در روزنامه‌های حکومتی امروز یکشنبه ۲۰خرداد مجموعه‌یی از بحرانهای نظام عنوانهای صفحات اول را به خود اختصاص داده است و در کنار آنها دود و دم و تناقض‌گویی در مورد سفر روحانی به اجلاس شانگهای تیترهای دیگر را به خود اختصاص داده است. موضوع اف.ای.تی.اف هم بخش دیگری از تیترهای روزنامه‌های هر دو باند را به خودش اختصاص داده. از موضوع شانگهای شروع می‌کنیم:
آرمان: محور توسعه شرق در کنار حفظ برجام
آفتاب یزد: بالاخره عضو شانگهای می‌شویم؟
ابرار: روحانی در دیدار رئیس جمهور روسیه: تهران از سرمایه‌گذاری شرکتها و بخش خصوصی روسیه استقبال می‌کند
اعتماد: حسن روحانی در حاشیه اجلاس شانگهای از انتظارهای ایران پس از خروج آمریکا از برجام سخن گفت، بی‌تعارف با شرکا
اعتماد:مزایا و معایب شانگهای
تجارت: رایزنی برای بقای برجام در شانگهای
جمهوری اسلامی: استقبال روحانی از سرمایه‌گذاری روس‌ها در ایران
شرق: نگاه به شرق برای مقابله با فشار غرب
قانون:بازگشت به خاور
مردم‌سالاری: روحانی در دیدار با پوتین تأکید کرد: نقش مهم مسکو در استحکام برجام و اجرای تعهدات طرفهای مقابل
وطن امروز: لابی برای اجرای برجام اروپایی با کمک روسیه
روزنامه‌های باند روحانی در مورد عضویت رژیم در پیمان شانگهای و همکاری با روسیه تناقض‌گویی کردهاند:
اعتماد: جمهوری اسلامی ایران چند سال بعد از تشکیل سازمان همکاری شانگهای، به‌عنوان عضو ناظر در این سازمان پذیرفته‌شد و از ١٠سال پیش، تقاضای خود را برای عضویت کامل در این سازمان مطرح کرده است.
در داخل ایران نیز موضوع پیوستن به سازمان همکاری شانگهای منتقدانی دارد که عضویت کامل در این سازمان را در راستا منافع ملی و استقلال کشور نمی‌دانند.
عضویت جمهوری اسلامی به‌عنوان ناظر در سازمان همکاری شانگهای، نسبت به عضویت دایم در این سازمان، ارجحیت دارد و از لحاظ منافع ملی، استقلال و تمامیت ارضی کشور، عضویت کامل و دایم در این سازمان، معایبی دارد
سازمان همکاری شانگهای، یک پیمان فراگیر است که در زمینه‌های مختلف چه سیاسی، اقتصادی و مالی و چه نظامی و امنیتی برای اعضای دایم خود تعهداتی را ایجاد می‌کند. ٣٢ماده منشور سازمان همکاری شانگهای، موارد متعددی در خود جای داده است که منافی استقلال کشور است. تعهدات اعضای دایم در مسائل نظامی و امنیتی، بسیار سطح بالا هستند در حالی که عملاً نمی‌توان نفعی در پذیرفتن این تعهدات برای ایران دید.
سازمان همکاری شانگهای عملاً یک سازمان تحت اختیار دو قدرت جهانی است که در آن، روسیه و چین قدرتهای فائقه هستند و دیگر اعضا محورها و بازوهای دو قدرت گرداننده میدان هستند. ایران در صورت عضویت دایم در این پیمان، در شرایطی که نمی‌تواند به‌عنوان یک قدرت جهانی یک محور سوم را تشکیل دهد، مجبور می‌شود تحت قیمومیت یکی از دو قدرت اصلی این سازمان قرار بگیرد.
