این روزها مقامات و مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی به هزار زبان به ابعاد حیرت‌انگیز غارت و فساد در نظام اذعان می‌کنند و نسبت به ورشکستگی کامل اقتصادی و پیامدهای آن‌که چیزی نیست جز رنج بیشتر و افزایش خشم انفجاری مردم، به یکدیگر هشدار می‌دهند.
رسانه‌های حکومتی به‌نقل از اکبر کمیجانی رئیس کل بانک مرکزی در دولت رئیسی جلاد، نوشتند: «حجم نقدینگی به رقم ۳۹میلیون و ۲۱۴هزار میلیارد تومان رسید». این ساده‌ترین و در دسترس‌ترین روش غارت مردم در نظام آخوندی است که بر اساس اظهارات کمیجانی روزانه دوهزار میلیارد و ۸۰۰میلیون تومان پول بدون پشتوانه چاپ می‌شود».
روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت ۲۵شهریور از این میزان چاپ پول در روز این طور نتیجه گرفته است: «به نظر می‌رسد شکست سیاست‌های پولی در کنار نظارت‌های ضعیف بانک مرکزی بر عملکرد بانکها، به جریان خلق پول در اقتصاد شتاب بخشیده و ضربه‌گیرهای تورم را از کار انداخته است».
اگر به اعتراف این رسانه حکومتی ضربه گیرهای تورم در نظام از کار افتاده است، دقیقاً شتاب‌دهندهٔ‌های غارت و چپاول مردم، در دولت رئیسی جلاد و مجلس همدستش اوج گرفته است.
همین روزنامه حکومتی جهان صنعت ۲۴شهریور در مقاله‌یی با عنوان «جدال سیاسی با اسم شیر» نوشت: «پس از افزایش قیمت شیر توسط مجلس، چنان‌چه قیمت یک لیتر شیر در سال۹۸ را ۴۵۰۰تومان در نظر بگیریم، در حال حاضر ۱۲ الی ۱۴هزار تومان شده است».
در این وضعیت بحرانی محافل حکومتی در دعوای باندها بر سر سهم قدرت و غارت یک قلم فیش حقوق مدرس خیابانی استاندار منصوب رئیسی جلاد در سیستان و بلوچستان را رو کردند که در تیرماه ۱۴۰۰، ۱۱۷میلیون تومان حقوق دریافتی‌اش بوده است.
در دعواهای بالاتر موتورهای دیگر پیشران فساد، غارت و چپاول در نظام ولایت فقیه البته در حد کلی‌گویی معرفی می‌شوند.
عباس آخوندی وزیر پیشین در دولت آخوند روحانی می‌گوید: «من میگم تمام کسری بودجه این مملکت و اضافه برداشت بانکها ناشی از دوچیزه. بانکها چرا اضافه برداشت می‌کنند چون که اساساً کارشون شده سوداگری، کارشون شده گرفتن ترانسپرسی، و کارشون شده همین کثافتکاریهای برای پوشش دادن؟ بیش از هفتاد درصد تسهیلات بانکی برای همین کارهای تجاریه. که همه‌اش هم همین کثافتکاریهاست. کشور را روی بستری درست کرده‌اید که بستر اقتصاد ایران روی فساد دارد می‌چرخد».
پوشش کدام کثافتکاری؟ کدام کار تجاری؟ در دعواهای باندی البته که وارد این کلیات نمی‌شوند چون مستقیم به حریم‌های امن بیت خامنه‌ای می‌خورد. کدام بانک است که کارتل‌های مالی – تجاری خامنه‌ای در آن سهم نداشته باشند؟ و کدام کلان معامله است که سهمی از آن به «بیت» ولی‌فقیه نرسد؟
اینها واقعیت‌های محرمانه و فوق سری در نظام ولایت است تا مردم نفهمند از کجا غارت می‌شوند. اگر چه افتضاح فساد نهادینه در رژیم آن‌قدر بالا گرفته که آخوند پژمانفر عضو مجلس ارتجاع مجبور می‌شود در جلسه علنی مجلس ارتجاع به گوشه‌یی از این فساد و غارت حکومتی این طور اعتراف کند؛
«آخر چه خبره توی این کشور، اجازه میدیم اینها در فضای پنهان بمونه. کجای دنیا اینها رو پنهان کرده و طبقه‌بندی کرده‌اند. ما الآن از طریق کمیسیون اصل ۹۰ نامه دادیم به یکی از مؤسسات رسمی، آقا شما حقوق‌هایتان را به ما اعلام بکنید. آقای رئیس نوشته محرمانه، فوق سری این را برای من فرستاده... ما برای همه چی رانت داریم... ما امروز خجالت می‌کشیم از جوان تحصیل کرده‌یی که، کارشناسی ارشد، دکترا دارد میاید در دفتر ما می‌نشیند، سرش رو پایین می‌اندازه می‌گوید به من یک حقوق کارگری بدهند من بتونم یک جایی کار بکنم» (خبرگزاری مجلس رژیم ۲۴شهریور).
