روز پنجشنبه ۱۰آبان ایرانیان آزاده در برلین و هامبورگ ضمن تجمع در برابر لانهٔ جاسوسی آخوندها، خواستار بسته شدن سفارت رژیم در آلمان شدند و شعار می‌دادند: «سفارت آخوندی این لانه جاسوسی تعطیل باید گردد».
این تظاهرات در حالی برگزار شد که کنسولگریهای رژیم در سه شهر آلمان بسته شده و نشریهٔ بیلد آلمان در این باره نوشته است: «دولت آلمان تمامی کنسولگریهای رژیم ایران را می‌بندد و ۳۲کارمند کنسولی رژیم ایران حق اقامت خود را از دست خواهند داد. با این اقدام، دولت فدرال آلمان روابط دیپلماتیک با ایران را به حداقل می‌رساند».
تاگس اشپیگل نیز ضمن اشاره به این‌که «بستن همه کنسولگریهای ایران در آلمان معادل یک چرخش کیفی است»، می‌افزاید: «جواد دبیران از شورای ملی مقاومت ایران در برلین به تاگس اشپیگل گفت: سیاست اتحادیه اروپا در قبال ایران تاکنون بر مبنای مماشات بود. این سیاست شکست‌خورده است و یک تهدید جدی برای امنیت جهانی و امنیت داخلی اروپا ایجاد کرده است».
واقعیت امر این است که اگر چه کنسولگریهای رژیم به درستی- اما دیرهنگام- بسته شده، ولی سؤال جدی این است که چرا مرکز جاسوسی و تروریسم آخوندی یعنی سفارت رژیم باز مانده است؟! و چرا ایرانیان آزاده هم‌چنان باید فریاد بزنند که مماشات را بس کنید و سفارت آخوندی تعطیل باید گردد!
درباره نتایج مخرب سیاست مماشات، پروفسور آلخو ویدال نایب‌رئیس پیشین پارلمان اروپا در مقاله‌یی در تاگس اشپیگل (۱۰آبان)، با اشاره به توطئه تروریستی انفجار در گردهمایی بزرگ مقاومت در سال ۹۷ می‌نویسد: «بمب‌گذاری برنامه‌ریزی شده در گردهمایی پاریس باید فوراً تغییرات سیاسی جدی برای مقابله با تهدیدات تروریستی ایران را به‌دنبال می‌داشت اما به‌دلیل سیاست مماشات که طی سه دهه استراتژی اصلی اروپا را تشکیل می‌دهد مسئولان این خطر را به اندازه کافی جدی نگرفته‌اند... این امر نشان می‌دهد که سیاست مماشات در روابط اروپا با جمهوری اسلامی چقدر ریشه‌دار است. این سیاست مماشات جان من و شمار بیشماری از مخالفان سرسخت رژیم ایران را به خطر انداخته است. این سیاست مماشات حمایت ایران از گروه‌های تروریستی منطقه‌یی را تقویت کرده و به‌طور مستقیم به خطر وقوع جنگی بزرگ در خاورمیانه دامن زده است».
ویدال کوادراس ضمن انتقاد شدید از «طفره رفتن دولتهای اروپایی مسئولان سیاست خارجی اتحادیه اروپا از طبقه‌بندی سپاه پاسداران به‌عنوان یک سازمان تروریستی»، درباره سایر شاخصهای پایان دادن به مماشات با دیکتاتوری تروریستی آخوندها، اضافه می‌کند: «این دولتها باید به‌طور رسمی حق مردم ایران و مقاومت آن را برای مقابله با اقدامات سرکوبگرانهٔ دولت استبدادی حاکم را به‌رسمیت بشناسند».
روز ۷آبان خانم مریم رجوی ضمن محکوم کردن آدمربایی و اعدام افراد ربوده شده توسط رژیم خون‌ریز آخوندها، از دولتهای آلمان و سوئد و فرانسه خواست بلادرنگ سه مورد آدمربایی منجر به اعدام از این کشورها را در شورای امنیت ملل متحد مطرح کنند و خواهان مجازات رژیم ایران در این خصوص شوند.
خانم رجوی با تأکید بر این‌که «سردمداران رژیم باید به جرم آدمربایی و ترورهای متعدد در خارج از ایران در برابر عدالت قرار بگیرند»، افزود: «امروز هم اگر در این مهم تأخیر و صرفاً به محکومیت‌های لفظی بسنده شود رژیم در آدمربایی و گروگانگیری جری‌تر می‌شود. کادو دادن دیپلمات تروریست بمب‌گذار اسدالله اسدی و دژخیم حمید نوری به این رژیم توسط دولتهای بلژیک و سوئد آن را در تروریسم و ارتکاب جنایت بسا گستاخ‌تر کرده است. وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران آخوندها باید در لیست تروریستی قرار بگیرند. عوامل و مزدوران اطلاعات و سپاه باید از اروپا و کشورهای اتحادیه اروپا اخراج و سفارتهای رژیم که مراکز تروریسم و جاسوسی و بمب‌گذاری است، تعطیل شود».