مشکل دیگر سازمان همکاری شانگهای، سابقه بی‌عملی آن در شرایط حساس و بزنگاههای بین‌المللی برای اعضا است. حتی برای روسیه که به‌عنوان یک قدرت جهانی عضو برجسته این سازمان محسوب می‌شود، در دوران بحران اوکراین و ضمیمه کردن شبه‌جزیره کریمه، سازمان همکاری شانگهای حاضر به موضعگیری به نفع عضو بنیانگذار خود نشد. عضویت کامل در سازمان همکاری شانگهای را می‌توان در سه نکته خلاصه کرد:
١- تعهدات سنگین نظامی و امنیتی که می‌تواند استقلال کشور را مخدوش کند و بخش‌هایی از امنیت کشور را تحت تسلط کشورهای خارجی در بیاورد یا تصمیم‌های مهم امنیتی و سیاسی کشور را پیرو خواست دیگران کند.
٢- اختلاف‌های درونی و قطب‌بندی‌های درون سازمان که باعث می‌شود جمهوری اسلامی ایران مجبور به انتخاب جبهه در رقابتهای قدرتهای شرقی شود، که ممکن است انتخاب یک جناح به روابط با جناح دیگر لطمه وارد کند.
٣- تسلط چین و روسیه بر شؤون سازمان، که باعث می‌شود کشورها عملاً به بازو و مجری خواست این دو قدرت بدل شوند.
٤- بی‌عملی و کم خاصیت بودن سازمان در بزنگاههای بین‌المللی.
ایران: زمان عضویت ایران در شانگهای:، سازمان همکاری شانگهای در دو اجلاس سران در تاشکند ازبکستان (۲۰۱۶) و آستانه قزاقستان (۲۰۱۷) از تبدیل عضویت ایران خودداری کرد و اکنون در اجلاس چینگ‌دائو چین (۲۰۱۸)، دولت ایران انتظار دارد پس از گذشت نزدیک به ۱۲سال، این روند تغییر کند. باید به انتظار نشست و در عمل مشاهده کرد که اعضای اصلی سازمان همکاری شانگهای با این موضوع بهویژه در شرایط کنونی ایران پس از خروج یکجانبه دولت آمریکا از برجام چگونه مواجه می‌شوند.
شرق: رفتارشناسی روس‌ها در خروج از نفت ایران
خروج آمریکا از برجام، با وجود این‌که برای بسیاری از کشورها و شرکتهای بین‌المللی بهویژه اروپایی که در ایران فعالیت می‌کنند یا به حضور در ایران علاقه‌مند هستند، سخت، پرهزینه و ناراحت‌کننده است اما برای معدودی از کشورها و شرکتها، بهانه و دلیل خوبی است که همکاریها و مناسبات خود را با ایران متوقف کنند
روس‌ها که در حال‌حاضر با شرایط و چالشهای عدیده‌ای در مناسبات خارجی خود مواجه هستند (که توضیح آن در ادامه خواهد آمد)، اصولاًًً علاقه و منافعی در بازکردن جبهه جدیدی در روابط خود با غرب، آن هم بر سر ایران ندارند و چه‌بسا برای هزینه‌ای که احتمالاً از این طریق و در نتیجه روابط خود با ایران می‌پردازند، نگران هستند. مواضع رهبران این کشور در هفته‌های گذشته که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به ایران مربوط می‌شود، بهویژه درباره آینده سوریه و همکاریهای نظامی و سیاسی با برخی کشورها از جمله عربستان و اسراییل گویای این مهم است که اصولاًًً روس‌ها در سیاستهای کلان راهبردی خود حتی در منطقه خاورمیانه، فقط به منافع سیاسی و اقتصادی خود فکر می‌کنند. این شرایط به‌مراتب در عرصه بین‌المللی و در روابط روس‌ها با اروپا و آمریکا بیشتر حاکم خواهد بود. از سوی دیگر مواضعی که شرکتهای روسی، بهویژه شرکتهای نفتی این کشور نظیر لوک اویل در قبال آینده همکاری با ایران اتخاذ کردهاند نیز شایان توجه است. عمق مناسبات راهبردی را باید در حوزه اقتصادی و تجاری جست‌وجو کرد.
