سلطه سپاه خامنهای بر بندرهای کشور با انفجار مرگبار بندرعباس یکی دیگر از پیامدهای شومش را آشکار کرد. پیامدی که همراه با انبوه عظیم کشتهشدگان و مجروحان، ضربه هولناکی بر اقتصاد بحرانزده ایران وارد آورده است. ضربه هولناکی که البته قبل از هر چیز زندگی و معیشت زحمتکشان و اقشار محروم را تحت تأثیر خود قرار میدهد.
بندر رجایی که همواره ابزاری برای سودجویی مافیای حاکم بوده، در دهههای اخیر، به پایگاهی برای ترانزیت و فعالیتهای سپاه پاسداران تبدیل شد. گزارش آسوشیتدپرس نشان میدهد که انفجار ناشی از کانتینرهای حامل سوخت جامد موشکهای بالستیک بوده است؛ نشانهای از عملکرد رژیم حاکم که برای پیشبرد برنامههای نظامی خود، زیرساختهای حیاتی کشور را قربانی میکند.
در توصیف پیامدهای اقتصادی انفجار۶ اردیبهشت، کارشناسان و رسانهها عبارتهایی چون «روزی که قلب تجارت ایران از تپش باز ایستاد» یا انفجاری که «اقتصاد ایران را به ورطه فروپاشی کشاند» به کار میبرند. آنها از جمله مینویسند:
- بندر رجایی که ۸۵ درصد ترافیک کانتینری، ۵۵ درصد کل تجارت و ۷۰ درصد ترانزیت کالاهای کشور را در دست داشت، حالا به تلی از خاکستر تبدیل شده و اثرات این فاجعه تا سالها جبرانناپذیر خواهد بود.
-این بندر با وسعت ۲۴۰۰ هکتار و ظرفیت جابهجایی ۶میلیون و ۲۰۰هزار TEU (واحد کانتینری) در سال، بزرگترین بندر تجاری ایران بود و با ۴۰ اسکله فعال و ارتباط با ۸۰ بندر بینالمللی، درصد بالایی از واردات کالاهای اساسی مانند گندم، برنج و دارو را تأمین میکرد.
-سالانه بین ۸۰ تا ۱۰۰میلیون تن کالا از این بندر جابهجا میشد که ۶۰ تا ۷۰ درصد آن به ترانزیت منطقهیی اختصاص داشت. حالا، تخریب زیرساختهای کلیدی مانند ۱۸ جرثقیل گنتری، انبارها و خطوط ریلی داخلی، فعالیتهای تجاری را بهطور کامل متوقف کرده است.
- توقف ۷۰ درصد واردات کالاهای اساسی، عرضه را بهشدت کاهش داده و هزینههای حمل ونقل را بهدلیل انتقال بار به بنادر کوچکتر و ناکارآمدتر، تا ۳۰ درصد افزایش داده است. این یعنی تورم افسارگسیخته؛ بهطوریکه قیمت کالاهای اساسی مانند گندم و برنج ممکن است تا ۵۰ درصد افزایش یابد.
- از بابت ترانزیت و تجارت خارجی نیز پس از صدمات جبرانناپذیر انفجار وارد شده بر اثر انفجار در بندر رجایی، کشورهای منطقه میتوانند دست کم ۴۰ درصد از ترانزیت منطقهیی ایران را جذب کنند و بهاین ترتیب بخش عمدهیی از درآمدهای ارزی کم خواهد شد.
-توقف صادرات نفتی از تنگه هرمز، که ۳۰ درصد آن وابسته به زیرساختهای بندر رجایی بود، میتواند درآمدهای نفتی را تا ۲۰ درصد کاهش دهد. این یعنی کسری بودجهیی عظیمتر، کاهش ارزش ریال تا ۱۵ درصد در ماههای آینده و افزایش فقر برای بیش از ۶۰ درصد جمعیت ایران که زیر خط فقر زندگی میکنند.
اما مردم ایران دست روی دست نمیگذارند. دیکتاتوری پلید آخوندی - که در ویرانسازی ایران روی دست دیکتاتوری فاسد سلطنتی بلند شده – اکنون با خشم انفجاری و قهر و مقاومت آتشین مردمی روبهروست که زندگی زیر بار ستم و ستمگر را بر نمیتابند و مصمماند ایران آزاد و آباد فردا را با انقلاب دموکراتیک نوین برپا کنند.