسانه‌های فارسی زبان مخابره شده و ادامه دارد.
اهمیت بین‌المللی تظاهرات
این تظاهرات در زمانی برگزار شد که مناقشه بر سر برنامه هسته‌یی ایران بار دیگر در کانون توجه بین‌المللی قرار گرفته است. فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) توسط سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و بریتانیا) در ۲۸ اوت ۲۰۲۵، نشان‌دهنده افزایش فشارهای بین‌المللی بر رژیم ایران بود. در این زمینه، حضور شخصیت‌های سیاسی غربی در تظاهرات بروکسل پیامی قوی به رژیم ایران و جامعه جهانی ارسال کرد مبنی بر حضور فعال و تأثیر گذار مقاومت ایران از جمله بر معادلات سیاسی در خارج از کشور
نمایش همبستگی، مقاومت و اراده برای تغییر سیاسی
تظاهرات بزرگ ایرانیان در بروکسل به‌مناسبت شصتمین سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران، نمایشی از همبستگی، مقاومت و اراده برای تغییر سیاسی بود. این رویداد با حضور گسترده ایرانیان آزاده و حمایت چهره‌های سیاسی بین‌المللی، جایگاه مقاومت ایران را به‌عنوان آلترناتیو دموکراتیک تقویت کرد.
این تظاهرات، به‌عنوان بخشی از کارزار گسترده‌تر برای سرنگونی رژیم کنونی و استقرار یک جمهوری دموکراتیک محسوب می‌شود.