نباید این واقعیت را نیز دور از نظر داشت که ایران و روسیه به‌عنوان دو کشور دارنده بزرگ‌ترین ذخایر گازی دنیا علاوه بر نفت، در حوزه فروش گاز دو رقیب جدی هستند. بنابراین ملاحظات بلند‌مدت مانع از همکاری دو کشور، بهویژه کمک به افزایش توانمندی ایران در این حوزه از سوی روسیه می‌شود. به‌طور‌کلی رفتار این روزهای روس‌ها را در قبال ایران در دو سطح باید شناخت و تحلیل کرد؛ سطح نخست رفتار تاریخی‌ای است که این کشور در دوره معاصر با ایران داشته و این رفتار نه در ذهن تاریخ و سیاست ایران بلکه در ذهن تک‌تک ایرانیان به‌عنوان همسایه غیرقابل‌اعتماد و منفعت‌جو، ثبت شده است.
سطح دوم که با اصول و قواعد حاکم بر نظام بین‌الملل تطابق داشته و به واقعیت نزدیک‌تر است، رفتار واقع‌بینانه و معطوف به منافع ملی این کشور متناسب با الزامات بین‌المللی است. روس‌ها در حال‌حاضر در دو جبهه سیاست هماهنگی دنبال می‌کنند که هدف نهایی آن تقویت موقعیت و جایگاه این کشور در عرصه جهانی است: جبهه نخست، جبهه سیاسی است.
جبهه دوم، جبهه اقتصادی و تجاری است که از سوی شرکتها و بنگاههای اقتصادی روسیه دنبال می‌شود که هدف آن پیوند هر چه بیشتر و عمیق‌تر با اقتصاد جهانی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های اقتصادی بین‌المللی و مشارکت با شرکتها و بنگاههای بین‌المللی برای تقویت قدرت اقتصادی روسیه در عرصه جهانی است. در واقع دولت روسیه در کنار مانور سیاسی در عرصه بین‌المللی، شرکتهای خود را تشویق به ادغام و مشارکت با شرکتهای بزرگ آمریکایی و اروپایی می‌کند تا ضمن تقویت اقتصادی روسیه، فشارها و تحریم‌های اقتصادی آمریکا و اروپا علیه خود را خنثی کند. در‌حال‌حاضر برای شرکتهای روسی، کار با شرکتهای آمریکایی و اروپایی در اولویت است؛ بنابراین ایران اصولاًًً نمی‌تواند حساب خاصی روی همکاری اقتصادی و تجاری با روسیه و شرکتهای روس باز کند و چه‌بسا کار ایران با روس‌ها و شرکتهای روسی برای کاهش مخاطرات ناشی از دور جدید تحریم‌های آمریکا، در مقایسه با کشورهای اروپایی و شرکتهای اروپایی بسیار سخت‌تر و پرهزینه‌تر باشد.
آرمان: استفاده بهینه از ظرفیت ارتباط با روسیه
نوع همکاریهای ایران و روسیه پس از خروج آمریکا از برجام می‌تواند برای هر دوطرف حائز اهمیت باشد. این همکاری برای ایران از این جهت اهمیت دارد که روسیه عضو شورای امنیت است و مواضع این کشور می‌تواند نگاه بین‌المللی به ایران را منعطف کند. از همین جهت ایران نیازمند است که در آینده ارتباط با روسیه را به‌نحوی پیش ببرد که موضع این کشور در این زمینه تغییر نکند. البته روسیه به‌عنوان قدرتی بزرگ اهداف و منافع متنوعی دارد و با قدرتهای متنوعی در ارتباط است
طبیعتاً مطلعیم که روسیه می‌تواند چه نوع تاثیر‌گذاری در سطح منطقه‌یی و بین‌المللی به نفع ایران داشته باشد. اما این نیمه پر لیوان است و نیمه خالی، روایتگر این امر است که روسیه به‌عنوان قدرتی بزرگ طبیعتاً منافع خود را دنبال می‌کند و ایران نباید خود را به منافع روسیه گره بزند.
