تنها در سال گذشته میلادی ۵۰۷نفر در ایران اعدام شدند.
۳۹سال است که از حاکمیت خونریز رژیم ولایت فقیه در ایران میگذرد، در این مدت تحولات زیادی رخ داده. اما آنچه هرگز در این رژیم تغییر نکرده است، سرکوب اجتماعی است که به بیرحمانهترین شکل ممکن خودش را در اعدام نشان میدهد.
ایران و رکورد اعدام در جهان
هدف از سرکوب بهعنوان یکی از پایههای اصلی رژیم ولایت فقیه، ارعاب و دلهرهافکنی در جامعه است. آخوندها خوب میدانند که نظامشان بدون حاکم کردن ترس و برپایی چتر وحشت امکان دوام و بقا ندارد.
اعدام در حاکمیت ولایت فقیه فقط یک مجازات نیست، بلکه اعدام ابزار اعمال حاکمیت است. این عامل است که باعث شد رژیم هر چه بیشتر به اعدام روی بیاورد.
- از روز ۱۵اردیهشت تا ۲۵اردیبهشت ۹۷، ۱۵زندانی در زندانهای شهرهای مختلف اعدام شدهاند.
- ۱۰اردیبهشت یک زندانی در زندان اسلامآباد غرب اعدام شد.
- ۱۳اردیبهشت حکم اعدام یک زندانی در زندان مرکزی زاهدان اجرا شد.
- ۱۵اردیبهشت یک زندانی جوان در محوطه زندان بابل حلقآویز شد.
- روز ۲فروردین ۱۹زندانی در زندانهای گوهردشت، ارومیه، همدان، تبریز، کرمانشاه و ایلام بهدار آویخته شدند. ۸نفر از اعدامیها بهصورت جمعی در زندان گوهردشت کرج حلقآویز شدند.
- در همان روز بهمن ورمزیار یک زندانی جوان که مربی ورزش بود بدون شاکی خصوصی در زندان همدان اعدام شد.
- رامین حسینپناهی همچنان زیر حکم اعدام بهسر میبرد.
آری اعدام، اعدام و باز هم اعدام بیشتر، این کارنامه رژیمی است که تاروپود آن با اعدام و نقض حقوقبشر سرشته شده است.
گزارش عفو بینالملل
سازمان عفو بینالملل در گزارش سالانه خود که روز ۲۲فروردین ۹۷ درباره مجازات اعدام در سال ۲۰۱۷ میلادی منتشر کرد اعلام کرد: «بیش از نیمی از کل اعدامهای ثبتشده در سال ۲۰۱۷ در جهان در ایران بوده است.
در گزارش عفو بینالملل اعدام، مجازاتی بیرحمانه و غیرانسانی توصیف شده و آمده است: ۱۴۲کشور استفاده از مجازات اعدام را در قوانین خود لغو یا در عمل متوقف کردهاند اما در ایران تنها در سال گذشته میلادی دستکم ۵۰۷تن اعدام شدهاند که بیش از نیمی از تعداد کل اعدامهای ثبتشده در جهان است.
در این گزارش همچنین آمده است روند دادرسی و محاکمه بسیاری از افرادی که در ایران به اعدام محکوم میشوند، «ناعادلانه» است و اعترافات آنان «تحت شکنجه و بدرفتاری» گرفته میشود و این اعترافات در برخی موارد از تلویزیون هم پخش میشود.
اجرای ۳۱حکم اعدام در ملأعام و اعدام دستکم ۴نوجوان در ایران طی این مدت صورت گرفته است».
روی دیگر سکه
آخوندها تلاششان بر این است که این اعدامهای وحشیانه را به دنیای امروز تحمیل کند. اما در برابر خواست آخوندها وجدان بیدار مردم ایران قرار دارد که در مقاومت سازمانیافته آنها متبلور شده است.
مقاومتی که خودش بیش از همه قربانی همین اعدامهای جنایتکارانه آخوندها بوده و در تلاشی پیگیر و در جنبشی به نام جنبش دادخواهی توانسته این موضوع را در چارچوب یک قانون حتی در مجلس آمریکا به ثبت بدهد.
تصویب لایحه ۴۷۴۴ در کنگره آمریکا محصول همین تلاش فراگیر است که بر اساس آن رژیم ایران باید بهخاطر وحشیگریاش مورد حسابرسی قرار بگیرد. بر این اساس قتلعام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ هم محکوم و مورد دادخواهی قرار میگیرد.
آخوندها در فاز پایانی حاکمیتشان هیچ سودی از افزایش اعدامها نخواهند برد و گدازههای خشم مردم از این رژیم در تدارک آتشفشان عظیمی است که با فورانش سایه مرگ برای همیشه از ایران رخت برمیبنندد.