گرچه شاید برخی اقدامات روسیه مورد پسند ایران نباشد و برخی از ارتباطات و سیاستهایش چندان به مذاق کشورمان خوش نیاید، اما روسیه کشور مستقلی است که در صورت چالش بیشتر ایران با کشورهای غربی به‌رغم بدبینی‌هایی که در لایه‌هایی از جامعه نسبت به این کشور وجود دارد، اما نوع تعاملات ایران و روسیه می‌تواند به‌لحاظ اقتصادی و سیاسی برای کشورمان حائز اهمیت باشد... می‌توان گفت که تمام تمرکز ایران بر روسیه بر روی روابط سیاسی، نظامی و امنیتی قرار داشته است. این روابط در مقطعی در سوریه جوابگو بود، اما ممکن است که این وضعیت در آینده تکرار نشده و پیش نیاید که ایران و روسیه در موضوعی به‌لحاظ سیاسی و امنیتی در حد موضع سوریه با یکدیگر همکاری داشته باشند.
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای از پیوستن پیمان شانگهای استقبال شده است. یک نمونه در ارگان بسیج:
جوان: با سفر روحانی به چین برای اجلاس سران سازمان همکاریهای شانگهای روشن شد که ایران این پیمان بین‌المللی را به‌عنوان چارچوبی برای گسترش همکاریهای خود در حوزه‌های گوناگون با شرق انتخاب کرده است.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تغییر عرصه جهانی و هم‌چنین تبدیل شدن چین به یک قدرت اقتصادی زمینه همکاری قدرتمند ایران و شرق فراهم شده است. حتی تا پیش از آغاز تحریم‌های هسته‌یی نیز بازار اصلی نفت و فرآورده‌های پتروشیمی ایران به سمت شرق و چین تغییر جهت داده بود. هم‌اکنون نیز هند، چین و ژاپن بزرگ‌ترین خریداران نفتی ایران هستند.
در کنار این با شدت گرفتن تحریم‌های نظامی غرب علیه ایران، روسیه و چین تنها کشورهای صاحب تکنولوژی بودند که حاضر به گسترش همکاریهای نظامی با نیروهای مسلح ایران شدند.
البته پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی و امضای برجام برخی محافل داخلی در ایران به سرعت برقراری دوباره همکاریهای اقتصادی ایران و غرب را کلید زدند، اما گذشت زمان نشان داد که غرب و به‌خصوص اروپا نه می‌خواهد و نه می‌تواند یک همکاری با ثبات با ایران داشته باشد.
دو سفر ولادیمیر پوتین به ایران در چهار سال گذشته و دیدار با مقامات عالی‌رتبه ایرانی از جمله مقام معظم رهبری نشان داد که ایران می‌تواند در زمره متحدان روسیه قرار بگیرد. تأکید پوتین بر پشت نکردن به دوستان روسیه در جریان دیدار خود با مقام معظم رهبری در تهران نشانه‌ای روشن از تلاش روسیه برای ایجاد اطمینان در ایران بوده است. تأکید مقام معظم رهبری بر همکاری ایران با منطقه شرق نشانه‌ای مهم در خصوص آینده جهت‌گیری بزرگ‌ترین کشور جنوب شرق آسیا در سیاست خارجی خود است. به‌خصوص که هم‌اکنون نهایت بی‌اطمینانی به غرب و آمریکا در ایران وجود دارد.
حالا سازمان شانگهای نه تنها یک سازمان نظامی بلکه یک نهاد اقتصادی است که دو قدرت اصلی شرق یعنی چین و روسیه در آن عضویت دارند و برخی کارشناسان از آن به‌عنوان ناتوی شرق نام می‌برند. ایران از حدود ۱۰سال پیش به‌دنبال عضویت کامل در این سازمان است، با این حال تا کنون این عضویت ناظر به عضویت دائمی تبدیل نشده است. شاید برخی سیاستهای متغیر از سوی دولت پس از روی کار آمدن روحانی در این تغییر بی‌تأثیر نبوده باشد. در هر صورت حالا روحانی برای شرکت در اجلاس سران این سازمان رفته است تا همکاری چین و روسیه را برای مقابله با پیمان‌شکنی آمریکایی‌ها جلب کند. از نکاتی که در این سفر به‌عنوان دستور کار اصلی آن مطرح می‌شود، تصویب عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای است. اقدامی که در راستای حمایت از ایران در مقابل تحریم‌های یکجانبه آمریکا انجام می‌شود. رئیس‌جمهور روسیه هم‌چنین به موضوع عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای اشاره کرد و گفت: ایران سال‌ها به‌عنوان عضو ناظر مشارکت خوبی در سازمان همکاری شانگهای داشته و موضع روسیه حمایت از عضویت کامل تهران در این سازمان است. همکاریهای اقتصادی و تضمین خرید نفت نیز از جمله مهم‌ترین محورهای دیدار روحانی و شی جی پینگ رئیس‌جمهور چین است. ایران امیدوار است که بتواند با کمک بزرگ‌ترین اقتصاد شرق تا حدودی موج ضربه تحریم‌ها را بگیرد.
در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه علاوه بر حمله به مجلس ارتجاع به‌خاطر اف.ای.تی.اف و حمله به دولت روحانی به‌خاطر ادامه سیاستهای برجامی ادامه دارد. روزنامه‌های باند روحانی هم پاسخ داده‌اند:
سیاست روز: تبلیغ دروغ برای تحمیل شکل معیوب برجام؛ توهم جنگ
عصر ایرانیان: سعید جلیلی: پیشرفت در سایه سازش با آمریکا و یا اعتماد به اروپا سرابی بیش نیست
قدس: آیا لوایح اف.ای.تی.اف تصویب خواهد شد؟ مجلس در آزمون خود تحریمی
کیهان: مجلس با تصویب اف.ای.تی.اف پای داعش را به کشور باز نکند
آرمان: تجمع و توهین به رئیس مجلس، پشت پرده دلواپسان در قم، انفعال استانداری در برابر تحرکات شاگردان مصباح یزدی تأسف بار است
آفتاب یزد: فشارها بر روی روحانی،ظریف، عراقچی و صالحی رو به افزایش است، دیپلوماتها زیر تیغ!
ابتکار: مزاحمتهای آنار شیستی
روزان: حمله به علی‌اکبر صالحی در روز قدس: فریاد بر سر دولتمردان؛ ابزار منفعل سازی
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع حمله به باند روحانی و مجلس ارتجاع برای تصویب FATF را موضوع مقالات اصلی خود کردهاند:
کیهان: نظر به لزوم بررسی عواقب الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیونهای جرایم سازمان‌یافته فراملی(پالرمو) و مبارزه با تأمین مالی تروریسم (CTF) که در راستای اجرای توصیه‌های ۴۱بندی برنامه اقدام FATF برای خروج از لیست سیاه اقدام در مجلس شورای اسلامی در دست پیگیری است. در ذیل در ۲۰بند به‌طور مختصر به تحلیل خدعه استکبار که این بار پس از برجام با هدف عضویت در کنوانسیونهای مسأله‌ساز بین‌المللی و سراب رفع تحریم‌ها و با هدف تنگ‌تر شدن حلقه محاصره نظام اسلامی برنامه‌ریزی گردیده است می‌پردازیم:
در حالی‌که کنوانسیون جرایم سازمان‌یافته فراملی موسوم به پالرمو در گزارش ۲۰۰۴خود (۱۳۸۳) حزب‌الله را به بهانه اخاذی از تجار، بازرگانان و صاحبان رستورانها و مشاغل تحت عنوان مالیات جنگ در ردیف گروههای تروریستی قرار داده است و در گزارش سال ۲۰۱۲(۱۳۹۱) به‌عنوان قاچاقچی مواد مخدر معرفی نموده است؛ آیا عضویت جمهوری اسلامی ایران در چنین کنوانسیون دست‌نشانده‌ای بازی در زمین دشمن و ضربه به حزب‌الله قهرمان و عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران نخواهد بود!؟
با توجه به نفوذ عوامل بیگانه در تیم مذاکره‌کننده و نقش عامل جاسوسی در مذاکره با FATF و تعهد سیاسی پنهانی وزیر اقتصاد وقت از سوی دولت در پذیرش بسته ۴۱بندی برنامه اقدام FATF در خرداد ماه ۱۳۹۵ و همراهی عامل نفوذی با وزیر مذکور در نشست بوسان کره در ۱۳۹۵/۴/۴ و نیز سلطه وزارت خزانه‌داری آمریکا برFATF از جمله حضور دانیل گلاسر مدیر ارشد خزانه‌داری آمریکا در یک بخش مهم مرکزی FATF (از سال ۲۰۰۱تا کنون) که مذاکره طرف ایرانی با او صورت گرفته است آیا جای شکی باقی می‌ماند که پذیرش برنامه اقدام FATF که تصویب کنوانسیونهای پالرمو و مبارزه با تأمین مالی تروریسم در بندهای ۲۸ و ۲۹ و اصلاح قانون مبارزه با پولشویی و اصلاح قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم در بندهای ۲۷ و ۸ آن مورد تأکید قرار گرفته‌اند با هدایت عامل جاسوسی بیگانه طراحی و پیگیری و انجام شده است. آیا این‌که برخی از سیاسیون عنوان می‌کنند که کنوانسیونهای مذکور ربطی به FATF ندارد ناآگاهی سیاسی نیست و در چنین شرایطی آیا تلاش برای قانونمند نمودن موارد مذکور به صلاح کشور است؟
آیا تیم مذاکره‌کننده عملاً در زمینی بازی نکرده است که قواعد بازی آن را شیطان بزرگ نوشته است؟ والا با کدام منطق سیاسی قابل توجیه است که مذاکراتی طولانی با تأیید شورای امنیت و با هدف رفع تحریم‌ها صورت گیرد ولی از سوی دیگر راه برای برگشت تحریم‌ها و محدودیتها از طریق نهاد دیگری به نام FATF کاملاً باز باقی بماند! اگر چه نقش عوامل جاسوسی مالی و بانکی را در تیم مذاکره‌کننده نباید از نظر دور داشت لیکن نقش هوشمندی تیم مذاکره‌کننده در تشخیص منافع ملی و غفلت از حل همزمان موضوع FATF که بعد از صدور قطعنامه ۱۹۲۹ جمهوری اسلامی ایران را در لیست سیاه تحریم‌ها قرار داده است، چگونه قابل توجیه است.
آیا دولت محترم هنوز باور نکرده است که دشمن جنگ اقتصادی تمام عیاری را با بهره‌گیری از تمامی ابزارها علیه نظام اسلامی به راه انداخته است که تصور می‌کند به جای استحکام بخشی به توان داخلی و اقتصاد مقاومتی با مذاکره می‌توان مشکل اقتصادی کشور را حل کرد.
دست‌اندرکاران اجرای توصیه‌های FATF با خوشبینی بر این باورند که در صورت تأمین نظر FATF و تصویب لوایح چهارگانه در مجلس شورای اسلامی، ایران از لیست سیاه اقدام متقابل این نهاد خارج شده و با اعلام سلامت اقتصادی کشور امکان معامله و مبادلات بانکی و مالی با شرکتها و بانکهای بزرگ فراهم می‌گردد. لیکن از عمق کینه شیطان بزرگ و هم‌پیمانان منطقه‌ایش غافلند که آنان در انتقام از شکست سیاستهای منطقه‌یی خود تا تغییر محتوای اسلامی و انقلابی جمهوری اسلامی ایران دست از توطئه بر نخواهند داشت، خیال خامی که با ایستادگی و مقاومت امت سلحشور و انقلابی ایران اسلامی هرگز محقق نخواهد شد.
در جایی که رهبر معظم انقلاب طرح برجام‌های ۲ و ۳ و … را مردود دانسته و در خصوص آنها در حرم مقدس رضوی هشدار داده‌اند در کمال تعجب برجام‌های بین‌المللی زنجیره‌یی دیگری، این بار بدون شماره در قالب کنوانسیون‌ها به امید سراب رفع تحریم‌ها مطرح می‌شود.
چنگ زدن دولت به طناب بیگانه برای حل مشکلات اقتصادی نه این‌که منجر به گشایشی در عرصه اقتصادی کشور نخواهد شد بلکه کشور را با شرایط دشوار تری مواجه خواهد ساخت. چرا که عواملی که دولت محترم درصدد است با اتکا به آنها مشکل اقتصادی کشور را حل کند هر یک اهداف شیطانی خاصی را علیه جمهوری اسلامی ایران تعقیب می‌کنند: آمریکا به‌دنبال براندازی نظام اسلامی، اروپا به‌دنبال منافع اقتصادی و توقف قدرت موشکی و منطقه‌ای، FATF و کنوانسیونهای جرایم سازمان‌یافته فراملی و مبارزه با تأمین مالی تروریسم به‌عنوان ابزاری در دست قدرتهای سلطه‌گر به‌دنبال تسلط بر امنیت اقتصادی سیاسی و منطقه‌یی ایران اسلامی هستند.
کیهان: مجلس با تصویب FATF پای داعش را به کشور باز نکند
پیوستن به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم (TF) منجر به گذاشتن ابزارهای حقوقی جدید در اختیار دشمنان جمهوری اسلامی ایران، ایجاد اجماع جهانی علیه کشور و تحریم‌های فزاینده علیه برخی از نهادهای حاکمیتی کشور هم‌چون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواهد شد. نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس تأکید کرد: اگر فردا رئیس جلسه اجازه نداد که مانع از تصویب این کنوانسیون شویم حدود ۱۰۰نماینده هم قسم شده‌اند تا جلسه را ترک کنند تا از طریق آبستراکسیون، لایحه الحاق ایران به FATF تصویب نشود.
وطن امروز: معاون وزیر اقتصاد: برخی از مقررات FATF مشکلاتی را برای سیستم بانکی کشور ایجاد می‌کند؛ غربی‌ها ممکن است برخی سازمانهایی را که مورد تأیید ایران هستند تروریستی بدانند
با فشارهای دولتی و حمایت برخی نمایندگان حامی دولت، این لایحه در حال بررسی است. آنچه بیشتر منتقدان درباره این لایحه مطرح کردهاند، دسترسی بی‌قاعده خارجی به سیستم بانکی ایران و همین‌طور سوءاستفاده سیاسی از این دسترسی‌ها به بهانه مبارزه با پولشویی است. یکی از نخستین مواردی که منتقدان به آن اشاره کردهاند این بوده است که به بهانه لایحه مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم، وزارت خزانه‌داری آمریکا بر سیستم بانکی ایران مسلط شده و سپس با استناد به این‌که حامیان و بازوان نفوذ ایران در منطقه غرب آسیا، در آمریکا به‌عنوان گروههای تروریستی شناخته می‌شوند، همکاریهای ایران با این گروهها را مختل کند.
حجت‌الاسلام نصرالله پژمان‌فر، نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با تسنیم، درباره قرار گرفتن لایحه الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون FATF در دستور کار صحن علنی پارلمان گفت: به‌رغم این‌که هیأت‌رئیسه مجلس اصرار دارد این لایحه را در دستور کار قرار دهد اما نمایندگان حق قانونی خود می‌دانند که مقابل طرح‌ها و لوایحی که هیچگونه کار کارشناسی پشت سر آن نبوده و آسیب‌های فراوانی برای کشور دارد، مقاومت کنند. وی با بیان این‌که امروز در موضوع FATF هیچگونه پاسخی درباره بحث کنوانسیون بین‌المللی مقابله با تأمین مالی تروریسم وجود ندارد، افزود: برخی معتقدند پیوستن به FATF موضوعی غیر از الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم است، این در حالی است که به‌گفته آنها ما در ذیل FATF عمل نمی‌کنیم؛ باید به این افراد گفت یا به این مسائل آگاهی ندارند یا طور دیگری فکر می‌کنند.
وی با بیان این‌که در جلسه علنی امروز جمعی از نمایندگان تلاش خواهند کرد مانع تصویب این کنوانسیون در صحن مجلس شوند، اظهار داشت: سعی داریم از ظرفیت قانون اساسی و آیین‌نامه در این زمینه کمک بگیریم البته اگر رئیس مجلس اجازه دهد حرف‌ها زده شود.
یک روزنامه باند روحانی نسبت به پیامدهای مذاکرات آمریکا و کره شمالی ابراز نگرانی کرده است:
آرمان: ترامپ و توافق خوب با کره شمالی
علی خرم: ترامپ با تکیه بر اقتصاد و ماشین عظیم جنگی آمریکا قلدری و زورگویی خود را پیش می‌برد
در مورد توافق هسته‌یی با ایران، از قضا ورود نابهنگام رهبر کره شمالی به معادلات جهانی، ترامپ را قوت قلب داد که حرف‌هایش و عملکردش همان‌طور که فکر می‌کرده، درست بوده و اگر زورگویی کند جهان در مقابلش به زانو در خواهد آمد. هنوز مشخص نیست که عاقبت مذاکرات و توافق کره شمالی با آمریکا چه خواهد بود ولی تا اینجا ظاهراً بلاهت رهبر کره شمالی باعث شده دونالد ترامپ شاهد از غیب بیاورد و تسلیم شدن احتمالی کیم جونگ اون را تبدیل به چماقی بنماید که بر سر رئیس‌جمهور قبلی آمریکا، بر سر ایران و بر سر متحدان اروپایی خود وارد نماید و... بگوید توافق خوب یعنی تسلیم کره شمالی و اگر این به نتیجه رسید، ایران هم به‌قول جان بولتون باید صنایع هسته‌یی خود را بسته‌بندی نموده، برای آمریکا بفرستد!
این مصداق می‌تواند جواب همه منتقدان را بدهد که اگر آمریکا اراده کند، می‌تواند تسلیم را بر کشور مورد نظر تحمیل نماید و این همان نقطه بدشانسی ایران است که نتیجه مذاکرات ترامپ با «اون» تاثیر مثبتی بر انتظارات ترامپ از اقدامات ایران می‌گذارد.
اگر رهبر کره‌شمالی این‌قدر ناشیانه عمل نماید که داشته‌های خود و اهرم‌های موجود را نظیر قذافی دو دستی تقدیم آمریکا نماید، باید گفت جهان شاهد روزهای سختی برای ایران و متحدان اروپایی که در مقابل تحریم‌های آمریکا قد علم کردهاند، خواهد بود. زیرا ترامپ مغرور به سعایت نتانیاهو و رهبران عربی، فشار بیشتری بر ایران وارد خواهد آورد.
اعتراف به بحرانهای اقتصادی اجتماعی موضوع مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
افکار: محمود بهمنی: به بهانه برجام قیمتها را بالا می برند
جهان صنعت: سیاسی‌ها و نظامی‌ها از اقتصاد بیرون بروند
جوان: حاشیه بازی دولتی با تلگرام در وقت اضافه
سیاست روز: تناقضات سیاستهای ارزی دولت
عصر ایرانیان: خانه‌های آخرت ویلایی هم در بهشت زهرا موجود است. قبرهای نجومی
کسب وکار: فشار ارزی به بخش مولد
کسب وکار: کاهش قدرت خرید متقاضیان مصرفی مسکن
کلید: رویکرد وزارت نیرو در خصوص افزایش قیمت آب و برق؛ شربت تلخی که بالاخره باید سرکشید!
